آرتریت کودکان یک نوع بیماری است که کودکان زیر ۱۸ سال را تهدید می کند. سازمان دولتی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا (CDC) گزارشی را در مورد آرتریت کودکان منتشر کرده است. این گزارش مربوط به بیماری آرتریت یا التهاب مفصلی و یا روماتیسم مفصلی در جامعه آماری ۵ ساله اخیر در کودکان زیر ۱۸ سال می باشد. داده های اولیه تحقیق، از سازمان نظرسنجی ملی سلامت کودکان (NSCH) بدست آمده است. با دکتر چک همراه باشید…
بیماری آرتریت کودکان از گذشته تا زمان فعلی چه تغییراتی داشته است؟
جامعه آماری بیماران آرتریت زیر ۱۸ سال آمریکایی نشان دهنده شیوع گسترده این بیماری است. اگرچه آمار بیماران متغیر می باشد و نوع بیماری به گونه‌ای است که امکان به وجود آمدن دوره‌ای را دارد؛ ولی به هر حال آمارها افزایشی هستند. در سال ۱۹۷۸ در جامعه آماری حدود ۱۰۰ هزار نفر، حدود ۱۳۴۰۰ کودک به طور متغیر و ۲۱ کودک به طور قطعی، آرتریت را تجربه کردند. در میان سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۴ با جامعه آماری مشابه دوره قبل، 2940000 کودک به طور موقت و ۴۰۳ مورد به طور قطعی، التهاب و روماتیسم مفصلی را تجربه کردند. انتشار این گزارش در آمریکا باعث شده است که پزشکان پیشرفت بیشتری در شناخت و تشخیص آرتریت داشته باشند.
آیا آرتریت کودکان را می‌شناسید؟
چگونه آرتریت در کودکان زیر ۱۸ سال آمریکا شناسایی شد؟
آرتریت از طریق سازمان نظرسنجی ملی سلامت کودکان مشخص شد. سازمان اخیر، هر سال یک نظرسنجی برگزار می کند که از طریق آن، سطح سلامت کودکان زیر ۱۸ سال را بررسی می کند. خانواده ها در این نظرسنجی وضعیت کودکان خود را از طریق سوالاتی که در نظرسنجی وجود دارد اعلام می کنند. در طی سال های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ میزان پاسخگویی خانواده ها از 37.4% تا 40.3% افزایش داشته است. بنابراین مبنای تحقیق التهاب مفصلی کودکان، پاسخ والدین به سوال مخصوص نظرسنجی بود. سوال مخصوص نظرسنجی این بود که: آیا پزشک، التهاب مفصلی را حداقل برای یک بار در کودکان یا کودک شما تشخیص داده است؟ جامعه آماری که از نظرسنجی والدین به دست آمد مربوط به 173406 کودک زیر ۱۸ سال بود.
در تحقیق شناسایی آرتریت کودکان و نوجوانان ویژگی های جانبی نیز در نظر گرفته شدند. این ویژگی‌های جانبی عبارتند از: اضطراب، افسردگی، امنیت غذایی خانواده، میزان تحرک، تحصیلات خانواده و وزن. تمام تجزیه و تحلیل های مربوط به تحقیق، مطابق با قوانین مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا انجام گرفت.
آیا کودک شما دارای آرتریت است؟
چه کودکان و نوجوانانی در معرض ابتلا به آرتروز یا آرتریت هستند؟
تمام کودکان و نوجوانان از هر نژاد و جنسیتی که باشند می‌توانند آرتروز یا آرتریت را تجربه کنند. مطابق این تحقیق، حدود 220000 کودک در رده سنی ۱۲ تا ۱۷ سال در طی سال های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲ به آرتروز مبتلا بودند. تحقیقات نشان دهنده این موضوع هستند که شیوع آرتروز در کودکان سیاه پوست غیر اسپانیایی دو برابر کودکان سفید پوست بود. همچنین در خانواده‌هایی که میزان تحصیلات در آنها بالا بود، میزان شیوع کمتری از آرتروز در میان کودکان مشاهده شد. بنابراین عامل تفاوت نژادی و تحصیلات باعث تغییر وضعیت سلامتی کودکان معرفی شدند. کودکان و نوجوانان آمریکایی که دچار اضطراب و استرس بودند بیشتر از سایرین دچار آرتروز می شدند. همچنین ارتباط میان امنیت غذایی کودکان و میزان تحرک آنها با آرتروز نیز ثبت شد.
چه راه های درمانی برای آرتروز کودکان وجود دارد؟
درمان آرتریت کودکان از طریق رژیم غذایی مناسب امکان‌پذیر است. گروه ویژه خدمات پیشگیرانه آمریکا، داشتن یک رژیم غذایی مناسب را به عنوان یک استراتژی برای جلوگیری از آرتروز اعلام کرده است. همچنین انجام غربالگری عمومی برای نوجوانانی که دچار اضطراب و استرس شدند می تواند از ایجاد آرتروز برای آنان پیشگیری کند. دارو درمانی آرتریت، توسط داروهای ضد آرتروز انجام می‌گیرد. داروهای ضد آرتروز، تب، درد و التهاب مفاصل را کم کرده و وضعیت بیمار را برای مدتی پایدار نگه می دارد. درمان های غیر دارویی نیز شامل فیزیوتراپی حرفه‌ای و کاربردی می شود. درمان‌های غیر دارویی بر روی عملکرد، استقامت و توانایی حرکتی بیمار متمرکز است.
بهترین پزشک برای تشخیص آرتریت کودکان
بهترین راه درمانی آرتروز کودکان چیست؟
اگرچه چالش‌های زیادی بر سر پیشگیری و درمان آرتریت کودکان وجود دارد؛ اما اولویت بندی، قدم اول است. یعنی در گام اول باید عوامل خطر برای کودکان شناسایی شوند. دومین گام درمان، شناسایی زودهنگام بیماری است که باعث می شود آثار دائمی آرتروز به وجود نیاید. سومین گام، برطرف کردن و توجه به تبعیض های قومی و نژادی است. همانگونه که در قسمت بالا مطرح شد کودکان بعضی از نژادها در معرض ابتلا به آرتروز هستند. گام بعدی نیز مربوط به ورزش کردن و مداخله فیزیکی کودک در کارهایی است که نیاز به تحرک دارند. یعنی کودکان ۶ تا ۱۷ سال حداقل یک ساعت در طول روز را باید به ورزش کردن و تناسب اندام بپردازند. آخرین راه نیز دسترسی عادلانه به داروهای ضد روماتیسمی است.
