به تازگی مطالعه ای منتشر شده است که نشان می دهد با وجود نرمال بودن آزمایش های خون مربوط به التهاب، نشانگر ضربه مغزی یا آسیب دیدگی مغزی تا چندین ماه بعد از ابتلا به عفونت کووید 19 در خون دیده می شوند.
نشانگر مربوط به ضربه مغزی در خون پس از ابتلا به کرونا؛ پیش زمینه
به گفته یکی از محققان این مطالعه، “در دوران شیوع ویروس کرونا، شاهد بروز اختلالات نورولوژیکی در بخش قابل توجهی از بیماران بستری در بیمارستان بودیم. حتی در آن هایی که این عفونت خفیف را داشتند هم این مسئله دیده میشد. با این که بعضی از علائم ناشی از این اختلالات نورولوژیکی خفیف هستند (سردرد و درد عضلانی) اما در بخش قابل توجهی از بیماران هم شاهد بروز عواقب و پیامدهای نورولوژیکی قابل توجهی بودیم که می توانست زندگی آن ها را تا ابد تغییر دهد؛ مثل التهاب مغز، تشنج و سکته مغزی.”
درباره مطالعه
محققان به منظور انجام این مطالعه، نمونه مربوط به 800 بیمار بستری مبتلا به کووید 19 در بیمارستان های انگلستان و ویلز را بررسی کردند. نیمی از آن ها دچار اختلالات نورولوژیکی (مثل بیماری آلزایمر، صرع، بیماری ام اس، بیماری پارکینسون) مبتلا بودند.
یافته های مطالعه
آن ها در قدم اول، نشانگرهای ضربه مغز، پروتئین های التهابی سرم (سیتوکین ها)، آنتی بادی ها و پروتئین های مربوط به آسیب دیدگی مغزی (نوروگلیا) را اندازه گیری کردند.
این بررسی ها نشان داد در فاز حاد بیماری (یعنی زمانی که علائم به سرعت در حال پیشرفت هستند)، پروتئین های التهابی مهم و نشانگرهای آسیب دیدگی مغزی تولید می شوند.
اما قسمت جالب ماجرا اینجا است که حتی چندین ماه بعد از مرخص شدن بیمار مبتلا به کرونا از بیمارستان، نشانگر آسیب دیدگی مغزی (نوروگلیا) در خون مشاهده می شود.
این مورد بیشتر در بیماران مبتلا به اختلال نورولوژیکی در فاز حاد بیماری مشاهده شد و در فاز بهبودی هم ادامه داشت.
در فاز حاد بیماری، نشانگرهای التهاب همزمان با واکنش های غیرطبیعی دستگاه ایمنی بدن مشاهده شدند. به گفته محققان، این نشانگرهای التهابی را می توان اهدافی برای درمان کووید 19 و سایر عفونت هایی در نظر گرفت که باعث بروز اختلالات مغزی شدید می شوند.
به گفته یکی از محققان، “یافته های ما نشان می دهد که نشانگرهای صدمه مغزی حتی تا چندین ماه بعد از ابتلا به ویروس کرونا در خون وجود دارند؛ به ویژه در افرادی که به خاطر کرونا، آسیب های مغزی شدیدی را تجربه کرده بودند (مثل التهاب مغز یا سکته مغزی). این در حالی است که واکنش التهابی در خون مشاهده می شد. این یافته ها نشان می دهد که احتمالا التهاب و آسیب درون مغز همچنان ادامه داشته و با تست های خون مخصوص التهاب نمی توان آن را تشخیص داد.”
