به تازگی مطالعه ای انجام شده است و نشان می دهد که با هدف قرار دادن تغییرات RNA مرتبط با بیماری، می توان نوروبلاستوما را درمان کرد.
در این مقاله که در ژورنال گزارشات سلولی منتشر شده است، دانشمندان ثابت می کنند که یک نوع مولکول دارویی که مخصوص بازدارندگی پروتئین ها طراحی شده است و تغییراتی در نسخه های RNA ایجاد می کند، جلوی رشد سلول های نوروبلاستوما را گرفته و سرعت پیشروی را کم می کند.
دانشمندان با استفاده از این دارو بر روی موش ها توانستند جلوی رشد تومورهای نوروبلاستوما را بگیرند. پس می توان ثابت کرد که این داروها در درمان این سرطان کاربرد زیادی دارند.
درمان نوروبلاستوما با داروهای تنظیم کننده RNA؛ پیش زمینه
نوروبلاستوما یک نوع سرطان رایج در دوران کودکی است که در نتیجه ابتلا به آن، سلول های عصبی در خارج از مغز شروع به رشد می کنند.
با این که این روزها روش های جدیدی برای درمان این عارضه پیدا شده است و می توان مدت زمان زندگی افراد مبتلا به نوع پرریسک نوروبلاستوما را افزایش داد، اما در حال حاضر بیش از 40 درصد از بیماران خیلی سریع جانشان را از دست می دهند.
به لطف پیشرفت های خیره کننده در زمینه ترتیب گذاری ژنتیک، تحلیل داده و بیولوژی شیمیایی، ثابت شده است که عوامل ژنتیکی بی شماری در ابتلا به سرطان نقش دارند؛ با این حال، هنوز اطلاعات زیادی در این زمینه در دسترس نیست.
درباره مطالعه
به گفته نویسنده ارشد این مطالعه، “درمان نوروبلاستوما پرریسک به یک مسئله بسیار چالش برانگیز تبدیل شده است. علاوه بر این، افرادی که جان سالم به در می برند هم به خاطر تماس با سموم در دوره درمان، همچنان با ریسک بالایی مواجه هستند. از جمله این ریسک ها می توان بروز بیماری های مزمن شدید و ابتلا به سرطان های ثانویه اشاره کرد. ما در حال آزمایش یک روش کاملا متفاوت هستیم و از داروهایی برای تغییر نحوه بیان ژن با مسدود سازی پروتئین های تنظیم کننده RNA استفاده کرده ایم. ما معتقد هستیم که این روش در آینده می تواند رویکرد در درمان این گروه از بیماران را متحول کند.”
محققان با انجام این مطالعه قصد داشتند تاثیر این دسته از داروها در درمان نوروبلاستوما را مشخص کنند.
آن ها از طریق متیلاسیون RNA توانستند مسیرهای تنظیمی جدیدی را کشف کنند.
یافته های مطالعه
بررسی های محققان نشان داد که یکی از شایع ترین تغییرات در RNA پیام رسان، N6-methyladenosine می باشد که توسط پروتئین های “نویسنده” از جمله METTL3 و METTL14 به نسخه RNA اضافه می شود.
زمانی که مقدار این دو پروتئین زیاد می شود، منجر به این می شود که فرد در دوران بزرگسالی به سرطان مبتلا شود.
علاوه بر این، زمانی که پروتئین METTL3 به میزان زیاد در تومورهای نوروبلاستوما بیان شود، نرخ بقا در بیماران بسیار کم می شود. به عبارت دیگر، METTL3 باعث گسترش تومور می شود.
آن ها برای این که تاثیر METTL3 بر سرطان نوروبلاستوما را بررسی کنند، یک نسخه ژنتیکی تغییر کرده از سلول های نوروبلاستوما ایجاد کردند اما با استفاده از بازدارنده های METTL3، جلوی بیان پروتئین METTL3 را گرفتند. در نتیجه این اقدامات، رشد سلول های نوروبلاستوما کم شد.
