آیا در حال مصرف آنتی بیوتیک هستید و می پرسید که بعد از آنتی بیوتیک چی بخوریم و چه نخوریم؟ آنتی بیوتیک نوعی از داروها هستند که با باکتری ها مبارزه می کنند به این صورت که یا آن ها را نابود کرده یا از تکثیر آن ها جلوگیری می کنند.
مصرف این داروها معمولا با بروز عوارض جانبی بر روی معده و روده همراه است. این تاثیرات جانبی شامل موارد زیر می شود:
- حالت تهوع؛
- اسهال؛
- نفخ معده؛
- سوء هاضمه؛
- درد شکمی؛
- از دست دادن میل به غذا خوردن.
خوردن غذاهای درست و مناسب در این دوره مانع از بروز عوارض جانبی گفته شده می شود و دوره بهبودی را تسهیل می کند. در این مقاله از سایت دکتر چک به خوراکی هایی که باید بخورید و آن هایی که مصرف شان برای تان ممنوع است، اشاره می کنیم.
بعد از آنتی بیوتیک چی بخوریم؟
تعداد بیشماری باکتری و دیگر میکروارگانیسم ها در روده شما زندگی می کنند که به آن ها میکروبیوم های روده گفته می شود.
با توجه به این که داروهای آنتی بیوتیک با باکتری ها مبارزه می کنند، تعادل میان باکتری ها در روده را بر هم می زنند.
این میکروبیوم ها به سیستم گوارشی کمک کرده تا وظایف خود را به خوبی انجام داده و سیستم ایمنی بدن هم می تواند از بدن در برابر عفونت های ویروسی محافظت کند.
مصرف پروبیوتیک ها و پریبیوتیک ها در طول دوره و بعد از مصرف داروهای آنتی بیوتیک به ایجاد تعادل میان باکتری های روده کمک می کند.
پروبیوتیک ها
پروبیوتیک ها به میکرو ارگانیسم های کبد یا باکتری های سالم گفته می شود.
وجود این باکتری ها به کاهش عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای آنتی بیوتیک مثل اسهال و نفخ معده کمک می کند.
با توجه به این که داروهای آنتی بیوتیک می توانند باکتری های مفید موجود در پروبیوتیک ها را نابود کنند، توصیه می شود که بین مصرف آن ها حدود چند ساعت فاصله باشد.
پریبیوتیک ها
پریبیوتیک ها به خوراکی های مفید برای باکتری های مفید در روده گفته می شوند.
رساندن مواد غذایی به باکتری های مفید قبل و بعد از مصرف داروهای آنتی بیوتیک به ایجاد دوباره تعادل در روده کمک می کند.
این دسته از خوراکی ها مقدار اندکی پریبیوتیک را در خود جای داده اند:
- پیاز؛
- سیر؛
- موز؛
- کاسنی؛
- سیب زمینی ترش.
خوراکی های تولیدی زیر نیز حاوی پریبیوتیک هستند:
- ماست؛
- غلات؛
- نان؛
- شیر خشک کودک.
اکثر خوراکی های حاوی پریبیوتیک به فیبرهای رژیمی هم مجهز شده اند و چنانچه فرد مقدار زیادی از آن ها مصرف کند با باد یا نفخ معده مواجه می شود.
اگر به فکر اضافه کردن خوراکی های حاوی پربیوتیک به رژیم غذایی خود هستید، باید کم کم این کار را انجام دهید تا روده بتواند خودش را با این شرایط وفق دهد.
خوراکی های تخمیر شده
خوراکی های تخمیر شده از منابع غنی از باکتری های مفید هستند. در تمام این خوراکی ها میکرو ارگانیسم ها وجود دارد اما این باکتری ها در نتیجه گرما یا فیلتراسیون از بین می روند.
سبزیجات فراوری شده مثل کلم ترش یا خیارشور که در دمای اتاق نگهداری می شوند از محیط های کشت فعال برخوردار نیستند.
میکرو ارگانیسم ها در فرایندهای پخت زنده نمی مانند.
خوراکی های فراوری شده شامل موارد زیر می شود:
- میسو (نوعی طعم دهنده غذا)؛
- تمپه (نوعی خوراکی)؛
- کیمچی؛
- ماست؛
- پپرونی؛
- بعضی از پنیرها؛
- خیارشورهای تازه و شور.
ویتامین K
داروهای آنتی بیوتیک با تمام باکتری ها، حتی آن هایی که به بدن کمک می کنند نیز مبارزه می کنند. بعضی از باکتری ها مسئول تولید ویتامین K هستند و بدن به این ویتامین برای تولید لخته خون نیاز دارد.
برای این که تاثیر این دسته از داروها بر روی میزان ویتامین K را کم کنید، می توانید این خوراکی ها را مصرف کنید:
- کلم پیچ؛
- اسفناج؛
- برگ های شلغم؛
- برگ کلم سبز؛
- برگ چغندر؛
- جعفری؛
- برگ خردل؛
- کلم غنچه ای.
فیبر
فیبر باعث رشد باکتری های مفید موجود در روده می شود.
در هنگام مصرف داروهای آنتی بیوتیک نباید خوراکی هایی با میزان فیبر بالا مصرف کرد زیرا فیبر بر روی نحوه جذب دارو در معده تاثیر می گذارد.
البته بعد از تمام شدن دوره مصرف دارو، با خوردن فیبر می توان تعداد باکتری های مفید در روده را افزایش داد و روند گوارشی آن ها را بهبود بخشید.
بعد از آنتی بیوتیک چی نخوریم؟
مصرف بعضی از مواد غذایی در کارایی داروهای آنتی بیوتیک تداخل ایجاد می کنند.
از جمله این خوراکی ها می توان به گریپ فروت و آب گریپ فروت اشاره کرد؛ مصرف این میوه جلوی شکسته شدن و جذب درست دارو را می گیرد.
علاوه بر این، خوراکی هایی که با میزان بالایی از کلسیم هم فراوری شده اند، مثل آب پرتقال، با جذب یک سری از داروهای آنتی بیوتیک خاص تداخل دارند.
مشروبات الکلی و قرص های آنتی بیوتیک
توصیه می شود در هنگام مصرف هر گونه دارویی از مصرف مشروبات الکلی خودداری کنید. در بیشتر موارد، چنانچه در مصرف مشروبات زیاده روی نکنید، با داروهای آنتی بیوتیک تداخل پیدا نمی کنند اما ممکن است عوارض جانبی ناشی از مصرف دارو را وخیم تر کنند.
اگر بیمار هر کدام از داروهای آنتی بیوتیک زیر را مصرف می کند، باید مصرف مشروبات الکلی را متوقف کند:
- مترونیدازول، که برای درمان عفونت های دندانی، واژنی، زخم های عفونت کرده پا و زخم بستر تجویز می شود.
- تینیدازول، که کاربرد مشابهی با مترونیدازول داشته و باکتری هایی به نام هلیکوباکتر را در روده نابود می کند.
مصرف مشروبات الکلی در هنگام مصرف یکی از این دو آنتی بیوتیک باعث ایجاد تداخل های جدی و علائم زیر می شود:
- حالت تهوع؛
- درد شکمی؛
- احساس بالا رفتن حرارت در سطح بدن (گر گرفتگی)؛
- نامنظم یا سریع شدن ضربان قلب؛
- سردرد؛
- سرگیجه؛
- خماری.
تا 48 ساعت بعد از اتمام دوره درمان با مترونیدازول و تا 72 ساعت بعد از اتمام دوره درمان با تینیدازول نباید مشروبات الکلی مصرف شود.
خلاصه مطلب
در این مقاله به این موضوع اشاره کردیم که بعد از آنتی بیوتیک چی بخوریم و چه چیز هایی نخوریم. باید بعد از یک دوره مصرف داروهای آنتی بیوتیک، میان میکروبیوم های موجود در روده دوباره تعادل برقرار شود. با مصرف مواد پروبیوتیک، پریبیوتیک، خوراکی های تخمیر شده و فیبر می تون تعادل را دوباره برقرار کرد.
مصرف مواد خوراکی پروبیوتیک و پریبیوتیک به کاهش عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای آنتی بیوتیک کمک می کند.
مصرف بعضی از خوراکی ها با داروهای آنتی بیوتیک تداخل ایجاد کرده و کارایی شان را کم می کند. گریپ فروت و بعضی از خوراکی های فراوری شده با کلسیم مانند آب پرتقال، با داروهای آنتی بیوتیک تداخل دارند.
https://www.medicalnewstoday.com/articles/322374#outlook
