” برای من ، پرسه زدن در دوران کودکی همان چیزی بود که اعتماد به نفس را برایم ایجاد کرد ، احساس جهت گیری و ماجراجویی ، تخیل ، اراده برای کشف حقایق ، برای اینکه بتواند کمی در خودم گم شوم و بعد راه برگشت را پیدا کنم . ”
” ربکا سولنیت ”
من روزی را که از ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی وارد نیویورک شدم را به یاد می آورم. ساعت 8 صبح بود. من تازه از یک پرواز 16 ساعته خلاص شده بودم . دو چمدان و یک کت خز فاکس داشتم . این خانه ی جدید من و زندگی جدید من بود ، و من می دانستم که ضمیر واحدی وجود ندارد . با این حال ، آنچه من داشتم ، طرح هایی بود که بایستی آن ها را در اینجایی که آمدم ، آشکار کنم . برنامه های من بسیار ساده ، غیر عملی و با جوهر نوشته شده بود .
از آن روز ، من خوشحال هستم که بیان کردم که مطلقاً هیچ چیزی نمی تواند جلوی مسیری را که فکرمی کردم می تواند مرا به نتیجه ی مطلوب برساند، بگیرد .
و باید بگویم ، من فوق العاده از این موضوع راضی هستم.
این کار به من امکان دیگری نداد ، تا یاد بگیرم که چگونه ” بتوانم کمی در خودم گم شوم و راه برگشتم را پیدا کنم .” این کار به من کمک کرد تا یاد بگیرم ، چگونه انعطاف پذیری بیشتری داشته باشم.
من فهمیدم که انعطاف پذیر بودن ، می تواند خیلی کمتر از یافتن یک سپر غیر قابل نفوذ شکست ناپذیر نسبت به مسیرهای قابل کشت به منظور پذیرش و تطبیق دادن حقایق در پیش رو باشد . همینطور به چرخشهای اجتناب ناپذیر و در عین حال غیر منتظره در مسیر در پیش رویتان . این کار در رابطه با مبارزه برای آنچه که می خواهید اتفاق بیفتد نیست ، بلکه در مورد حرکت کردن ، در میان آنچه که قرار است اتفاق بیفتد می باشد .
من فهمیدم که انعطاف پذیر بودن ، می تواند خیلی کمتر از یافتن یک سپر غیر قابل نفوذ شکست ناپذیر ، نسبت به مسیرهای قابل کشت ، به منظور پذیرش و تطبیق دادن حقایق در پیش رو باشد . همینطور به به چرخشهای اجتناب ناپذیر و در عین حال غیر منتظره ، در مسیر در پیش رویتان .
و وقتی که به تعریف انعطاف پذیری نگاه می کنید ، این مسئله حتی برایتان واضح تر می شود. دکتر الن هندریکسن ، دارای مدرک PH.D ، در مقاله ای برای روانشناسی امروز می نویسد : ” تعریف انعطاف پذیری ، وقف دادن خود به شرایط و پاسخ مثبت به استرس و بدشانسی های زندگیست “. انعطاف پذیری چیزی نیست که ما با آن و یا بدون آن متولد شویم . این مهارتی است که ما می توانیم در هر زمانی آن را به دست بیاوریم و یکی از اصلی ترین راههای انجام این کار، تمرین پذیرش است. انجمن روانشناسی آمریکا ، آن را به عنوان یكی از بیشترین روش ها برای ایجاد انعطاف پذیری ذکر می كند. آنها می گویند : ” بپذیرید که تغییر بخشی از زندگی است . ”
” برخی از اهداف ممکن است دیگر در شرایط نامطلوب قابل دستیابی نباشند . قبول کردن شرایطی که دیگر قابل تغییر نیست ، می تواند به شما کمک کند در زمان هایی که می توانید تغییر کنید ، کاملا متمرکز عمل کنید . ”
انعطاف پذیری چیزی نیست که ما با آن و یا بدون آن متولد شویم . این مهارتی است که ما می توانیم در هر زمانی آن را به دست بیاوریم
برای من ، پذیرش ، یک رمز مخفی برای نجواکردن در، درب قسمت انعطاف پذیر وجودم می باشد . و من قول می دهم ، آنقدرها که به نظر می رسد پنهان نباشد . در اینجا تمرین ، عمل پذیرش گام به گام من وجود دارد که به من کمک می کند تا در مواجهه با موارد زیر ، تغییرات را بپذیرم وخود را تحت فشار قرار دهم :
1- نفس خود را بیرون بدید
هنگامی که اتفاقی رخ داد (چه اتفاق فجایع بزرگ در زندگی ، و چه تغییرات کوچکتر از جمله : چای ریختن بر روی کل میزتان) ، قبل از اینکه واکنشی نشان دهید ، یک لحظه به نفس خودتان متصل بشین .
نفس 4-7-8 را امتحان کنید: 4 ثانیه از طریق بینی خود تنفس را وارد کنید ، به مدت 7 ثانیه آن را نگه دارید و سپس به مدت 8 ثانیه از طریق لب و دهانتان آن را بیرون دهید .
بسیاری از کارهای پیچیده و بالقوه ی ناامیدکننده ای در جهان رخ می دهد ، اما فقط برای چند ثانیه ، تمام کاری که باید انجام دهید تمرکز بر روی تنفستان در داخل و خارج از وجودتان می باشد .
2- تو زمان حال بیایید
اگر می خواهید واقعیت وجودی خودتان را بپذیرید ، یک ابزارمفید برای این کار ، از صمیم دل ، در واقعیت خودتان قرار بگیرید . برای بخش بزرگی از روز ، من از لحاظ روحی خودم را در حال گذر از سرزمین های خارجی می بینم . وقتی که من خودم را در زمان حال متمرکز می کنم ، پذیرش دنیای نزدیکم ، برایم بسیارساده می شود .
وقتی که من خودم را در زمان حال متمرکز می کنم ، پذیرش دنیای نزدیکم ، برایم بسیارساده می شود .
برای بررسی محیط اطراف خود ، در یک لحظه ، وارد زمان حال شوید . به رنگ ها ، صداها ، بافت ها و مناظر اطراف خود توجه کنید و خود را برای ورود کامل به زمان حال ، به چالش بکشید .
3- برای احساسات خود ، فضا ایجاد کنید
سعی کنید احساسات ، حالات و افکار خود را از منظر یک ناظر تماشا کنید . بدون قضاوت در مورد واکنش هایی که در شرایط در پیش رویتان وجود دارد ، به خودتان اجازه دهید که به سادگی در فضایی ، با احساساتی مثل توجه به یک سایه ی متفاوت رنگارنگ که بر روی یک دیوار نقاشی شده اند ، باشید . شاید کمی رنگ ها برای چشم هایتان ناراحت کننده باشد ، اما یک فقط دقیقه طول می کشد تا بدون این که بخواهید یک پالت رنگ بخرید ، به آن ها نگاه کنید .
4- خودتان را تصدیق کنید و مورد تشکر و قدر دانی قرار دهید
برای من ، این مهمترین مرحله است. موقعیت ها و مسیرهای مربوط به موقعیت خود را تا حد امکان با حس شفقت و دلسوزی که دارید ، مورد قدر دانی قرار دهید. به احساسات خود احترام بگذارید ، حتی به افکار غیر معتبر خود . اجازه حضور دراین افکار ، به این معنی نیست که ، شما قصد انجام آن ها را دارید یا اینکه آنها درستند . این به سادگی ، به این معنی است که آنها را می بینید.
5- خودتان را رها کنید
سرانجام ، اجازه دادن به خود در مورد پذیرش حقایق ، مثل یک گیلاسیست که روی درخت است. برای اینکه چیزی را بپذیرید ، تصمیم می گیرید که می خواهید آن چیز ، در زمان حال موجود باشد ، حتی اگر این کار ، اهداف یا انتظارات شما را برآورده نکند.
پذیرش موقعیت به معنای تسلیم شدن نیست ، به این معنیست که به توانایی خود برای دستیابی به آن موقعیت اعتماد دارید .
سعی کنید از این به بعد ، به مانترا فکر کنید تا اجازه دهد ، موقعیت فعلی را بپذیرید. برای بسیاری از مردم این عبارت یک دعای آرامش است : ” چیزهایی را که نمی توانم تغییر دهم ، به من آرامش بخشید . شجاعت برای تغییر چیزهاییست که می توانم قبول کنم و خرد برای فهمیدن تفاوت هاست .”
پذیرش موقعیت به معنای تسلیم شدن نیست ، به این معنیست که به توانایی خود برای دستیابی به آن موقعیت اعتماد دارید. و این کار در واقع ، همان مقاومت است. این به معنای کمی ، گم شدن در خود است ، اما بعد ها خواهید فهمید که راهتان یک مسیر رو به جلو است .
مطالب مرتبط :
چرا مهمه که در پیری هم اجتماعی بمانید ؟ 5 راهکار برای انجام اینکار
7 نکته برای کسب آرامش هنگام بروز اتفاقات غیر منتظره
چگونه اضطراب را از خود دور کنیم ؟ راهکار های کاهش استرس
منبع : success
