به تازگی دانشمندان در دانشگاه سان فرانسیسکو روشی برای بررسی ابتلا به اوتیسم پیدا کرده اند. بر اساس ادعای آن ها، با بررسی حرکات چشم بچه ها در هنگام حرکت دادن سر می توان ابتلا به این بیماری را تشخیص داد.
یافته های آن ها نشان می دهد کودکانی که یک گونه ژن مربوط به اوتیسم حاد در بدنشان وجود دارد، حساسیت بالایی نسبت به این حرکت نشان می دهند.
رابطه بین اوتیسم و حرکات چشم و سر؛ پیش زمینه
ژن مربوط به اوتیسم حاد که به آن SCN2A می گویند، یک کانال یونی در قسمت های مختلف مغز می سازد. در قسمتی که مسئول هماهنگ سازی حرکات می باشد یا به عبارت دیگر، مخچه هم این کانال دیده می شود.
بارهای الکتریکی از طریق این کانال ها می توانند وارد سلول شده یا از سلول خارج شوند. چندین گونه از این ژن در نوع حاد صرع و ناتوانی ذهنی هم نقش دارند.
یافته های این مطالعه شواهد جدید در اختیار محققان دیگر قرار داده و آن ها هم می توانند مطالعات خود را ادامه دهند. از هر 36 کودک که در آمریکا متولد می شود، یک نفر اوتیسم دارد.
با کمک این روش می توان خیلی زودتر از روش های قدیمی این عارضه را تشخیص و برای درمان اقدام کرد.
درباره مطالعه
با توجه به این که اوتیسم روابط اجتماعی را تحت تاثیر قرار می دهد، محققان بیشتر بر لوب جلویی مغز متمرکز شدند. این قسمت مسئول نظارت بر مهارت های اجتماعی و زبان در انسان ها است.
آن ها موش های آزمایشگاهی را برای مطالعه انتخاب کردند. البته ابزار و تجهیزات لازم برای بررسی رفتارهایی که تحت تاثیر مخچه قرار دارند را هم در اختیار داشتند.
در آن دسته از موش هایی که گونه ژن SCN2A در بدنشان وجود داشت، این واکنش دیده میشد. به عبارت دیگر، این موش ها سرشان را به یک طرف حرکت می دادند اما به نقطه ای در خلاف جهت خیره می شدند.
آن ها برای بررسی این موارد در انسان ها، از اعضای یک انجمن مبتلا به اوتیسم واقع در آمریکا هم خواستند که در این مطالعه شرکت کنند. پنج کودک که این گونه ژن در بدنشان وجود داشت همراه با 11 خواهر یا برادرشان هم حضور داشتند.
یافته های مطالعه
بررسی های محققان نشان می دهد کودکانی که این گونه از ژن ها در بدنشان وجود دارد، رفلاکس ها و عکس العمل های خاصی دارند؛ به عبارت دیگر، این کودکان به یک چیز خیره شده و همزمان سرشان را هم خلاف جهت حرکت می دهند. به این نوع حرکت، رفلاکس دهلیزی چشمی گفته می شود.
این حرکت خیلی زیاد در کودکان مبتلا به اوتیسم دیده می شود و با کمک یک دستگاه ساده که حرکات چشم را بررسی می کند، می توان این حرکات را تشخیص داد.
