آیا به دلیل استفاده از قرص های کنترل بارداری، دچار ریزش مو شده اید؟ تحقیقات نشان داده که بین مصرف قرص های کنترل بارداری و ریزش مو، ارتباطی وجود دارد. از آن جایی که قرص های جلوگیری از بارداری هورمونی می توانند هورمون های بدن را دستکاری کنند، ممکن است فرد با مصرف آن ها، دچار ریزش مو شود. می توانید برای جلوگیری از ریزش مو، از درمان های نسخه ای و غیر نسخه ای استفاده کنید و یا روش های دیگر غیر هورمونی کنترل بارداری را امتحان کنید.
تمام داروهای هورمونی کنترل بارداری از جمله قرص های خوراکی، برچسب های پوستی، تزریق هورمون و ایمپلنت، می توانند باعث ریزش مو شوند. یکی از موادی که باعث ریزش مو می شود و در این داروها وجود دارد، پروژستین است.
پروژستین هورمونی مصنوعی است که مشابه هورمون های مردانه عمل می کند.
در این مقاله از سایت دکتر چک، می خواهیم در مورد قرص های ضد بارداری، عوارض جانبی آنها و چگونگی تاثیر گذاری آن ها بر روی ریزش مو صحبت کنیم. همچنین عواملی که باعث ریزش مو می شوند و نحوه درمان آن ها را بررسی کنیم. با ما همراه باشید…
قرص های ضد بارداری هورمونی چگونه عمل می کنند؟
قرص های ضد بارداری، از چند جهت می توانند جلوی وقوع بارداری را بگیرند.
در قدم اول، آنها باعث می شوند که تخمدان ها نتواند تخمک را منتشر کنند. در قدم دوم، این قرص ها باعث ضخیم شدن دهانه رحم می شوند و از این طریق، جلوی رسیدن اسپرم به تخمک را می گیرند.
تمام روش های پیشگیری از بارداری هورمونی مانند برچسب های پوستی، قرص های خوراکی، تزریق پروژستین و حلقه های واژن، تاثیر گذاری یکسانی دارند.
انواع قرص های ضد بارداری هورمونی
در حال حاضر، فقط دو نوع قرص ضد بارداری هورمونی وجود دارد: نوع ترکیبی و نوع فقط حاوی پروژستین. این قرص ها تنها توسط پزشک تجویز می شوند و مقدار مصرف آن ها، یکبار در روز است. در زمان مصرف برخی از قرص ها، لازم است 7 روز در هر ماه، از مصرف آن خودداری کنید.
قرص های ترکیبی کنترل بارداری
قرص ضد بارداری ترکیبی، از ترکیب پروژستین و استروژن ساخته شده است.
همانطور که قبلا اشاره کردیم، پروژستین نوعی پروژسترون مصنوعی است. تخمدان ها به طور طبیعی پروژسترون را آزاد می کنند. استروژن موجود در قرص ها نیز مصنوعی می باشد.
از آنجایی که این قرص ها عوارض جانبی خاصی دارند، پزشکان معمولا در شرایط زیر، آن ها را تجویز نمی کنند:
- سن فرد بالای 35 سال باشد
- فرد سیگار بکشد
- فرد سابقه سرطان سینه یا لخته شدن خون را در حال حاضر دارد و یا داشته باشد
قرص هایی که فقط حاوی پروژستین هستند
این قرص ها به نام قرص های “مینی پیل” معروف هستند. قرص های مینی پیل فقط حاوی پروژسترون هستند و برای افرادی که نمی توانند استروژن مصرف کنند، گزینه خوبی محسوب می شوند.
اثرات جانبی قرص های کنترل بارداری
هر دو نوع قرص، عوارض جانبی خاصی دارند. شدت و نوع این عوارض، در افراد مختلف، متفاوت است.
عوارض قرص های ترکیبی کنترل بارداری
برخی از عوارض جانبی این قرص ها عبارتند از:
- حساسیت و درد سینه ها
- حالت تهوع
- سردرد
- خونریزی شدید
علاوه بر موارد ذکر شده، قرص های ترکیبی می توانند باعث بروز مشکلات زیر شوند:
- ترومبوز ورید عمیق
- حملات قلبی
- سکته
عوارض قرص های فقط حاوی پروژستین که برای کنترل بارداری استفاده می شوند
تغییرات در خونریزی عادت ماهیانه، از شایع ترین عوارض جانبی قرص های حاوی پروژسترون است.
این تغییرات غیرقابل پیش بینی هستند و باعث به وجود آمدن دوره های کوتاه لکه بینی می شوند. به ندرت پیش می آید افرادی که قرص های فقط پروژسترون را مصرف می کنند، دچار خونریزی خفیف یا شدید شوند.
سایر عوارض جانبی این قرص ها عبارتند از:
- حساسیت و درد سینه ها
- سردرد
- حالت تهوع
قرص هایی که فقط حاوی پروژستین هستند، خطرات مربوط به قرص های ترکیبی را ندارند.
چه ارتباطی بین کنترل بارداری و ریزش مو وجود دارد؟
بین کنترل بارداری و ریزش مو، ارتباط محکمی وجود دارد. دلیل این ارتباط، پروژستین است. پروژستین برخلاف پروژسترون طبیعی، شکل مصنوعی هورمونی است که دارای فعالیت آندروژنیک است، و می تواند اثراتی مشابه هورمون های مردانه داشته باشد.
فعالیت آندروژنیک می تواند باعث ریزش مو شود. برخی از قرص های حاوی پروژستین، نسبت به سایر قرص های مشابه، اثر آندروژنیک بیشتری دارند.
خانم هایی که به تغییرات هورمونی حساسیت دارند یا مستعد ریزش مو ناشی از هورمون هستند، با احتمال بیشتری دچار ریزش مو می شوند.
کسانی که سابقه ریزش مو در خانواده دارند نیز باید در مصرف این قرص ها احتیاط کنند. درصورتی که درباره ریزش مویتان نگران هستید، قبل از مصرف این قرص ها با پزشکتان مشورت کنید. در صورت لزوم می توانید از روش های دیگر کنترل بارداری استفاده نمایید.
عواملی که خطر ریزش مو را افزایش می دهند
به غیر از مصرف قرص های کنترل بارداری، عوامل دیگری وجود دارند که می توانند خطر ریزش مو را افزایش دهند. برخی از رایج ترین عوامل ریزش مو عبارتند از:
- آلوپسی آندروژنیک ارثی: این بیماری ارثی هورمونی، باعث کوچک تر شدن فولیکول های مو و جلوگیری از رشد آنها می شود.
- افزایش سن: معمولا با بالا رفتن سن، به دلایل مختلفی، رشد مو کند می شود. در برخی افراد، با بالا رفتن سن، رشد فولیکول های مو متوقف می شود که این امر منجر به نازک شدن مو می شود.
- قرار گرفتن تحت درمان سرطان: درمان های رایج سرطان مانند شیمی درمانی و پرتودرمانی، می توانند باعث ریزش بیشتر یا کل موها شود.
- زایمان، ابتلا به بیماری یا استرس زیاد: استرس می تواند باعث ریزش مو شود. پس از حذف عوامل استرس زا و برگشتن زندگی به روال عادی، معمولا طی 6 الی 9 ماه، رشد مو ها به حالت عادی برمی گردد.
- استفاده از محصولاتی که به مو آسیب وارد می کنند: رنگ های شیمیایی مو، می توانند ریشه مو ها را شل کرده و ریزش مو را زیاد کنند.
- کشیدن محکم موها به سمت عقب: برخی از مدل های مو مانند دم اسبی، باعث کشیده شدن مو و آسیب دائم به ریشه و پوست سر شوند.
- ابتلا به عفونت پوستی: در صورتی که پوست سر دچار عفونت شود، ممکن است فرد علائمی مانند التهاب یا فلسی شدن پوست را تجربه کند. این علائم می توانند باعث ریزش موی سر شوند.
- عدم تعادل هورمونی: مشکلاتی مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک یا ترشح بیش از حد هورمون های مردانه در بدن، می تواند باعث نازک شدن و ریزش موها شود.
- بیماری تیروئید: افرادی که به بیماری تیروئید مبتلا هستند، ممکن است دچار نارک شدن و ریزش توده ای مو شوند.
- کم بودن میزان پروتئین، آهن، بیوتین یا روی بدن: کمبود هر یک از این مواد در بدن، می تواند منجر به ریزش مو شود.
درمان ریزش مو در مبحث کنترل بارداری و ریزش مو
برای درمان ریزش مو، در مرحله اول، باید علت آن را پیدا کنید. برای اینکار، بهتر است به پزشک متخصص پوست و مو مراجعه کنید.
در بسیاری از موارد، با استفاده از درمان مناسب، می توانید پس از مدتی، رشد موی طبیعی خود را داشته باشید. پزشک برای ترمیم و توقف ریزش مو، علاوه بر درمان های دارویی، به شما راهکارهایی را پیشنهاد می کند.
برخی از راهکار های درمان ریزش مو در مبحث کنترل بارداری و ریزش مو عبارتند از:
- مصرف داروی ماینوکسیدیل: برای خرید این دارو، به نسخه پزشک احتیاجی ندارید. ماینوکسیدیل می تواد پوست سر را تحریک کند و از این طریق، باعث افزایش رشد مو شود.
- کلاه یا شانه لیزری: این وسایل، طیف ضعیفی از لیزر را به پوست سر می تابانند و باعث تقویت ریشه مو می شوند.
- میکرونیدلینگ: دستگاه میکرونیدلینگ، صدها سوزن کوچک را در سر خود جا داده است. این روش اندکی دردناک و کمی زمان بر است، اما با تداوم درمان، می توانید ریشه موهایتان را تقویت کنید.
- تزریق کورتیکواستروئید: تزریق این دارو فقط و فقط توسط پزشک متخصص انجام می شود. پزشک این دارو را در مناطقی از پوست سر که موهای نازکی دارند، تزریق می کند.
- کاشت مو: در صورتی که به تاسی مردانه یا زنانه دچار شده باشید، می توانید با پیوند مو، موهایتان را بازگردانید.
- پلاسمای سرشار از پلاکت: در این درمان، مقدار کمی از خون فرد را در دستگاهی قرار می دهند تا پلاسمای آن را جدا کنند. سپس این پلاسما را به نواحی که دچار ریزش مو شده اند، تزریق می کنند.
- مصرف مکمل های ویتامین و مواد معدنی: اگر در آزمایش خون، مشخص شود که فرد دچار کمبود ویتامین و مواد معدنی است، پزشک مصرف مکمل های خوراکی را توصیه می کند. مصرف خودسرانه و بیش از اندازه برخی از ویتامین ها برای بدن مضر است؛ بنابراین، طبق تجویز پزشکتان این مکمل ها را مصرف کنید.
سایر گزینه های درمانی شامل مصرف داروی فیناستراید برای درمان ریزش موی مردانه و مصرف داروی اسپیرونولاکتون برای درمان ریزش مو زنانه می باشد.
تمامی این دارو ها عوارض جانبی خاص خودشان را دارند و ممکن است برای برخی از افراد مناسب نباشند. در صورت مصرف این دارو ها و مشاهده عوارض جانبی، بهتر است هر چه سریع تر پزشکتان را در جریان قرار دهید.
آیا به نظر شما واقعا بین کنترل بارداری و ریزش مو ارتباطی وجود دارد؟
بین مصرف داروهای هورمونی کنترل بارداری و ریزش مو، ارتباطی وجود دارد. دلیل این ارتباط، هورمونی مصنوعی به نام پروژستین است که فعالیت آندروژنیک دارد.
بهتر است افرادی که مستعد ریزش مو هستند، از داروهای غیر هورمونی کنترل بارداری یا قرص هایی که فعالیت آندروژنیک کمتری دارند، استفاده کنند. در هر صورت، قبل از انتخاب روش کنترل بارداری، بهتر است با پزشکتان درباره وضعیت ریزش مو و راه های جلوگیری از آن صحبت کنید.
مطالب مرتبط:
بین قرص ضد بارداری و لخته شدن خون چه ارتباطی وجود دارد؟
علت ریزش مو در بارداری چیست و چگونه درمان می شود؟
