در مطالعه ای که به تازگی انجام شده و قرار است در کنفرانس امسال اروپا در ایتالیا ارائه شود، محدوده وزن ایده آل برای بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مشخص شده است.
زمانی که وزن فرد به این محدوده برسد، ریسک مرگ به خاطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، از جمله نارسایی قلبی، بیماری قلبی، سکته قلبی و حتی بیماری مزمن کلیوی هم کم می شود.
به گفته نویسنده ارشد مطالعه، “یافته های ما نشان می دهد که ریسک مرگ به خاطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی در آن گروه از کهنسالانی کمتر است که اضافه وزن دارند؛ البته دچار چاقی مفرط نیستند.”
وزن ایده آل در بیماران دیابتی؛ پیش زمینه
برای این که ریسک ابتلا به بیماری های قلبی عروقی کم شود، همه مردم و به ویژه بیماران مبتلا به دیابت نوع دو باید وزن ایده آل خود را حفظ کنند.
خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی و مرگ به خاطر آن در میان این دسته از بیماران بیشتر است. با این حال، تاکنون محدوده شاخص توده بدنی بر حسب سن برای این گروه از بیماران مشخص نشده بود.
درباره مطالعه
محققان به منظور انجام این مطالعه، داده های موجود در بیوبانک انگلیس را بررسی کردند. این داده ها مربوط به 22.874 شرکت کننده بود که بین سال های 2006 تا 2010 به دیابت نوع دو مبتلا شده بود.
بیمارانی که از گذشته بیماری قلبی عروقی داشتند، از مطالعه حذف شدند. متوسط سن شرکت کنندگان 59 سال و حدود 59 درصد آن ها خانم بودند.
محققان 13 سال وضعیت شرکت کنندگان را زیر نظر داشتند. در این مدت 891 نفر به خاطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی جانشان را از دست دادند.
محققان داده های مربوط به دو گروه سنی را بررسی کردند: کهنسالان (بیشتر از 65 سال) و میانسالان (65 سال یا کمتر).
فاکتورهای دیگر مثل سن، جنسیت، سابقه سیگار کشیدن، مصرف مشروبات الکلی و میزان تحرک بدنی هم در نظر گرفته شد.
یافته های مطالعه
تحلیل ها نشان داد که اگر شاخص توده بدنی شرکت کنندگان میانسال در محدوده اضافه وزن (25 تا 29.9) باشد، در مقایسه با افرادی که شاخص توده بدنی نرمال (25 کیلوگرم بر متر مربع) دارند، ریسک مرگ به خاطر ابتلا به این عارضه قلبی تا 13 درصد در آن ها بیشتر می شود.
اما نتایج به دست آمده از گروه کهنسالان فرق می کرد. شاخص توده بدنی در محدوده اضافه وزن در مقایسه با محدوده نرمال برای این گروه سنی، مساوی با کاهش 18 درصدی ریسک مرگ است.
بررسی های محققان نشان داد که بزرگسالانی که 65 سال یا کمتر سن دارند، شاخص توده بدنی شان باید بین 23 تا 25 کیلوگرم بر متر مربع باشد تا ریسک مرگ به خاطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی در آن ها کم شود.
آن دسته از بیمارانی که بیشتر از 65 سال سن دارند، بهتر است شاخص توده بدنی شان بین 26 تا 28 باشد تا این ریسک حسابی کم شود.
به گفته محققان، یک رابطه مثبت بین اندازه دور کمر و نسبت دور کمر به قد با ریسک مرگ در نتیجه ابتلا به بیماری قلبی عروقی وجود دارد. هر چقدر که اندازه دور کمر بیشتر شود، این ریسک هم بیشتر می شود.
