اسپوندیلوز گردن (آرتروز گردن) چیست؟ علل،علائم و راه های درمان

اسپوندیلوز گردن بیماری است که معمولا در نتیجه بالا رفتن سن و فشاری که طی سال ها بر روی مفاصل و دیسک های ستون فقرات گردن وارد شده ایجاد می شود.

به این بیماری «آرتروز گردنی» هم می گویند. ساییدگی و پارگی غضروف و استخوان ها در طی گذشت سال ها از شایع ترین علت های ایجاد این بیماری است؛ اما دلایل دیگری هم برای به رخداد این عارضه وجود دارد.

این بیماری در بیش از 90 درصد افراد بالای 60 سال دیده می شود، اما بسیاری از مبتلایان هیچوقت علائم آن را مشاهده نمی کنند. درصد کمی از مبتلایان دچار دردهای مزمن و شدید به همراه سفتی گردن می شوند.

با این حال، بسیاری از مبتلایان حتی با داشتن علائم شدید هم می توانند فعالیت های عادی روزانه شان را انجام دهند. در دکتر چک می خواهیم شما را با مهم ترین دلایل ایجاد این بیماری و علائم و روش های درمان آن آشنا کنیم. با ما همراه باشید…

علت های به وجود آمدن بیماری اسپوندیلوز گردن

استخوان ها و غضروف های گردن ممکن است با هر آسیب یا فرسایشی دچار مشکل شوند. یکی از دلایلی که می تواند باعث به وجود آمدن آرتروز گردن شود، سایش و پارگی استخوان و غضروف گردن است.

علت های احتمالی دیگری که ممکن است باعث به وجود آمدن این بیماری شوند؛ عبارتند از:

خار استخوانی

گاهی اوقات بدن برای استحکام بیشتر استخوان ها، به حجم آن ها اضافه می کند. این افزایش توده استخوانی شامل استخوان های ستون فقرات هم می شود.

اگر استخوان اضافی به خوبی رشد نکند، شکل غیر عادی یا حتی تیزی به خود می گیرد که به آن «خار استخوانی» می گویند.

حتما بخوانید: علائم 25 بیماری پوستی و علت های بوجود آورنده آنها

در صورتی که در ناحیه حساسی مانند ستون فقرات خار استخوانی رشد کند، احتمال زیادی وجود دارد که این خار استخوانی به نخاع و اعصاب فشار وارد کند و در نتیجه فرد دچار درد های مزمن شود.

تحلیل رفتن دیسک های ستون فقرات

دیسک هایی که بین مهره های ستون فقرات قرار دارند، نقش بالشت هایی را ایفا می کنند که جلوی به هم خوردگی و سایش استخوان ها را می گیرند. اگر به هر دلیلی مواد ژله مانند درون این دیسک ها از بین برود یا خشک شود، استخوان ها به هم برخورد می کنند و فرد دچار درد زیادی در آن ناحیه می شود.

معمولا از بین رفتن دیسک و سایش استخوان از دهه 30 به بعد اتفاق می افتد و فردی که کمتر از 30 سال دارد کمتر به این عارضه دچار می شود.

فشرده شدن دیسک ها

در صورتی که فشار زیادی بر روی دیسک اعمال شود احتمال ترک برداشتن و شکستگی آن وجود دارد. اگر مایعی که درون این دیسک هاست، به بیرون بریزد، امکان فشار بر روی نخاع و اعصاب را ایجاد می کند. در این فرد دچار علائمی مانند بی حسی و درد در بازو می شود.

صدمه به گردن

اگر به گردنتان صدمه ای وارد شده ( از بلندی سقوط کردید یا تصادف رانندگی داشته اید) و کاملا خوب نشدید، این صدمات می تواند در سنین پیری در ابتلا به بیماری هایی نظیر اسپوندیلوز گردن تاثیر بگذارد.

سفت شدن و گرفتگی رباط

رباط ها بندهای سفت و محکمی هستند که استخوان های ستون فقرات شما را به یکدیگر متصل می کند.

پس از داشتن سبک زندگی ناسالم و عدم تحرک، این رباط ها به مرور زمان سفت و سخت می شوند و این سفتی می تواند بر روی حرکات گردن شما تاثیر بگذارد. در نتیجه نمی توانید مانند گذشته گردنتان را تکان دهید و با تکان ناگهانی دچار درد می شوید.

حرکت دادن بیش از حد گردن در مدت زمان طولانی

بعضی از کارها یا سرگرمی هایی وجود دارند که نیازمند حرکات تکراری یا وارد آوردن فشار بر روی ستون فقرات هستند. این فشار ها می تواند باعث سایش استخوان های گردن و پارگی دیسک شود.  

عواملی که خطر ابتلا به اسپوندیلوز گردن را بیشتر می کنند

افزایش سن یکی از عوامل افزاینده خطر ابتلا به اسپوندیلوز گردن است که معمولا افراد تا رسیدن به سن پیری دچار خار استخوانی یا تحلیل رفتن دیسک های ستون فقرات یا فشرده شدن دیسک ها می شوند.

با این حال عوامل دیگری هم به جز افزایش سن وجود دارد که احتمال ابتلا به این بیماری را بیشتر می کند. این عوامل عبارتند از:

• ضربه به گردن؛
• انجام کارهایی که روی گردن شما فشار وارد می کنند؛
• نگه داشتن گردن در یک حالت برای مدت طولانی یا تکرار یک حرکت به تعداد زیاد در مدت زمان طولانی؛
• عوامل ژنتیکی (سابقه خانوادگی ابتلا به اسپوندیلوز گردن)؛
• سیگار کشیدن؛
• اضافه وزن زیاد و عدم فعالیت و ورزش.

علائم اسپوندیلوز گردن

همانطور که قبلا اشاره کردیم، اکثر مبتلایان به اسپوندیلوز گردن علائم خاصی ندارند. اگر هم فردی علائم این بیماری را داشته باشد، ممکن است این علائم خفیف تا شدید باشد.

این علائم ممکن است ناگهانی بروز کنند یا به مرور زمان شدید تر شوند؛ بنابراین کیفیت و مقدار علائم در مبتلایان متفاوت است.

یکی از علائمی که معمولا در مبتلایان دیده می شود، درد در اطراف شانه است. در بعضی مواقع این دردها در بازو و حتی انگشتان دست هم احساس می شود. این نوع درد در مواقع زیر تشدید پیدا می کند:

• در هنگام ایستادن؛
• در حالت نشستن؛
• عطسه کردن؛
• سرفه کردن؛
• به عقب بردن سر.

یکی دیگر از علائم در بیشتر مبتلایان، ضعف عضلات است؛ به طور مثال: این ضعف باعث می شود نتوانید اشیا را در دستتان به راحتی فشار دهید.

سایر علائم عبارتند از:

• سفت شدن گردن که به مرور زمان بدتر می شود؛
• بروز سردرد در قسمت پشت سر؛
• سوزن سوزن شدن یا بی حسی در ناحیه شانه و بازو ها که در برخی مواقع در پاها هم احساس می شود.

علائم خطرناکی هم وجود دارند که کمتر در مبتلایان دیده می شود و بیمار به محض مشاهده آن ها، باید به پزشک مراجعه کند. این علائم عبارتند از:

• عدم حفظ تعادل در هنگام راه رفتن یا ایستادن

• از دست دادن کنترل مثانه و روده.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر به طور ناگهانی دچار بی حسی یا سوزن سوزن شدن در شانه، بازوها یا پاهایتان شدید یا اگر کنترل روده یا مثانه خود را از دست دادید، باید هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.

حتما بخوانید: سندرم تونل کارپال و 9 داروی خانگی برای درمان آن

فراموش نکنید که این علائم بسیار مهم هستند و در صورتی که به پزشک مراجعه نکنید ممکن است سلامتی تان را به خطر بیندازند! اگر درد و ناراحتی باعث می شود که نتوانید فعالیت های روزانه را انجام دهید، نیز باید به پزشک مراجعه کنید تا درمان صحیح را به شما معرفی کند.

اگرچه بیماری اسپوندیلوز گردن معمولا به دلیل بالا رفتن سن اتفاق می افتد، حتی در سنین پیری هم می توان با درمان مناسب، سفتی و درد گردن را تا حد خیلی زیادی کمتر کرد.

تشخیص اسپوندیلوز گردن

برای تشخیص بیماری اسپوندیلوز گردن، پزشکان قبل از هر چیزی احتمال ابتلا به بیماری هایی مانند:« فیبرومیالژیا» را بررسی می کنند. علاوه بر این، حرکت استخوان ها، عضلات و اعصاب آسیب دیده را تحت نظر می گیرند.

در بعضی مواقع پزشک برای درمان بهتر بیمار، او را به متخصص ارتوپدی، متخصص مغز و اعصاب یا جراح مغز و اعصاب ارجاع می دهد.

پزشکان برای تشخیص این بیماری از روش های زیر استفاده می کنند:

معاینه بدنی

در مراجعه اول پزشک در مورد علائم و شدت آن ها سوال می پرسد. سپس عضلات گردن شما را بررسی می کند تا به نواحی بی حس شده، ضعف های عضلانی و دامنه حرکت شما پی ببرد. ممکن است پزشک از شما بخواهد کمی راه بروید تا نحوه راه رفتن شما را بررسی کند.

همه این کارها به پزشک کمک می کند تا درباره فشاری که روی اعصاب و نخاع گردن شما وجود دارد، اطلاعات بیشتری به دست بیاورد. اگر پزشکتان حدس بزند که به اسپوندیلوز گردن مبتلا هستید، برای تایید فرضیه خود، تصویربرداری و آزمایش عملکرد عصب را تجویز خواهد کرد.

تصویربرداری از گردن

• تصویر برداری با اشعه ایکس خارهای استخوانی و مشکلاتی که در استخوان وجود دارد، مشخص می کند.
• سی تی اسکن تصاویر دقیق تری از گردن و بافت های درون آن را ارائه می دهد.
• MRI (تصویر برداری با استفاده از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی) گرفتگی اعصاب را به خوبی نشان می دهد.
• در سی تی میلوگرام، به بدن فرد رنگ مخصوصی تزریق می شود تا ستون فقرات و نواحی اطراف آن به خوبی مشخص کرده و قسمت های آسیب دیده را شناسایی کند.
• با استفاده از نوار عصب و عضله (الکترومیوگرام (EMG)) با فرستادن سیگنال به عضلات، عملکرد آن ها را بررسی می کنند.
• با قرار دادن الکترود روی پوست، سرعت هدایت سیگنال توسط اعصاب را بررسی می کنند.

درمان اسپوندیلوز گردن

با پیگیری درمان این بیماری، درد های شما کمتر می شود و خطر آسیب دائمی به اعصاب کاهش پیدا می کند. در نتیجه می توانید مانند گذشته به زندگی عادی خود برگردید و کارهای روزمره تان را انجام دهید.

برای درمان این بیماری معمولا از روش های غیر جراحی استفاده می کنند. این روش ها تاثیر زیادی بر بهبودی دارند و با استفاده از آن ها، بیمار زودتر می تواند به سلامتی دست یابد. این روش ها عبارتند از:

فیزیوتراپی

ممکن است پزشکتان شما را به فیزیوتراپی ارجاع دهد. فیزیوتراپی به نرم تر کردن عضلات گردن و شانه کمک می کند، آن ها را قوی تر می سازد و در نهایت دردهایتان را از بین می برد.

ممکن است فیزیوتراپیست حرکاتی را به شما پیشنهاد دهد که با استفاده از آن ها، انقباضات گردنتان بیشتر شده و از این طریق عضلات آن ناحیه را تقویت کند.

این ورزش ها شامل استفاده از وزنه می باشد که برای افزایش فضای بین مفاصل گردن و کمتر کردن فشار بر روی دیسک های گردن و اعصاب، توصیه می شود.

تجویز دارو

در صورتی که مصرف داروهای بدون نسخه نتوانست علائم و دردتان را کمتر کند، پزشک داروهای دیگری را برایتان تجویز می کند که این داروها عبارتند از:

• داروهای شل کننده عضلات (سیکلوبنزاپرین): برای درمان گرفتگی عضلات؛
• مسکن های قوی (هیدروکودون): برای کم کردن درد
• داروهای ضد صرع (گاباپنتین): برای تسکین درد ناشی از آسیب ها عصبی؛
• تزریق استروئید (پردنیزون): برای کاهش التهاب بافت های گردن و کاهش درد؛
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (دیکلوفناک): برای کاهش التهاب.

عمل جراحی

اگر علائم بیماری اسپوندیلوز گردن شدید بوده و روش های درمان معمولی نتیجه ای نداشته باشند، پزشک استفاده از روش جراحی را پیشنهاد می کند. در جراحی مشکل خار استخوانی، تحلیل رفتن دیسک های ستون فقرات و آسیب به رباط رفع می شود و فضای کافی برای عصب های گردن به وجود می آورد.

حتما بخوانید: اختلال شخصیت مرزی به چه معناست، چه علائمی دارد و چگونه درمان می شود؟

به ندرت پیش می آید که برای درمان اسپوندیلوز گردن به جراحی نیاز باشد؛ اما در صورتی که دردتان بسیار شدید و غیر قابل تحمل باشد، پزشک برای اینکه بتوانید به راحتی بازوها و گردنتان را حرکت دهید و به زندگی عادی برگردید، این روش را پیشنهاد می دهد.  

درمان های خانگی برای از بین بردن علائم اسپوندیلوز گردن

اگر علائم خفیف و قابل تحملی دارید، می توانید برای از بین بردن آن ها از روش های درمانی خانگی استفاده کنید. این روش ها عبارتند از:

استفاده از مسکن ها برای کاهش درد، مانند: استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم؛

استفاده از از پدهای گرمکن یا کمپرس یخ بر روی گردن برای کاهش دردهای عضلانی؛

انجام روزانه و منظم ورزش برای بهبودی سریع تر و قوی تر کردن عضلات بدن؛

استفاده از گردنبند ها نرم طبی.

البته یادتان نرود که نباید از این گردن بندها برای مدت زمان طولانی استفاده کنید؛ زیرا باعث ضعیف شدن عضلاتتان می شود. برای تقویت عضلات تان بهتر است در کنار گردن بند های نرم، از ورزش هم استفاده کنید.

سخن پایانی

اسپوندیلوز گردن بیماری شایعی است که باعث سفت و خشک شدن، ناراحتی و سردرد می شود. ممکن است پزشکتان نتواند شما را به بهبودی کامل برساند؛ اما روش هایی را برای رفع مشکلتان به شما توصیه می کند.

با پیگیری و پایبند بودن به درمان تا حد زیادی می توانید از این بیماری خلاص شوید و به زندگی عادی بازگردید.

منبع