بر اساس جدیدترین مطالعه صورت گرفته، مداخله عروق کرونر از راه پوست (PCI) (این یک روش غیرجراحی برای درمان تنگی عروق کرونر قلب است که در بیماری عروق کرونر رخ می دهد) با کمک توموگرافی انسجام نوری (OCT) حداقل ناحیه ثابت را افزایش داده اما در مقایسه با مداخله عروق کرونر از راه پوست با کمک آنژیوگرافی، نرخ دو ساله نقص رگ هدف را کاهش نمی دهد. علاوه بر این، میزان خون لخته شده در رگ ها نیز با این روش به طور قابل توجهی کاهش یافت.
مداخله عروق کرونر از راه پوست؛ درباره مطالعه
شرکت کنندگان این آزمایش را افرادی تشکیل می دهند که برای درمان دیابت دارو مصرف کرده و زخم های پیشرفته دارند. این افراد در 80 سایت در 18 کشور دنیا مورد بررسی قرار گرفتند. محققان تصمیم گرفتند در این مطالعه فقط بر روی بیماران پیچیده و زخم های پیچیده تمرکز کنند زیرا گفته می شود توموگرافی انسجام نوری بیش از هر بیماری دیگری برای این دسته از بیماران فایده دارد.
بیماران به دو دسته تقسیم شده و به طور تصادفی با یکی از دو روش مداخله عروق کرونر از راه پوست با کمک توموگرافی انسجام نوری یا مداخله عروق کرونر از راه پوست با کمک آنژیوگرافی تحت درمان قرار گرفتند. بعد از انجام این روش غیر جراحی در گروه آنژیوگرافی، آزمایش توموگرافی انسجام نوری بی طرفانه انجام شد تا اولین نقطه انتهایی و تفاوت های دیگر میان این دو روش درمانی مشخص شود.
یافته های مطالعه
شرکت کنندگان این مطالعه 2.487 نفر بودند، 1.233 نفر با روش مداخله عروق کرونر از راه پوست با کمک توموگرافی انسجام نوری و 1.254 نفر دیگر نیز با مداخله عروق کرونر از راه پوست با کمک آنژیوگرافی تحت درمان قرار گرفتند. برای راحت تر کردن شرایط، محققان حداقل ناحیه ثابت در گروهی که تصویر برداری آن ها با کمک توموگرافی انسجام نوری انجام می شد را افزایش دادند. 88 نفر از بیمارانی که تصویر برداری آن ها با روش توموگرافی انسجام نوری و 99 نفر از بیمارانی که تصویر برداری شان با آنژیوگرافی انجام شده بود، شاهد بروز نقص رگ هدف در بازه دو ساله بودند.
در رابطه با بحث ایمنی نیز روش تصویر برداری توموگرافی انسجام نوری پیامدهای آنژیوگرافیک کمتری برای شرکت کنندگان داشت. با وجود این که حداقل ناحیه ثابت افزایش یافته بود اما توموگرافی انسجام نوری نیاز به کالبد شکافی نداشت، جایگری غیرطبیعی دیده نشد و میزان جلو آمدگی بافت را هم کاهش داد. محققان شاهد بروز ترومبوز ثابت در بازه دو ساله در 6 نفر (0.5%) از بیماران گروه روش توموگرافی انسجام نوری و 17 نفر (1.4%) از گروه آنژیوگرافی بودند. نرخ مرگ و میر به خاطر بیماری قلبی و انفارکتوس میوکاردیال در روش تصویر برداری توموگرافی انسجام نوری کمتر بود اما این تفاوت ها خیلی قابل توجه نبودند.
به گفته دکتر زیاد علی، نویسنده ارشد این مطالعه، “انجام این روش غیرجراحی با کمک توموگرافی انسجام نوری، حداقل ناحیه ثابت را افزایش داده، خطر این روش را کاهش داده و در بازه دو ساله نیز تقریبا تا دو سوم میزان ترومبوز ثابت را کاهش می دهد.”
