سندرم درد فیبرومیالژیا همان طور که از نامش پیداست، یک بیماری طولانی مدت و مزمن است که باعث ایجاد درد های اسکلتی-عضلانی در بیماران می شود. این درد ها در نقاط مختلف بدن ظاهر می شوند و در نتیجه، باعث مختل شدن زندگی و خواب بیماران می شوند.
فیبرومیالژیا چگونه بیماری است؟
سندرم درد فیبرومیالژیا باعث بروز مشکلات زیر می شود:
- ایجاد درد در عضلات و استخوان ها (درد اسکلتی-عضلانی)؛
- ایجاد مناطق حساسی که با فشار آن ها درد شروع می شود؛
- خستگی و بی حالی؛
- اختلال در خوابیدن و تغییرات خلق و خو.
از آن جایی که علائم این سندرم مشابه علائم بسیاری از بیماری هاست، تشخیص آن برای پزشکان سخت است؛ به همین خاطر در بسیاری از موارد، پزشک به اشتباه تشخیص بیماری دیگری را می دهد. علاوه بر این، هیچ آزمایشی وجود ندارد که به طور دقیق، وجود این بیماری در بدن را نشان دهد؛ به همین دلیل، پزشکان از آزمایشات برای رد بیماری های احتمالی دیگر استفاده می کنند.
در گذشته، بسیاری از پزشکان به وجود این بیماری شک داشتند و معتقد بودند این بیماری اصلا وجود ندارد و حتما در آزمایش ها اشتباهی پیش آمده که بیماری خاصی را نشان نمی دهند؛ اما امروزه با پیشرفت علم و دقیق تر شدن آزمایشات پزشکی، پزشکان به این نتیجه رسیده اند که این سندرم وجود دارد.
با این حال، درمان فیبرومیالژیا ممکن است برای پزشک و بیمار چالش برانگیز باشد. اگر به این سندرم دچار هستید، باید بدانید که با انتخاب درمان و مصرف داروی مناسب و تغییر در شیوه زندگی تان، می توانید علائم این بیماری را به خوبی مدیریت کنید و کیفیت زندگی تان را بهبود بخشید.
برای خواندن ادامه این مطلب با دکتر چک همراه باشید…
علائم سندرم درد فیبرومیالژیا
فیبرومیالژیا باعث ایجاد «نقاط حساس» در بدن بیماران می شود. این نقاط در صورت فشار دادن، دچار درد های خفیف تا شدید می شوند. برخی از این نقاط با «نقاط ماشه ای» که در سندرم درد میوفاسیال دیده می شوند، همپوشانی دارند.
در طی سال ها مطالعه بر روی نقاط حساس، برخی از نقاطی که در گذشته به اشتباه جزو نقاط حساس به درد، شناخته می شدند، اکنون از فهرست نقاط حساس حذف شده اند.
درد در این مناطق مداوم و خسته کننده است. در سال 2016 درباره محل نقاط حساس، تجدید نظری صورت گرفت و تعداد آن ها به 5 جفت نقطه کاهش یافت؛ در صورتی که در 4 تا از این 5 جفت ناحیه، احساس درد دارید، به احتمال زیاد به فیبرومیالژیا مبتلا هستید.
در تجدید نظر سال 2016، این درد ها را «درد چند ناحیه ای» نامیدند و آن ها را بر اساس نواحی شروع و شدت آن ها، دسته بندی کردند. این نامگذاری برخلاف معیارهای تشخیصی فیبرومیالژیا در سال 1990 بود که به این درد، «درد مزمن گسترده» می گفتند و تاکید پزشکان بر مدت زمان این درد ها بود.
علائم دیگر سندرم درد فیبرومیالژیا عبارتند از:
- خستگی و بی حالی؛
- بروز مشکلات خواب؛
- خوابیدن برای مدت طولانی بدون احساس رفع خستگی؛
- سردرد؛
- افسردگی؛
- اضطراب؛
- ایجاد مشکل در تمرکز کردن یا نداشتن توجه کافی به یک موضوع؛
- درد یا گرفتگی در قسمت پایین شکم؛
- خشکی چشم؛
- بروز مشکل در مثانه؛ مانند: سیستیت بینابینی.
ممکن است مغز و اعصاب مبتلایان به این بیماری، سوء تفسیر یا واکنش بیش از حدی، نسبت به سیگنال های درد طبیعی داشته باشند. این واکنش ممکن است به دلیل عدم تعادل شیمیایی در مغز یا وجود ناهنجاری در «گانگلیون پشتی ریشه» باشد که بر حساسیت درد مرکزی (مغز) تأثیر می گذارد.
علاوه بر این، سندرم درد فیبرومیالژیا ممکن است بر احساسات و سطح انرژی بدن نیز تأثیر بگذارد.
مه فیبرومیالژیا
مه فیبرومیالژیا که با نام «فیبرو مه» یا «مه مغزی» نیز شناخته می شود، اصطلاحی است که بعضی از مبتلایان برای توصیف حالت گیجی لحظه ای خود، به کار می برند. این حالت شامل موارد زیر است:
- از دست دادن لحظه ای حافظه؛
- اختلال در تمرکز کردن؛
- مشکل در هوشیار ماندن.
براساس مطالعه ای در سال 2015، برخی از مبتلایان گفته اند که درگیری ذهنی و گیجی ای که به دلیل ابتلا به این بیماری به آن دچار می شوند، غیر قابل تحمل تر از درد آن است.
علائم سندرم درد فیبرومیالژیا در زنان
در گذشته، پزشکان معتقد بودند که به طور کلی علائم سندرم فیبرومیالژیا در زنان شدیدتر از مردان است. زنان نسبت به مردان، درد گسترده تر، علائم IBS و خستگی صبحگاهی بیشتری داشتند.
علاوه بر این، عادت ماهیانه دردناک در زنان مبتلا به سندرم فیبرومیالژیا، بیشتر از زنان عادی دیده می شود.
با وجود این، در تجدید نظری که در سال 2016 انجام شد، مشخص شده است که مردان هم به همان اندازه زنان، به این بیماری دچار می شوند.
با این حال، با ورود به دوران یائسگی، علائم سندرم فیبرومیالژیا در زنان بیشتر از مردان هم سنشان است.
مشکل اصلی تشخیص در مورد این مسئله، این است که برخی از علائم یائسگی و فیبرومیالژیا تقریباً یکسان هستند و همین، کار تشخیص را برای پزشک سخت تر می کند.
فیبرومیالژیا در مردان
همان طور که در سال 2016 مشخص شد، مردان هم به اندازه زنان، دچار فیبرومیالژیا می شوند؛ با این حال، ممکن است بیماری آنها تشخیص داده نشود.
مردانی که مبتلا به این بیماری می شوند، مانند زنان به درد شدید و علائم عاطفی دچار می شوند و این مسئله می تواند بر کیفیت زندگی، شغل و روابطشان تاثیر بگذارد.
قسمتی از دشواری در تشخیص، به خاطر این است که به اکثر جوامع تلقین شده که مرد باید درد را تحمل کند و به اصطلاح «آن را در خودش نگه دارد»!
بسیاری از اوقات، مردانی که به پزشک مراجعه می کنند، از اینکه درد ها و ناراحتی شان توسط پزشکان نا آگاه، جدی گرفته نمی شود، خجالت زده می شوند و این می تواند برای پیگیری درمان و ادامه زندگی شان مشکل ساز باشد.
نقاط محرک فیبرومیالژیا
در گذشته (قبل از سال 2016)، اگر فردی در حداقل 11 مورد از 18 نقطه حساس بدنش، احساس درد می کرد، سندرم درد فیبرومیالژیا در او تشخیص داده می شد. پزشکان با فشردن نقاط حساس، میزان و شدت درد را مشخص می کردند.
نقاط حساسی که در سندرم درد فیبرومالژیا شایع است عبارتند از:
- پشت سر؛
- بالای شانه ها؛
- قسمت بالای قفسه سینه؛
- باسن؛
- زانو ها؛
- قسمت بیرونی آرنج ها.
نقاط حساسی که در گذشته نشان دهنده فیبرومالژیا بودند، در حال حاضر نشان دهنده این بیماری نیستند. ممکن است با فشار دادن 4 الی 5 مورد از این نقاط حساس، احساس درد و ناراحتی داشته باشید و هیچ بیماری دیگری نداشته باشید که دلیل این دردها را مشخص کند؛ در این صورت، پزشک سندرم درد فیبرومیالژیا را تشخیص می دهد.
درد در سندرم درد فیبرومیالژیا
درد از علائم بارز ابتلا به فیبرومیالژیاست. اگر مبتلا به این بیماری باشید، دردهای مزمنی در عضلات مختلف و سایر بافت های نرم بدنتان احساس می کنید.
این دردها ممکن است بسیار خفیف تا بسیار شدید باشند و زندگیتان را غیر قابل تحمل کنند.
شدت و اندازه دردها نشان دهنده عملکرد شما و نحوه مدیریت این بیماری است؛ هر چه بیشتر برای کنترل دردهایتان، از درمان موثر پیروی کنید، دردهای کمتری خواهید داشت.
به نظر می رسد که دچار شدن به سندرم درد فیبرومیالژیا، به علت وجود اختلال در عملکرد سیستم عصبی بدن و پیام رسانی آن است؛ به عبارتی دیگر، بدن شما نسبت به فشار هایی که معمولاً دردناک نیستند، بیش از حد واکنش نشان می دهد، و ممکن است حتی با یک فشار کوچک در نقطه حساس بدنتان، درد بسیار زیادی را احساس کنید.
با این حال، محققان هنوز منشا و علت دقیق ابتلا به فیبرومیالژیا را پیدا نکرده اند و تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد.
بیایید به سراغ نقاط حساس و درد این نواحی برویم…
درد قفسه سینه
زمانی که نقطه حساس سندرم درد فیبرومیالژیا، در قفسه سینه شما باشد، ممکن است درد های وحشتناکی شبیه به حمله قلبی را تحمل کنید.
در واقع، منشا این درد در غضروفی قرار دارد که دنده ها را به مغز متصل می کند. در بعضی مواقع، این درد به شانه ها و بازوها کشانده می شود و در آن قسمت ها، هم احساس درد خواهید داشت.
درد قفسه سینه در سندرم درد فیبرومیالژیا، احساسی شبیه به موارد زیر دارد:
- تیر کشیدن؛
- احساس چاقو خوردن؛
- احساس سوزش؛
- دردهایی شبیه به حمله قلبی که می توانند نفس شما را برای لحظاتی بند بیاورند.
درد کمر
درد کمر یکی از نشانه هایی است که در بیشتر مبتلایان به سندرم درد فیبرومیالژیا دیده می شود. حدود 80 درصد افراد در زندگی خود، دچار کمر درد می شوند.
در صورتی که کمرتان صدمه دیده باشد، مشخص نمی شود که درد دارید، به علت فیبرومیالژیاست یا به دلیل ابتلا به بیماری دیگری مانند: آرتروز یا کشیدگی عضلات است.
در صورت داشتن علائم دیگر مانند: مه مغزی و خستگی زیاد، پزشک ممکن است فیبرومیالژیا را دقیق تر تشخیص دهد . علاوه بر این، امکان دارد بیمار همزمان دچار فیبرومیالژیا و آرتریت شود.
داروهایی که برای کمتر کردن علائم فیبرومیالژیا تجویز می شود، در از بین بردن کمردرد موثرند. علاوه بر این، انجام منظم و دقیق حرکات کششی و تقویتی، باعث تقویت عضلات و سایر بافت های نرم کمر می شود و به از بین بردن درد کمر کمک می کند.
درد پا
در صورت دچار شدن به سندرم درد فیبرومیالژیا، ممکن است در عضلات و بافت های نرم پاهایتان احساس درد کنید. در این مواقع، درد پا شبیه به دردهای ناشی از کشیدگی عضلات یا آرتروز است. این دردها احساسی شبیه به موارد زیر را دارند:
- درد های عمیق که تا استخوان پیش می روند؛
- احساس سوزش؛
- دردهای ریتمیک (شبیه درد های نبض دار، دائما کم و زیاد می شود).
گاهی اوقات، فیبرومیالژیا باعث ایجاد احساس بی حسی یا سوزن سوزن شدن در پاها می شود. ممکن است در پاهایتان احساس سردی کنید.
علاوه بر این، داشتن اضطراب حرکتی، در پاها هم می تواند ناشی از ابتلا به سندرم درد فیبرومیالژیا باشد. در برخی مواقع، پزشکان این نشانه را با «سندرم پاهای بی قرار (RLS)» اشتباه می گیرند.
گاهی اوقات، بیمار دچار خستگی و سنگینی در پاهایش می شود و احساس می کند وزن و قدرت پاهایش کمتر شده است.
علت ابتلا به این سندرم
محققان هنوز نتوانستد علت دقیقی برای ابتلا به سندرم درد فیبرومیالژیا پیدا کنند؛ با این حال نظریاتی وجود دارد که دور از واقعیت نیستند و ممکن است علت های احتمالی ابتلا به این بیماری باشند.
بیایید به این نظریه ها نگاهی دقیق تر بیندازیم…
عفونت
وجود عفونت از بیماری هایی که بیمار در گذشته به آن ها مبتلا شده، ممکن است باعث ابتلا به فیبرومیالژیا شود یا علائم آن را شدید تر کند؛ مانند: آنفولانزا، ذات الریه، عفونت دستگاه گوارشی (عفونتی که در اثر باکتری های سالمونلا و شیگلا و ویروس اپشتین بار، به وجود می آید)، به بیماری فیبرومیالژیا مرتبط اند.
ژنتیک
این بیماری، در اکثر اوقات در چندین نفر از اعضای یک خانواده دیده می شود. اگر عضوی از خانواده تان به این مشکل دچار شده، با احتمال بیشتری در معرض ابتلا به آن قرار دارید.
به نظر برخی از محققان، ممکن است جهش های خاصی در برخی از ژن های انسان، در ابتلای افراد به این بیماری نقش داشته باشد. آنها پس از تحقیقات زیاد، چند ژن را که در انتقال سیگنال های درد بین سلول های عصبی تاثیر می گذارند، پیدا کرده اند.
آسیب روحی و جسمی
در افرادی که دچار آسیب های شدید جسمی یا عاطفی شده اند، احتمال دچار شدن به این سندرم وجود دارد. پس از تحقیقات در زمینه این بیماری، مشخص شده است که بیماری فیبرومیالژیا به اختلال استرس پس از آسیب، (PTSD) مرتبط است.
فشار روحی
فشار روحی، همانند آسیب روحی، ممکن است تأثیرات طولانی مدتی بر روی بدن شما بگذارد. هر چه استرس شخص بیشتر باشد، تغییرات هورمونی در او بیشتر می شود.
پس از تغییرات هورمونی و به هم ریختن تعادل شیمیایی مغز، احتمال ابتلا به بیماری فیبرومیالژیا افزایش می یابد.
نظریه دیگری وجود دارد که مغز آستانه تحمل درد را پایین می آورد. ضربه ها و دردهایی که در گذشته به فرد آزاری نمی رساندند، با گذشت زمان و کمتر شدن آستانه تحمل درد، دردناک و غیر قابل تحمل می شوند و همین امر سبب به هم ریختن تعادل زندگی بیمار می شود.
نظریه دیگری که دور از واقعیت نیست، این است که اعصاب نسبت به سیگنال های درد بیش از حد واکنش نشان می دهند و حساس تر از گذشته می شوند؛ تا جایی که باعث به وجود آمدن دردهای غیرضروری یا تحمل ناپذیر می شوند.
رابطه فیبرومیالژیا و بیماری های خود ایمنی
در بیماری های خود ایمنی مانند: روماتیسم مفصلی یا مولتیپل اسکلروزیس (MS)، بدن به اشتباه بافت های خود را عامل بیگانه می شناسد و آن ها را با پروتئین هایی به نام «آنتی بادی» هدف قرار می دهد.
به طور معمول، کار آنتی بادی حمله به ویروس ها یا باکتری هاست؛ اما سیستم ایمنی بدن فردی که دچار بیماری خود ایمنی شده، به مفاصل یا سایر بافت های سالم حمله می کند.
علائم فیبرومیالژیا بسیار شبیه به بیماری های خود ایمنی است؛ به همین دلیل، نظریه ای وجود دارد که سندرم درد فیبرومیالژیا می تواند یک بیماری خود ایمنی باشد.
البته اثبات این ادعا دشوار است؛ زیرا سندرم درد فیبرومیالژیا باعث بروز التهاب نمی شود و تاکنون تولید بیش از حد آنتی بادی در بدن مبتلایان به این بیماری، دیده نشده است.
با این حال، ممکن است فردی به طور همزمان، مبتلا به یک نوع بیماری خود ایمنی و فیبرومیالژیا باشد.
عوامل افزاینده خطر ابتلا به سندرم درد فیبرومیالژیا
شروع این بیماری می تواند نتیجه عوامل زیر باشد:
- فشار؛
- آسیب؛
- ابتلا به بیماری هایی مانند: آنفولانزا.
عدم تعادل مواد شیمیایی درون مغز، ممکن است باعث حساس شدن یا واکنش بیش از حد بدن به سیگنال های درد طبیعی شود.
عوامل دیگری که خطر ابتلا به سندرم درد فیبرومیالژیا را افزایش می دهند؛ عبارتند از:
- جنسیت: بیشتر مبتلایان به فیبرومیالژیا را زنان تشکیل می دهند؛ دلیل این نابرابری جنسیتی هنوز مشخص نشده است.
- سن: سندرم درد فیبرومیالژیا بیشتر در افراد میانسال تشخیص داده می شود. با افزایش سن، خطر آسیب و بیماری های زمینه ای بیشتر می شود و احتمال ابتلا به این بیماری افزایش می یابد؛ با این حال، کودکان نیز می توانند بهاین بیماری دچار شوند.
- سابقه خانوادگی: اگر شخصی از اعضای خانواده به فیبرومیالژیا دچار شده، تمام اعضای نزدیک آن خانواده بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.
- بیماری: اگرچه فیبرومیالژیا با آرتروز فرق می کند، ابتلا به «لوپوس» یا روماتیسم مفصلی، خطر ابتلا به فیبرومیالژیا را بیشتر می کند.
تشخیص سندرم درد فیبرومیالژیا
اگر بیشتر از سه ماه از شروع درد های گسترده می گذرد، پزشکتان احتمال ابتلا به این بیماری را می دهد. منظور از «گسترده» این است که این دردها در هر دو طرف بدن و در بالا و پایین کمرتان احساس می شوند.
پزشک باید بیمار را به طور دقیق معاینه کند تا مطمئن شود که به بیماری دیگری مبتلا نیست.
هیچ آزمایش یا اسکن تصویربرداری نمی تواند سندرم درد فیبرومیالژیا را تشخیص دهد. پزشک از آزمایش ها برای شناسایی و یا رد بیماری های دیگری که باعث بروز دردهای مزمن می شوند، استفاده می کند.
همان طور که در بالا اشاره کردیم، بسیاری از بیماری های خود ایمنی با سندرم درد فیبرومیالژیا همپوشانی دارند. به همین دلیل ممکن است پزشک در تشخیص این بیماری اشتباه کند؛ مخصوصا اگر بیمار همزمان هر دوی این بیماری ها را داشته باشد.
برخی از تحقیقات جدید، ارتباط بین سندرم درد فیبرومیالژیا و بیماری های خود ایمنی مانند: سندرم شوگرن را نشان داده اند؛ اما نمی توان با قاطعیت درباره ارتباط این دو بیماری نظر داد.
درمان سندرم درد فیبرومیالژیا
در حال حاضر درمانی برای این بیماری وجود ندارد. درعوض، برای کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار، درمان های مختلفی توصیه می شود که تا حد زیادی موثر هستند:
- داروها؛
- راهکار های مراقبت از خود؛
- تغییر شیوه زندگی.
مصرف داروها باعث تسکین درد و بهبود کیفیت خواب بیماران می شود. از طرفی، فیزیوتراپی باعث تقویت قدرت عضلات و کاهش فشار در بدن می شود و تکنیک های ورزشی و کاهش استرس ممکن است به ایجاد احساس بهتر و بهبود وضعیت روحی و جسمی بیمار کمک کنند.
علاوه بر این، ممکن است بیمار بخواهد از یک روانشناس کمک بگیرد یا با پیوستن به یک گروه حمایتی و صحبت با آن ها، از حجم فشار های روحی اش کم کند.
اگر به گروه حمایتی بپیوندید، می توانید از افراد دیگری که به سندرم درد فیبرومیالژیا دچار هستند، مشاوره بگیرید تا به شما در مدیریت درد و بهتر کردن کیفیت زندگیتان کمک کنند.
دارو های مخصوص سندرم درد فیبرومیالژیا
همان طور که می دانید، هدف از درمان فیبرومیالژیا، مدیریت درد و بهبود کیفیت زندگی بیماران است. در اکثر مواقع بیمار با مراقب از خود و مصرف داروی مناسب، می تواند به این هدف برسد.
داروهای معمول در سندرم درد فیبرومیالژیا عبارتند از:
مسکن ها
در صورتی که بیمار دچار درد های خفیف می شود، مسکن هایی مانند: ایبوپروفن یا استامینوفن به کمتر کردن درد کمک می کنند.
در گذشته برای از بین بردن درد بیماران، از مواد مخدر مانند: ترامادول که یک ماده افیونی است، استفاده می شد. با این حال، تحقیقات نشان داده که این مواد مخدر برای از بین بردن علائم مؤثر نیستند.
علاوه بر این، برای تاثیر گذاری مناسب، باید دوز این مواد مخدر را افزایش داد، این مسئله ممکن است بیماران را با خطر اعتیاد و از دست دادن سلامتی شان مواجه کند.
بیشتر پزشکان توصیه می کنند برای از بین بردن علائم سندرم درد فیبرومیالژیا، از مصرف قرص های مخدری مانند: ترامادول خودداری کنید!
داروهای ضد افسردگی
گاهی اوقات، پزشک داروهای ضد افسردگی مانند: دولوکستین و میلناسیپران را برای بهبود کیفیت خواب بیمار و کمک به برقراری انتقال دهنده های عصبی مغز، تجویز می کند. در بعضی مواقع این داروها می توانند موثر باشند.
داروهای ضد تشنج
داروی گاباپنتین برای درمان صرع ساخته شده است؛ اما می تواند به کاهش علائم مبتلایان فیبرومیالژیا کمک کند. پرگابالین (یکی دیگر از داروهای ضد تشنج) اولین دارویی بود که برای کم تر کردن علائم سندرم درد فیبرومیالژیا استفاده شد. این دارو، از ارسال سیگنال های درد در بین سلول های عصبی جلوگیری می کند.
برخی از دارو هایی که هنوز برای درمان فیبرومیالژیا تأیید نشده اند؛ مانند: داروهای ضد افسردگی و خواب آور، می توانند در کمتر کردن علائم این بیماری موثر باشند؛ اما بهتر است قبل از مصرف آن ها، با پزشکتان مشورت کنید.
در گذشته از داروی شل کننده عضلات برای از بین بردن علائم سندرم درد فیبرومیالژیا استفاده می شد؛ ولی بعد از گذشت چند سال، استفاده از آن برای درمان این بیماری منع شد و در حال حاضر پزشکان آن را توصیه نمی کنند.
محققان همچنان در حال آزمایش داروهای جدیدی هستند که به درمان و از بین بردن علائم این بیماری کمک کند.
درمان های طبیعی برای از بین بردن علائم سندرم درد فیبرومیالژیا
اگر داروهایی که پزشکتان تجویز کرده، به طور کامل علائمتان را از بین نمی برند، می توانید در کنار درمان دارویی، به دنبال راه حل های دیگر باشد.
بسیاری از درمان های سنتی وجود دارند که به راحتی استرس و فشار را کم می کنند و درد هایتان را از بین می برند.
درمان های طبیعی فیبرومیالژیا عبارتند از:
- فیزیوتراپی؛
- طب سوزنی؛
- قرص هیدروکسی تریپتوفان-5؛
- مدیتیشن؛
- یوگا (در صورت وجود بیش فعالی با احتیاط این ورزش را انجام دهید!)؛
- تای چی؛
- ورزش؛
- ماساژ درمانی؛
- داشتن رژیم غذایی سالم و متعادل.
درمان مناسب، استرستان را کمتر می کند و جلوی بروز علائم این بیماری و افسردگی را می گیرد.
حضور در یک گروه حمایتی، بهترین راه برای مشورت و ملاقات با افرادی است که تجربیات بیشتری در زمینه مدیریت درمان و انتخاب درمان مناسب داشته اند. می توانید از تجربیات آن ها استفاده کنید تا بهترین درمان را انتخاب کنید.
درمان شناختی-رفتاری (CBT)، یکی از گزینه های مناسب برای رفع استرس و فشاری است که بر بدن وارد می شود.
بهتر است قبل از امتحان کردن روش های درمانی بالا، با پزشکتان درباره فوائد و خطرات آن ها مشورت کنید.
توصیه های رژیم غذایی فیبرومیالژیا
برخی از بیماران گفته اند که بعد از اینکه از رژیم غذایی خاصی پیروی کرده اند، علائمشان کمتر شده و احساس بهتری داشته اند؛ اما تا به حال، محققان نتوانسته اند این ادعا را ثابت یا رد کند.
اگر به فیبرومیالژیا مبتلا شده اید، سعی کنید یک رژیم غذایی متعادل انتخاب کنید. تغذیه مناسب نقش مهمی در حفظ سلامتی بدن، جلوگیری از بدتر شدن علائم و تأمین انرژی دارد.
برای داشتن رژیم غذایی مناسب، نکات زیر را به خاطر داشته باشید:
- میوه ها و سبزیجات، غلات کامل، لبنیات کم چرب و پروتئین بدون چربی میل کنید؛
- در طول روز به اندازه کافی آب بنوشید؛
- به جای گوشت، ازسبزیجات و گیاهان تازه در غذایتان استفاده کنید؛
- مصرف قند و شیرینی را به حداقل برسانید؛
- به طور منظم ورزش کنید؛
- وزن بدنتان را به اندازه طبیعی نزدیک کنید.
بعضی از مبتلایان به این بیماری، بعد از خوردن غذاهای خاصی، دچار تشدید علائم می شوند. به طور مثال: گلوتن (پروتئین موجود در گندم، جو و چاودار) یکی از موادی است که علائم سندرم درد فیبرومیالژیا را بیشتر می کند. بعد از خوردن غذاهای مختلف، علائمی را که دارید، یادداشت کنید تا با کمک پزشکتان، با اثر غذاها بر بدنتان بیشتر آشنا شوید و رژیم غذایی تان را اصلاح کنید.
اگر می خواهید با تغذیه مناسب علائم تان را کم کنید، بهتر است زودتر دست به کار شوید؛ چرا که سندرم درد فیبرومیالژیا می تواند باعث ایجاد احساس خستگی و فرسودگی در شما شود و زندگیتان را تحت الشعاع قرار دهد.
کاهش درد فیبرومیالژیا
درد فیبرومیالژیا ممکن است مداوم و ناراحت کننده باشد و زندگی تان را دگرگون کند. نباید این درد ها را به حال خود رها کنید!
با یک پزشک خوب درباره راه های مدیریت این دردها صحبت کنید و نسبت به درمانتان متعهد باشید.
گزینه های مناسب برای کاهش دردتان، عبارتند از:
- آسپرین: برای برطرف کردن ناراحتی؛
- ایبوپروفن: برای کم کردن دردتان؛
- سدیم ناپروکسن: برای مدیریت بهتر درد و علائم.
این داروها برای کاهش التهاب مناسب هستند؛ اگرچه التهاب جزء علائم این سندرم نیست، در صورتی که بیماری دیگری با سندرم درد فیبرومیالژیا همپوشانی داشته باشد، کم کردن التهاب می تواند نقش موثری در کاهش علائم داشته باشد.
علاوه بر این، تسکین درد می تواند به داشتن خواب بهتر کمک کند.
دقت کنید که داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی ( NSAIDS) عوارض جانبی دارند. معمولا از این داروها برای کنترل دردهای مزمن و طولانی مدت استفاده می شود.
علاوه بر موارد گفته شده، از داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج نیز برای کنترل درد این بیماری استفاده می شود، که این داروها هم عوارض جانبی خودشان را دارند.
با پزشکتان درباره داروهای کم خطر صحبت کنید و از او بخواهید دارویی را که عوارض جانبی کمتری دارد، تجویز کند.
بهتر است این نکته را در خاطرتان بسپارید که موثرین درمان در این داروها نیست! تمریناتی مانند: یوگا، طب سوزنی و فیزیوتراپی فوائد زیادی دارند و می توانند بسیار بهتر از درمان های دارویی، علائم بیماری تان را از بین ببرند.
زندگی با سندرم درد فیبرومیالژیا
زمانی که با درد دست و پنجه نرم می کنید، کیفیت زندگیتان تحت تأثیر قرار می گیرد. بسیاری از افراد درباره فیبرومیالژیا چیزی نمی دانند و ممکن است شرایطتتان را درک نکنند. از آنجا که علائمتان به سختی قابل مشاهده است، اطرافیانتان این دردها را خیالی و از سر تلقین می دانند.
مهم است که علائمتان را جدی بگیرید و برای درمان پشتکار و صبر به خرج دهید. گاهی اوقات ممکن است لازم باشد بیش از یک روش درمانی را امتحان کنید. مهم نیست اگر در این مرحله به نتیجه نرسیده اید؛ باید به تلاشتان ادامه دهید تا بتوانید به طور کامل این بیماری را مدیریت کنید و علائم را به حداقل برسانید.
بهتر است برای مدیریت دردها و بهتر کردن وضع زندگیتان به پزشک، دوستان نزدیک و اعضای خانواده تان تکیه کنید و آن ها را در جریان مشکلاتتان قرار دهید.
یادتان باشد که همواره باید با خودتان مهربان باشید و بیش از حد به خودتان سخت نگیرید.
از همه مهمتر، باید ایمان داشته باشید که می توانید با کنار آمدن با اوضاع و مدیریت شرایط، زندگیتان را بهتر کنید!
سخن پایانی
فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن است که باعث علائم زیر می شود:
- درد گسترده؛
- خستگی؛
- اختلال در خوابیدن؛
- افسردگی.
در حال حاضر، هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد و محققان نمی دانند که چه عواملی باعث ابتلا به آن می شود. درمان ها برای کاهش علائم و بهتر کردن زندگی بیماران تجویز می شوند و بیمار پس از تغییر سبک زندگی اش، تا حد خیلی زیادی از بروز علائم جلوگیری می کند.
چیزی در حدود 2 درصد از جمعیت کل جهان به سندرم درد فیبرومیالژیا دچار هستند. این بیماری در زنان، بیشتر از مردان دیده می شود؛ اما مردان و کودکان نیز می توانند به آن مبتلا شوند. بیشتر افرادی که به این بیماری دچار شده اند، میانسال هستند.
فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن و طولانی مدت است. با این حال، برخی از افراد برای مدتی، خوب می شوند و علائمشان به طور موقت از بین می رود.
