« آرنج تنیس بازان » بیماری شایعی است که در بیشتر افرادی که به صورت حرفه ای تنیس بازی می کنند، دیده می شود؛ اما این به این معنا نیست که این بیماری فقط در تنیس بازان دیده می شود. این بیماری «اپی کندیلیت جانبی» هم نام دارد که در اثر حرکات تکراری و طولانی مدت ایجاد می شود.
پس از التهاب در مفاصل آرنج، درد در قسمت خارجی آن شروع می شود و ممکن است تا بازو ها هم پیش برود. اگر به این بیماری مبتلا هستید احتمالا در هنگام باز و بسته کردن آرنجتان درد را احساس می کنید.
در این مقاله از سایت دکتر چک قصد داریم هر آنچه باید در مورد این بیماری بدانید را به شما بیاموزیم. با ما همراه باشید…
علت ابتلا به بیماری آرنج تنیس بازان چیست؟
تاندون ها قسمتی از عضلات هستند که به استخوان متصل می شود و با حرکت آن ها، استخوان هم حرکت می کند. تاندون هایی که درون ساعد قرار دارند، عضلات ساعد را به استخوان بیرونی آرنج متصل می کنند.
زمانی که عضله ای به نام عضله «اکستنسور کارپی رادیالیس برویس (ECRB)» که در قسمت جلوی ساعد قرار دارد، آسیب ببیند، فرد به بیماری آرنج تنیس بازان مبتلا می شود. این عضله به بالا بردن مچ دست کمک می کند.
انجام کارهای تکراری، این عضله را ضعیف می کند و باعث پارگی و آسیب تاندونی که به قسمت بیرونی آرنج متصل است، می شود. در نهایت، این پارگی باعث ایجاد التهاب و درد های شدید در آرنج می شود.
هر فعالیتی که شامل پیچ خوردگی های مکرر در مچ دست باشد، احتمال ابتلا به آرنج تنیس بازان را بیشتر می کند. برخی از این فعالیت ها شامل موارد زیر هستند:
- تنیس و سایر ورزش هایی که نیاز به گرفتن راکت در دست دارند؛
- شنا کردن؛
- بازی گلف؛
- چرخاندن کلید؛
- کار زیاد با پیچ گوشتی، چکش یا رایانه؛
علائم بیماری آرنج تنیس بازان چیست؟
در صورتی که مبتلا به آرنج تنیس بازان باشید، درد های خفیف یا شدیدی در آرنجتان احساس می کنید، حتی ممکن است برخی از علائم زیر را داشته باشید:
- درد در ناحیه آرنج که در ابتدا خفیف است؛ اما به تدریج شدید تر می شود؛
- دردی که از قسمت پشت آرنج شروع می شود و تا مچ دست پیش می رود؛
- عدم توانایی در فشردن دست و گرفتن چیزهای مختلف؛
- افزایش درد در هنگام حرکت دادن دست یا فشردن یک شی؛
- درد دست در هنگام بلند کردن وسایل، استفاده از ابزار مختلف یا باز کردن درب بطری.
بیماری آرنج تنیس بازان چگونه تشخیص داده می شود؟
معاینه بدنی برای تشخیص بیماری آرنج تنیس بازان
معمولاً این بیماری پس از معاینه بدنی تشخیص داده می شود. پزشک از شما درمورد شغلتان، ورزشی که به آن مشغول هستید و چگونگی شروع علائمتان سوال می کند. پس از آن روی شما آزمایشات ساده ای انجام می دهد.
حتما بخوانید: علت عرق کردن کل بدن چیست و چگونه درمان می شود؟
برای این کار، نقاطی را که در آنجا تاندون به استخوان متصل می شود فشار می دهد تا محل و میزان درد را بررسی کند. اگر به بیماری آرنج تنیس بازان مبتلا باشید، زمانی که آرنجتان صاف باشد و مچ دستتتان خم شود (خمیدگی به طرف کف دست باشد) و بخواهید مچ دستتان را صاف کنید، در حین صاف کردن مچ دستتان، در آرنجتان احساس درد خواهید کرد.
علاوه بر این، ممکن است پزشک بخواهد برای تشخیص بیماری و اختلالات دیگری که ممکن است باعث درد آرنج می شوند، آزمایش های تصویربرداری مانند اسکن اشعه ایکس یا MRI را توصیه کند. یکی از این اختلالات «آرتریت آرنج» است.
درمان بیماری آرنج تنیس بازان چگونه انجام می شود؟
روش های غیر جراحی
حدود 80 تا 95 درصد از افرادی که به آرنج تنیس بازان دچار هستند، با استفاده از روش های غیر جراحی درمان می شوند. پزشک در ابتدای درمان، ممکن است موارد زیر را تجویز کند:
- استراحت: اولین کاری که برای درمان باید انجام دهید این است که چند هفته به خودتان استراحت دهید تا بدنتان خودش را ترمیم کند.
ممکن است پزشکتان از بازوبند طبی برای کمتر کردن فشار و استراحت دادن به آرنجتان استفاده کند.
- کمپرس یخ: قرار دادن کمپرس یخ بر روی آرنج، می تواند به کاهش التهاب و تسکین درد کمک کند.
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی: داروهای بدون نسخه، مانند: آسپرین و ایبوپروفن، در کاهش درد و تورم بسیار موثرند.
البته قبل از خرید این داروها بهتر است با پزشکتان مشورت کنید.
- فیزیوتراپی: برای تقویت عضلات ساعد و اطراف آرنج از فیزیوتراپی کمک می گیرند. فیزیوتراپی ممکن است همراه با تمرینات بازو، ماساژ با یخ و راهکار هایی برای تحریک عضلات باشد.
- سونوگرافی درمانی: در این روش، امواج فراصوت را در اطراف بازویی که درد دارد، قرار می دهند تا التهاب و درد بیمار کمتر شود و بهبودی حاصل گردد.
- تزریق استروئید: در برخی مواقع که درد و آسیب هایی که به آرنج وارد شده زیاد است، پزشک برای کمتر کردن التهاب، تزریق مستقیم داروی کورتیکواستروئیدی به عضله آسیب دیده یا جایی را که تاندون به استخوان متصل است، پیشنهاد می دهد.
- درمان با استفاده از امواج شوک خارج بدنی: در این روش درمانی، امواج صوتی را به آرنج منتقل می کنند تا قسمت های آسیب دیده بدن سریع تر خوب شود.
- تزریق پلاسمای غنی از پلاکت: این روش درمانی نسبتا جدید، درصد موفقیت بسیار زیادی دارد و به همین علت بسیاری از پزشکان از این روش درمانی استفاده می کنند.
پزشک پلاسما را از خون بیمار استخراج می کند و برای درمان آسیب های غضروفی، بافت نرم و تاندون، آن را به ناحیه آسیب دیده تزریق می کند.
حتما بخوانید: علت درد ناف چیست و چه بیماری هایی باعث آن میشود؟
قبل از استفاده از این روش درمانی، اطمینان حاصل کنید که شرکت بیمه تان آن را تحت پوشش قرار می دهد.
عمل جراحی
در صورتی که بعد از یک سال درمان و مراقبت، بیمار به بهبودی دست پیدا نکرد، پزشکتان جراحی را پیشنهاد می دهد.
پس از مشورت با پزشکتان در خصوص ضرورت انجام عمل جراحی، می توانید درباره عوارض و مزایای آن تحقیق کنید و در صورت لزوم آن را انجام دهید.
به طور کلی دو نوع عمل جراحی برای درمان آرنج تنیس بازان استفاده می شود:
- عمل جراحی آرتروسکوپی که در آن از طریق یک برش کوچک ابزار جراحی را وارد آرنج می کنند؛
- عمل جراحی باز که محدوده بیشتری از آرنج را برش می دهند و به صورت مستقیم آن را جراحی می کنند؛
از هر دو روش جراحی، برای از بین بردن بافت های مرده و وصل کردن دوباره عضلات سالم به استخوان استفاده می شود.
بعد از عمل، بازو را به وسیله آتل بی حرکت نگه می دارند تا نیرو و انعطاف پذیری عضلات حفظ شود.
اگر جراحی موفقیت آمیز باشد، 80 تا 90 درصد بیماران به بهبودی کامل خواهند رسید. با این حال برخی از بیماران بعد از عمل، دچار ضعف عضلانی می شوند و قدرت عضلاتشان را از دست می دهند.
چگونه می توان از ابتلا به بیماری آرنج تنیس بازان پیشگیری کرد؟
چندین روش برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری وجود دارد که شامل راهکارهای زیر می شود:
- مطمئن شوید که در هنگام ورزش کردن از تمام تجهیزات لازم آن ورزش استفاده می کنید و حرکات ورزشی را به درستی انجام می دهید. این کار از آسیب به آرنجتان جلوگیری خواهد کرد؛
- تمریناتی را انجام دهید که استحکام و انعطاف پذیری ساعد و آرنجتان را حفظ می کنند؛
- پس از انجام فعالیت بدنی شدید، بر روی آرنجتان یخ بگذارید؛
- در صورتی که در هنگام خم کردن یا صاف کردن آرنجتان دچار درد می شوید، به دستانتان استراحت دهید.
حتما بخوانید: علت قند خون بالا چیست و چگونه میتوان آن را پایین آورد؟
اگر تمام مواردی را که در بالا گفته شد، انجام دهید، می توانید خطر ابتلا به آرنج تنیس بازان را کمتر کنید یا از بازگشت دوباره این بیماری جلوگیری کنید.
