بیماری پیرونی چیست؟ بهترین دارو برای نعوظ خم ( آلت شکسته )

ممکن است نعوظ خم نوعی بیماری پیرونی باشد

ایجاد خم شدگی آلت تناسلی در نعوظ که یا با درد همراه است یا نیست، ممکن است نشانه ابتلا به بیماری پیرونی باشد. بیماری پیرونی نوعی وضعیت پزشکی است که در آن بافت های زخم در زیر پوست آلت تناسلی مردانه شکل می گیرند که منجر به ایجاد نعوظ خم می شود. داروی زیافلکس یک روش بدون جراحی بوده که ممکن است گزینه ای مناسب برای شما باشد. پزشک اورولوژیست می تواند این عارضه را تشخیص داده و درمان کند.

زیافلکس نوعی داروی تجویزی است که برای درمان آقایان مبتلا به بیماری پیرونی استفاده می شود؛ آن هایی که “پلاگ” داشته که می توان آن را احساس کرد و میزان خم شدگی در آلت شان بیشتر 30 درجه است.

مشخص نیست که آیا مصرف این دارو برای بچه های زیر 18 سال نیز ایمن و موثر است یا خیر. با دکتر چک تا انتهای این مقاله همراه باشید…

زیافلکس (کلاژناز کلستریدیوم هیستولیتیکوم) اولین و تنها راهکار بدون جراحی برای درمان بیماری پیرونی است که توسط سازمان FDA تایید شده است

درمان با داروی زیافلکس به این صورت است که پزشک متخصص اورولوژی در یک تا چهار چرخه درمان این دارو را تزریق می کند و فاصله بین هر چرخه شش هفته است. تصور بر این است که این دارو با شکستن بافت زخم که باعث ایجاد خم شدگی در نعوظ می شود، این بیماری را درمان می کند.

در موارد زیر نباید این دارو را دریافت کنید:

• برای درمان پلاک بیماری پیرونی، “لوله ای” که ادرار را از بدن خارج می کند (پیشاپ) نیز درگیر است.
• نسبت به کلاژناز کلستریدیوم هیستولیتیکوم یا دیگر مواد اولیه به کار رفته در تولید این دارو یا هر گونه محصول کلاژناز دیگری آلرژی دارید.

این روش درمان دو قسمت مهم دارد

چنانچه شما و پزشک اورولوژی تان به این نتیجه رسیدید که مصرف زیافلکس گزینه مناسبی برای شما است، این دو کار را انجام خواهید داد:

1.تزریق دارو زیافلکس در مطب پزشک

پزشک اورولوژیست داروی زیافلکس را مستقیما به بافت زخم شکل گرفته که باعث خم شدن آلت تناسلی شده است، تزریق می کند.

2. منبسط و صاف کردن در خانه

بخشی از میزان موفقیت آمیز بودن درمان با داروی زیافلکس به حضور فعال شما بستگی دارد و باید به آرامی فعالیت های منبسط و صاف کردن آلت تناسلی را در خانه انجام دهید.

اگر در هنگام مصرف این دارو این حرکات را هم انجام دهید، ثابت شده است که داروی زیافلکس از بروز انحنای آلت تناسلی پیشگیری می کند.

برای تکمیل هر چرخه درمان باید سه بار با پزشک ملاقات کنید

یک چرخه از درمان با داروی زیافلکس به این صورت است:

در اولین وقت مراجعه به پزشک اولین تزریق، پس از گذشت یک تا سه روز دومین تزریق و بار دیگر پس از گذشت یک تا سه روز فرایند صاف و منبسط کردن آلت تناسلی انجام می شود.

علاوه بر این، خودتان هم در خانه برای مدت حدود شش هفته باید روزانه آلت تناسلی خود را صاف و منبسط کنید.

اطلاعات ایمنی حائز اهمیت

مصرف داروی زیافلکس با عوارض جانبی قابل توجهی همراه است که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم.

1. شکستگی آلت تناسلی یا وارد شدن دیگر صدمات جدی به آلت تناسلی

ممکن است تزریق این دارو باعث وارد شدن آسیب به لوله های موجود در آلت تناسلی به نام کورپورا شود. ممکن است بعد از درمان با زیافلکس یکی از این لوله ها در هنگام نعوظ از بین برود که به آن شکستگن آلت تناسلی یا شکستگی کورپورا می گویند. برای درمان ناحیه آسیب دیده فرد باید تحت انجام عمل جراحی قرار بگیرد. آسیب وارد شده به آلت تناسلی پس از شکستگی کورپورا بهتر نخواهد شد.

• ممکن است بعد از این که با داروی زیافلکس درمان شدید، رگ های خونی موجود در آلت تناسلی هم از میان رفته و باعث شوند که خون در زیر پوست جمع شود (هماتوم). برای درمان این وضعیت باید خون در زیر سطح پوست خشک شود. چنانچه وضعیت هماتوم ایجاد شود، ممکن است سلول های پوستی در قسمت پوست و بافت نرم در آن ناحیه از میان بروند که برای درمان این وضعیت باید فرد تحت انجام عمل جراحی قرار بگیرد.

شکستگی کورپورا یا دیگر صدمات جدی وارد شده به آلت تناسلی با علائم زیر همراه هستند:

• صدا یا احساس ترکیدن در آلت تناسلی به نعوظ رسیده؛
• از دست دادن ناگهانی توانایی برای حفظ نعوط؛
• احساس درد در قسمت آلت تناسلی؛
• کبود شدگی یا متورم شدن آلت تناسلی؛
• دفع سخت ادرار یا وجود خون در ادرار.

چنانچه هر کدام از این علائم گفته شده ناشی از شکستگی کورپورا را در خود مشاهده کردید یا آسیب های جدی به آلت تناسلی تان وارد شد، باید فورا با پزشک معالج تان صحبت کنید.

در فاصله میان اولین و دومین تزریق ها در چرخه درمان هرگز نباید رابطه جنسی یا هر گونه فعالیت جنسی دیگری داشته باشید.

برای مدت حداقل چهار هفته بعد از دومین تزریق در چرخه درمان با داروی زیافلکس نباید رابطه جنسی یا هر گونه فعالیت جنسی دیگری داشته باشید و باید صبر کنید تا درد و التهاب از بین برود.

2. واکنش های شدید از جمله آنافیلاکسی

ممکن است افرادی که داروی زیافلکس را دریافت می کنند با واکنش های شدید آلرژیک در خود مواجه شوند زیرا این دارو حاوی پروتئین های خارجی است.

اگر دارو زیافلکس را تزریق کردید و هر کدام از این علائم را در خودتان مشاهده کردید، باید فورا با پزشک معالج خود صحبت کنید:

• بروز کهیر؛
• متورم شدن صورت؛
• وجود مشکل در نفس کشیدن؛
• احساس درد در قفسه سینه؛
• پایین آمدن فشار خون؛
• ضعف کردن یا سرگیجه.

3. واکنش های مرتبط با کمر درد

ممکن است بعد از این که این دارو را دریافت کردید به طور ناگهانی با کمر درد، مثل کمر درد شدید در قسمت پایین کمر مواجه شوید که به سمت پاها، انگشتان پا، قفسیه سینه و بازوها حرکت می کند. ممکن است در هنگام کمر درد با اسپاسم هم مواجه شده و به طور کلی به سختی بتوانید راه بروید. معمولا این علائم در عرض 15 دقیقه یا کمتر ناپدید می شوند اما ممکن است این زمان طولانی تر شود.

اگر داروی زیافلکس را دریافت کردید و به طور ناگهانی کمر یا قفسه سینه تان درد گرفت یا به سختی می توانستید راه بروید، باید هر چه زودتر با پزشک معالج خود صحبت کنید.

قبل از دریافت دارو اگر هر کدام از این شرایط را دارید باید با پزشک خود صحبت کنید

اگر وقتی که داروی قبلی زیافلکس را تزریق کردید با واکنش های آلرژیک مواجه شدید، از مشکلات خونریزی رنج می برید، این دارو را برای بیماری دیگری دریافت کردید یا هر گونه مشکل پزشکی دیگری دارید، باید با پزشک معالج خود صحبت کنید.

باید درباره تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و مکمل های گیاهی به پزشک تان اطلاع دهید.

استفاده از داروی زیافلکس همراه با یک سری از داروهای دیگر باعث بروز عوارض جانبی خطرناکی می شود. اگر داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنید، پزشک باید از این موضوع اطلاع داشته باشد. اگر پزشک به شما گفته است که قبل از تزریق نباید داروی رقیق کننده خون تان را مصرف کنید، باید زمان شروع دوباره مصرف را هم اطلاع دهد.

در هنگام دریافت زیافلکس باید از چه مواردی امتناع کنم؟

از قرار گرفتن در وضعیت هایی که باعث کشیده شدن ماهیچه های شکمی می شود، خودداری کنید.

در طول دوره درمان نباید از دستگاه وکیوم نعوظ استفاده کنید.

مصرف این دارو باعث بروز عوارض جانبی خطرناکی می شود، از جمله این که خطر بروز خونریزی را بیشتر می کند و ممکن است این افراد با خونریزی یا کبود شدگی در قسمت تزریق مواجه شوند. اگر مشکل لخته شدن خون دارید، باید پزشک از این مسئله اطلاع داشته باشد زیرا ممکن است این دارو گزینه مناسبی برای شما نباشد.

شایع ترین عوارض جانبی داروی زیافلکس برای درمان بیماری پیرونی عبارت اند از:

• جمع شدن مقدار کمی خون در قسمت زیر پوست در محل تزریق؛
• التهاب در قسمت تزریق یا همسو با آلت تناسلی؛
• احساس درد یا حساس شدن در قسمت تزریق، همسو و بالای آلت تناسلی؛
• کبود شدن آلت تناسلی؛
• خارش آلت تناسلی یا کیسه بیضه؛
• نعوظ همراه با درد؛
• بروز مشکلاتی در نعوظ؛
• تغییر رنگ پوست آلت تناسلی؛
• بروز جوش و دانه در قسمت تزریق؛
• داشتن رابطه جنسی همراه با درد؛
• وجود برآمدگی در قسمت تزریق.

تعدادی از بیماران هم گفته اند که با تزریق این دارو با ضعف کردن هم مواجه شده اند.

اگر هر گونه عارضه جانبی را در خود مشاهده می کنید که باعث رنجش تان شده یا از بین نمی رود، باید به پزشک تان اطلاع دهید.