دانشمندان در آخرین تلاش های خود به جواب این سوال رسیدند: چرا تومورهایی که از قسمت های دیگر بدن خودشان را به مغز می رسانند نسبت به ایمنی درمانی واکنش مثبت نشان داده اما تومور مغزی گلیوبلاستوما واکنش نشان نمی دهد. تومور مغزی گلیوبلاستوما یک نوع سرطان تهاجمی است که از خود مغز شروع می شود.
در رابطه با سرطان هایی که از قسمت های دیگر بدن به مغز می رسند، با ایمنی درمانی می توان به طور قابل توجهی تعداد سلول های ایمنی T فعال و خسته را افزایش داد؛ وقتی این سلول ها خسته باشند، نشان می دهد برای مبارزه با سرطان تحریک شده بودند. علت این که بدن همین واکنش را نسبت به تومور مغزی گلیوبلاستوما نشان نمی دهد این است که گره های لنفاوی در خارج از مغز عامل شروع موثرترین واکنش های ایمنی بدن نسبت به تومور هستند و در رابطه با تومور مغزی گلیوبلاستوما این مورد را مشاهده نمی کنیم.
تومورهای مغزی؛ درباره این مطالعه
در حال حاضر مطالعه ای وجود ندارد که نشان دهد با ایمنی درمانی می توان تومور مغزی گلیوبلاستوما را درمان کرد اما می توان سرعت پیشرفت بیماری را کاهش داد و حتی انواع سرطان های دیگر مانند ملانوما را هم نابود کرد.
به لطف یافته های این مطالعه جدید می توان تاثیر ایمنی درمانی برای افرادی که تومور مغزی دارند را افزایش داده و روش های درمانی موثرتری پیدا کرد.
یافته های این مطالعه
محققان در نتیجه مشاهدات خود به این نتیجه رسیدند که در رابطه با تومورهایی که خودشان را به مغز رسانده بودند، سلول های T یک سری ویژگی های خاص داشتند که مخصوص مبارزه با تومورهای وارد شده به مغز بود. این سلول ها قبل از این که وارد مغز شوند، ابتدا در گره های لنفاوی فعال می شوند. در طی این فرایند، یک نوع سلول ایمنی خاص به نام سلول های دندریتیک اطلاعات مربوط به سلول های تومور را در اختیار سلول های T قرار داده تا این سلول های دفاعی بهتر بتوانند به تومور حمله کنند. این در حالی است که وقتی محققان می خواستند از سد بازرسی ایمنی برای درمان گلیوبلاستوما استفاده کنند، این روش چندان موثر نبود.
یکی دیگر از یافته های محققان این بود که یک زیرمجموعه از سلول های T خسته برای مدت بیشتری در بدن بیماران سرطانی که سرطان به مغزشان رسیده بود، زنده می ماند.
به گفته نویسنده این مطالعه به نام دکتر وون کیم، “ما به تفاوت های مهم میان دو نوع تومور مغزی پی بردیم و می دانیم نسبت به ایمنی درمانی چگونه واکنش نشان می دهند. در رابطه با تومورهایی که از قسمت های دیگر بدن خودشان را به مغز رسانده بوده بودند، تعداد لنفوسیت های سلول T در مغز بعد از انجام ایمنی درمانی به طور قابل توجهی افزایش یافته بود و با این که تعداد همین سلول ها در بدن بیماران مبتلا به تومور مغزی گلیوبلاستوما هم افزایش یافته بود، اما این افزایش اصلا قابل مقایسه نیست.”
به گفته یکی دیگر از محققان این مطالعه، “یک استراتژی بالقوه که برای درمان سرطان پیدا کرده ایم، افزایش فعال سازی و حضور سلول های T در سلول های دندریتیک است.”
