در مقاله ای که به تازگی منتشر شده است، محققان نقش نشانگرهای پروتئین موجود در پلاسما خون و مایع سرویکوواژینال در تشخیص سرطان آندومتر را بررسی کرده اند.
تشخیص سرطان آندومتر یا سرطان پوشش داخلی رحم؛ پیش زمینه
این روزها شاهد افزایش تعداد مبتلایان به سرطان آندومتر یا سرطان پوشش داخلی رحم در سراسر جهان هستیم. البته تعداد قربانیان هم مدام در حال افزایش است.
اگر زود مشخص شود که فرد به این نوع سرطان مبتلا است، با هیسترکتومی سریعا می توان بیمار را درمان کرد. اما نرخ بقای پنج ساله در این بیماران حدود 90 درصد است. از طرف مقابل، خانم هایی که به نوع پیشرفته این عارضه مبتلا می شوند، ترخ بقای پنج ساله در آن ها فقط 15 درصد است.
بیش از 90 درصد از خانم های مبتلا به این سرطان، بعد از یائسگی هم خونریزی دارند. به همین خاطر هم بیمار باید مدام سونوگرافی از واژن، هیسترسکوپی و بافت برداری از پوشش داخلی رحم را انجام دهد. تمام این کارها باعث افزایش استرس و درد بیمار می شود.
به همین خاطر هم باید روش های ساده، کم هزینه و غیرتهاجمی برای تشخیص زودهنگام بیماران پیدا شود.
به گفته محققان، مایع سرویکوواژینال که ترکیبی از ترشحات واژن، ادرار و دهانه رحم است، اطلاعات زیادی در اختیارمان قرار می دهد. این مایع منشا حضور نشانگرهای مربوط به بروز شرایط التهابی در قسمت پایین مجرای تولیدمثل، پاتولوژی های مربوط به بارداری و دیس پلازی دهانه رحم است.
در یکی از مطالعات قبلی هم گفته شده بود که از این مایع برای شناسایی و تشخیص سرطان آندومتر هم می توان استفاده کرد.
درباره مطالعه
در این مطالعه، محققان نقش نشانگرهای پروتئینی موجود در مایع سرویکوواژینال و پلاسما برای تشخیص سرطان آندومتر را بررسی کردند.
شرکت کنندگان این مطالعه را خانم هایی تشکیل می دادند که شواهد به دست آمده از پاتولوژی آن ها نشان می داد که به این سرطان مبتلا شده اند. محققان یک گروه دیگر از خانم هایی که به سرطان آندومتر یا هیپرپلازی آندومتر مبتلا نبودند را هم برای کنترل انتخاب کردند.
نمونه مایع سرویکوواژینال و خون شرکت کنندگان جمع آوری شد.
یافته های مطالعه
به طور کلی، 118 خانم یائسه در این مطالعه حضور داشتند که علائم این سرطان در آن ها مشاهده میشد. سرطان آندومتر در 53 نفر آن ها تایید شده بود اما 65 نفر هیچ نشانه ای از سرطان نداشتند.
حدود 86 درصد از شرکت کنندگان را افراد سفید پوست تشکیل می دادند. شاخص توده بدنی و سن شرکت کنندگانی که به سرطان مبتلا بودند، بیشتر از شرکت کنندگان گروه کنترل بود. محققان توانستند 941 پروتئین منحصر به فرد و جدید را هم شناسایی کنند.
به گفته محققان، در مقایسه با پروتئین های موجود در پلاسما، پروتئین های موجود در مایع سرویکوواژینال منشا دقیق تری برای تشخیص ابتلا به این سرطان هستند.
البته محققان می گویند که باید مطالعات و بررسی های جامع تر و گسترده تری برای تایید این یافته ها انجام شود.
