حتما که برایتان سوال است که چه بیماری هایی باعث لرزش بدن میشود ؟ بیماران مبتلا به پارکینسون، ام اس یا لرزش اساسی از لرزش بدن رنج می برند. لرزش بدن مشکل خطرناکی نیست اما نگران کننده بوده و در انجام فعالیت های روزانه فرد تداخل ایجاد می کند.
فرد در قسمت بالا تنه، دست ها، پاها یا ارگان های داخلی بدن با لرزش مواجه می شود. در این مقاله از سایت دکتر چک به بررسی دلایل لرزش داخلی بدن و همین طور روش های درمان آن ها اشاره می کنیم.
چه بیماری هایی باعث لرزش بدن میشود
بیماران مبتلا به بیماری ها پارکینسون، ام اس و لرزش اساسی با لرزش داخلی و خارجی بدن مواجه می شوند.
هنوز به طور دقیق مشخص نشده است که دلیل لرزش اساسی چیست اما پزشکان معتقد هستند که دو مولفه اضطراب اجتماعی و لرزش رابطه ای نزدیک با یک دیگر دارند.
در مطالعه سال 2016 دانشمندان به این نتیجه رسیدند که لرزش های داخلی بدن از علائم اولیه و غیرمعمول ابتلا به اختلال های حرکتی مثل بیماری پارکینسون هستند.
در ادامه به ارائه جزییات بیشتر درباره لرزش بدن می پردازیم.
1. بیماری پارکینسون
بیماری پارکینسون یک عارضه نورولوژیکی است که ناشی از عدم وجود سلول های مغزی تولید کننده دوپامین می باشد. معمولا افراد بالاتر از 60 سال با این عارضه دست و پنجه نرم می کنند.
از جمله علائم بیماری پارکینسون می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آهسته شدن حرکات؛
- لرزش های خارجی مثل لرزش قابل مشاهده در دست ها، لب ها، صورت و فک؛
- لرزش های داخلی بدن؛
- سفت شدن دست ها، پاها و قسمت تنه؛
- کم شدن هماهنگی و تعادل.
این علائم یا به سرعت یا به آرامی خودشان را نشان می دهند و بیمار در انجام کارهای روزانه خود دچار مشکل می شود. لرزش، شایع ترین علامت ناشی از بیماری پارکینسون نیست اما بیماران مبتلا به این عارضه با لرزش دست و پنجه نرم می کنند.
در ابتدا، بیمار فقط در یک عضو بدن خود لرزش را احساس می کند اما مادامی که بیماری پیشرفت می کند، لرزش در هر دو طرف بدن حس می شود.
روش های درمان بیماری پارکینسون
هیچ درمان قطعی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد و متاسفانه یک عارضه مزمن محسوب می شود که به مرور زمان پیشرفت می کند. البته با چندین روش می توان تا حدودی این بیماری را بهبود بخشید.
مقاله پیشنهادی: تحرک و ورزش چگونه می تواند به افراد مبتلا به پارکینسون کمک کند؟
پزشک ترکیبی از قرص ها لوووپا و کاربی دوپا را با هدف ترمیم منبع دوپامین موجود در مغز تجویز می کند. این داروها به درمان پارکینسون پیشرفته کمک می کنند.
برای عده ای دیگر از بیماران هم داروهای بروموکریپتین، پرامی پکسول و روپینیرول تجویز می شود.
بیمارانی که نسبت به مصرف دارو واکنش نشان نمی دهند، باید عمل شوند. در این عمل، پزشک جراح الکترودهایی را در مغز بیمار قرار می دهد. این محرک ها نواحی مورد نظر جهت تسکین علائم ناشی از بیماری را هدف قرار می دهند.
2. ام اس MS
بیماری ms ام اس یک عارضه مزمن دیگر است که سیستم عصبی مرکزی را هدف قرار می دهد.
در بیماری ام اس، دستگاه ایمنی بدن خود فرد به سیستم عصبی حمله کرده و به اعصاب آسیب وارد می کند. این عارضه تاثیر زیادی بر روی کیفیت زندگی فرد می گذارد.
علائم ناشی از ام اس عبارت اند از:
- تار یا دوتایی شدن دید؛
- ابتلا به کور رنگی؛
- از دست رفتن بینایی در یک چشم؛
- ضعیف شدن ماهیچه ها؛
- ضعیف شدن هماهنگی و تعادل؛
- بی حس شدن بدن یا حس سوزن سوزن شدن؛
- احساس درد؛
- مشکل در صحبت کردن؛
- لرزش داخلی و خارجی بدن؛
- سرگیجه.
نیمی از بیماران مبتلا نیز مشکلاتی در خصوص حافظه، توجه، تمرکز و قضاوت دارند.
روش های درمان ام اس
در حال حاضر هیچ روش قطعی برای درمان ام اس وجود ندارد و شدت آن میان هر فرد متفاوت است.
درمان اصلاح کننده بیماری
در گذشته پزشکان تصور می کردند که هیچ راهی برای بهبود ام اس وجود ندارد اما به لطف کشف داروها و روش های درمان جدید، این چشم انداز در حال تغییر است.
بلافاصله پس از این که تشخیص داده می شود بیمار به عارضه ام اس مبتلا است، روش درمان اصلاح کننده بیماری تجویز می شود.
در اوایل دوره مصرف، تعداد دفعات عود بیماری کم شده و در کنار آن، سرعت پیشرفت بیماری هم کم می شود.
میتوکسانترون یک روش قدیمی درمان اصلاح کننده بیماری است که عوارض جانبی خطرناک و شدیدی را به همراه دارد. پزشک تنها در صورتی انجام این روش درمانی را به بیمار پیشنهاد می کند که علائم مشاهده شده در او بسیار شدید بوده و مزایای حاصل از انجام این درمان بیشتر از خطرات آن باشد.
عود بیماری و علائم
بیمار باید به طور منظم در دوره های اصلاح کننده بیماری حاضر شود و مهم نیست که بیماری عود می کند یا نه.
در هنگام عود بیماری، پزشک داروهای زیر را برای بیمار تجویز می کند:
- داروهای تزریقی استروئیدی برای کاهش التهاب و کمک به کنترل علائم؛
- داروهای خاص برای کمک به برطرف ساختن علائم خاص مثل ضعیف شدن و گرفتگی ماهیچه ها.
درمان لرزش
داروهایی که به تسکین لرزش کمک می کنند، عبارت اند از:
- ایزونیازید، به طور مثال لانیازید یا نیدرازید؛
- کلونازپام به طور مثال کلونوپین، ریووتریل یا سین کلونازپام.
روش های دیگری که به جز مصرف دارو وجود دارد
انجام حرکات ورزشی، کار درمانی و فیزیوتراپی نیز موثر هستند. پزشک برنامه متناسب با هر بیمار را تعیین می کند.
3. لرزش اساسی
شایع ترین نوع لرزش، لرزش اساسی یا ET است که گاهی اوقات با نابودی خفیف قسمتی از مخچه نیز همراه است. مخچه به قسمتی از مغز گفته می شود که اطلاعات مورد نیاز جهت تنظیم کیفیت حرکات فرد را از دیگر قسمت های مغز، ستون فقرات و سیستم های حساسی بدن دریافت می کند.
بیماران مبتلا به لرزش اساسی، حرکات غیرعمدی و دارای ریتم را تجربه می کنند. این نوع از لرزش بر قسمت سر، زبان، دست یا پا، نیم تنه و توانایی صحبت کردن فرد تاثیر می گذارد.
علائم این بیماری در هر سنی خود را نشان می دهند اما بیشتر بعد از سن 40 سالگی ظاهر می شوند. عوامل تحریک کننده لرزش اساسی عبارت اند از:
- استرس و اضطراب؛
- احساسات اوج گرفته؛
- تب؛
- خستگی جسمانی؛
- پایین بودن قند خون.
این نوع لرزش معمولا در هر دو طرف بدن دیده می شود اما بیشتر در قسمت دست ها خود را نشان می دهد.
درمان لرزش اساسی
هیچ روشی برای درمان قطعی لرزش اساسی وجود ندارد و با داروهای موجود تنها می توان علائم و نشانه های ناشی را کم کرد. از جمله این داروها می توان به مسدود کنندگان بتا یا داروهای ضد تشنج اشاره کرد.
جلسات کار درمانی، درمانی فزیکی و درمان اصلاح کننده بیماری تاثیر مثبتی بر روی تعدادی از بیماران دارد. البته برای این که اثر گذاری این روش ها بیشتر شود، میزان تماس با محرک ها مثل کافئین باید کمتر شود.
چشم انداز لرزش بدن
درست است که لرزش های داخلی بدن خطرناک نیستند اما باعث کاهش تمرکز شده و در انجام فعالیت های روزانه فرد تداخل ایجاد می کند.
شمارو دعوت می کنیم حتما مقاله ” کمبود چه ویتامینی باعث لرزش بدن میشه ” رو هم مطالعه کنید.
چه بیماری هایی باعث لرزش بدن میشود ؟ بیماری پارکینسون، ام اس و لرزش اساسی از شایع ترین دلایل برای بروز لرزش داخلی هستند. بیشتر بیماران را با روش های درمانی مشابه با عارضه های نورولوژیکی می توان درمان کرد.
این دسته از بیماران نباید در معرض تماس با محرک هایی مثل استرس یا داروهای محرک باشند.
