شکستگی پایلون یا شکستگی خرد شده مچ پا به شکستگی های نادر اما شدید استخوان گفته می شود که در قسمت پایین استخوان درشت نی نزدیک قوزک پا رخ می دهد. معمولا اتفاقاتی که شدت زیادی دارند مثل تصادف رانندگی باعث بروز این شکستگی ها می شوند. معمولا تنها از طریق عمل جراحی می توان این شکستگی ها را درمان کرد.
در این مقاله از وب سایت دکتر چک به صورت کامل این مشکل را مورد بررسی قرار داده ایم، تا آخر مقاله مطالعه بفرمایید و اگر سوالی داشتید در قسمت نظرات از ما بپرسید.
شکستگی پایلون یا شکستگی خرد شده مچ پا چیست؟
شکستگی پایلون تقریبا یک عارضه نادر است و در قسمت پایین استخوان درشت نی نزدیک قوزک پا رخ می دهد. در بیشتر مواردی که این نوع شکستگی رخ می دهد، معمولا استخوان دیگری که در قسمت پایین پا وجود دارد به نام نازک نی هم می شکند. اتفاق هایی که با شدت زیادی همراه هستند مثل تصادف رانندگی یا پرت شدن از یک ارتفاع قابل توجه باعث بروز این شکستگی ها می شود.
استخوان های درشت نی و نازک نی به استخوان تالوس که در قوزک پا قرار گرفته و تمام وزن بدن را حمل می کند، متصل شده اند. زمانی با شکستگی پایلون مواجه می شوید که استخوان تالوس با یک فشار زیاد وارد استخوان درشت نی (و اغلب استخوان نازک نی) شده و در قسمت قوزک پا بشکند.
چه تفاوتی میان شکستگی های پایلون وجود دارد؟
شکستگی های پایلون با توجه به الگوی شکستگی به انواع مختلفی دسته بندی می شوند و سیستم های دسته بندی زیادی برای تعریف آن ها وجود دارد. پزشکان طبق سیستم دسته بندی رودی الگور این شکستگی ها را به انواع زیر تقسیم بندی می کنند:
نوع 1: شکستگی پایلون در نوع 1 یک نوع شکستگی مفصلی (شکستگی استخوان در داخل یا اطراف یک مفصل) است که تغییر موقعیت استخوان در آن اندک بوده یا اصلا انجام نمی شود (استخوان های شکسته شده همچنان در یک ردیف قرار دارند).
نوع 2: شکستگی نوع 2 پایلون زمانی اتفاق می افتد که موقعیت قسمت پایین درشت نی (که با نام سطح مفصلی استخوان شناخته می شود) تغییر می کند (در یک ردیف قرار ندارد) اما خرد شدگی ها حداقلی بوده یا اصلا خرد شدگی وجود ندارند. شکستگی چند تکه ای زمانی رخ می دهد که استخوان از بیش از دو قسمت بشکند.
نوع 3: این نوع از شکستگی پایلون زمانی اتفاق می افتد که استخوان از بیش از دو قسمت بشکند (چند تکه ای) و قسمت پایانی استخوان های شکسته وارد یک دیگر شود (شکستگی در هم فرو رفته). تقریبا 25 درصد تا 71 درصد از شکستگی های پایلون را نوع 3 تشکیل می دهد.
البته انواعی از شکستگی وجود دارد که می توان به هر نوع شکستگی اطلاق داد. پزشک از یک یا چندین اصطلاح زیر برای تعریف شکستگی پایلون شما استفاده می کند:
شکستگی باز (شکستگی مرکب) یا بسته: اگر در نتیجه شکستگی پوست اطراف استخوان باز نشود، گفته می شود که شکستگی بسته بوده است اما اگر استخوان شکسته شده از پوست بیرون بزند، به آن شکستگی باز یا مرکب می گویند. تقریبا 20 درصد از شکستگی های پایلون را شکستگی های باز تشکیل می دهند.
شکستگی کامل: این نوع از شکستگی زمانی رخ می دهد که استخوان به دو قسمت جدا شود.
شکستگی های جابجا شده: در این نوع از شکستگی، استخوان های شکسته شده دیگر مثل استخوان های طبیعی در یک ردیف قرار ندارند.
شکستگی چند تکه ای: منظور از شکستگی های چند تکه ای این است که استخوان به بیش از دو قسمت جدا می شود یا می شکند.
شکستگی در هم فرو رفته: در این نوع از شکستگی، قسمت های پایانی استخوان های شکسته شده وارد یک دیگر می شوند.
شکستگی مارپیچی: این نوع از شکستگی ها هنگامی رخ می دهد که شکستگی استخوان به صورت یک مارپیچ باشد.
شکستگی پایلون تا چه اندازه جدی است؟
درمان شکستگی های پایلون چالش برانگیز است زیرا استخوان قوزک پا را درگیر کرده و معمولا به بافت های نرم اطراف مثل ماهیچه، پوست و رباط ها آسیب وارد می کنند.
با توجه به این که تقریبا 20 درصد از این شکستگی ها را نوع باز تشکیل می دهند، استخوان عبور کرده از پوست می تواند باعث بروز عفونت شود که مسئله خطرناکی است. شکستگی های پایلون اغلب جراحات جدی محسوب می شوند که باعث بروز مشکلات در بلند مدت می شوند مثل بروز آرتروز در مفصل قوزک پا.
این شکستگی برای چه دسته از افرادی ممکن است پیش بیاید؟
هر فردی و با هر سن و سالی ممکن است شکستگی پایلون را تجربه کند. آقایان 25 تا 50 ساله بیشتر در معرض این شکستگی ها قرار دارند که در نتیجه تصادفات با خودرو می باشد.
خانم های پیرتر که به پوکی استخوان مبتلا هستند هم در خطر قرار دارند زیرا اتفاقاتی مثل افتادن از یک فاصله اندک هم می تواند خطرناک باشد.
شکستگی های پایلون تا چه اندازه شایع هستند؟
تقریبا این شکستگی ها نادر هستند و به طور تقریبی یک تا ده درصد از شکستگی های پایین پا یا درشت نی در دسته شکستگی های پایلون قرار می گیرند.
علائم شکستگی های پایلون
علائم و نشانه های شکستگی های پایلون عبارت اند از:
- تجربه درد شدید در قسمت پایین پا و قوزک پا
- مشاهده جوش های پوستی و/ یا التهاب و کبودی در اطراف پایین پا و قوزک پا
- نمی توانید وزن خود را روی پای آسیب دیده قرار دهید
- به نظر می رسد که قوزک پا کج یا بد شکل شده است.
چه دلایلی باعث بروز این وضعیت می شوند؟
اکثر شکستگی های پایلون در نتیجه وارد شدن استخوان تالوس (استخوان موجود در قوزک پا که وزن را حمل می کند) به استخوان (های) پایین پا (درشت نی و نازک نی) باشد، استخوان پا با این فشار از ناحیه مفصل قوزک پا می شکند. شرایط زیر باعث بروز شکستگی های پایلون می شوند:
- وقایعی با تاثیر زیاد. اکثر شکستگی های پایلون در نتیجه وقایع با تاثیر زیاد مثل تصادف با خودرو و سقوط از ارتفاع قابل توجه رخ می دهند.
- بیماری هایی که استخوان را تضعیف می کنند. مثلا پوکی استخوان به بروز این نوع شکستگی ها کمک می کند و حتی وقایع با تاثیر اندک مثل افتادن از یک فاصله کم هم به شکستگی های پایلون ختم می شود. خیلی کم پیش می آید که این بیماری ها باعث بروز شکستگی های پایلون شوند.
شکستگی های پایلون چگونه تشخیص داده می شوند؟
برای تشخیص شکستگی های پایلون فرد باید آزمایش اشعه ایکس را انجام دهند.
از چه آزمایش هایی برای تشخیص این شکستگی ها استفاده می شود؟
از آزمایش های تصویر برداری زیر برای شناسایی شکستگی استخوان پایلون استفاده می شود:
- اشعه ایکس: در اشعه ایکس از تابش برای تصویر برداری از استخوان ها استفاده می شود. برای تشخیص تمام شکستگی های پایلون باید آزمایش اشعه ایکس انجام شود تا پزشک بتواند نوع، شدت و نحوه درمان را مشخص کند.
- سی تی اسکن: در آزمایش سی تی اسکن از چندین اشعه ایکس که از چندین زاویه مختلف از بدن گرفته می شود به منظور تهیه تصاویر دقیق استفاده می شود. در این روش تصاویر دقیق تری در مقایسه با آزمایش اشعه ایکس معمولی گرفته می شود.
شکستگی های پایلون چگونه درمان می شوند؟
درمان شکستگی های پایلون به چندین فاکتور بستگی دارد که شامل موارد زیر می شود:
- تعداد شکستگی ها؛
- الگو و نوع شکستگی؛
- استخوان ها از جای خود خارج شده اند (در یک ردیف قرار ندارند) و میزان آن چقدر است؛
- آسیب دیدن یا ندیده بافت های نرم اطراف مثل ماهیچه، تاندون ها و پوست؛
- وضعیت کلی سلامتی و این که صدمات دیگری به شما وارد شده است یا خیر.
اگر در شکستگی پایلون استخوان ها جابجا نشده و همگی در یک ردیف قرار داشته باشند، دیگر نیازی به انجام عمل جراحی نیست. گزینه های دیگری که برای درمان شکستگی های پایلون به جز جراحی وجود دارد، عبارت اند از:
- استراحت کردن: پزشک توصیه می کند که تا جای ممکن استراحت کرده و پای آسیب دیده بالاتر از سطح بدن قرار بگیرد تا فشار اضافه به شکستگی پایلون وارد نشود.
- گچ گرفتن یا بستن: هدف در این روش بهبود شکستگی به منظور به ثبات رسیدن وضعیت قوزک پا است.
- وسایل کمکی برای راه رفتن: پزشک توصیه می کند از وسایل کمکی مخصوص راه رفتن مثل عصا استفاده کنید تا وزن بر روی پا آسیب دیده قرار نگیرد. احتمالا تا مدت سه ماه یا تا زمانی که شکستگی پایلون تماما بهبود یابد، باید از این وسایل استفاده کنید.
- مصرف دارو: پزشک با تجویز داروهای رقیق کننده خون به دنبال این است که خطر لخته شدن خون در رگ های پاها را کاهش دهد.
- درمان جسمانی: پس از این که شکستگی ها بهبود یافتند، برای این که قدرت خود در پا و قوزک پا را دوباره به دست آورید باید در این دوره های درمانی شرکت کنید.
با توجه به شدت شکستگی و این که آیا صدمات دیگری به بیمار وارد شده است یا خیر، پزشک ممکن است زمان انجام عمل جراحی را به تعویق بیاندازد تا التهاب قسمت اطراف قوزک پا کم شده و سلامت خود را به دست آورده اید تا خطر بروز ریسک هایی مثل عفونت به حداقل ممکن برسد. از این روش های جراحی برای درمان شکستگی های استخوان استفاده می شود:
- ریداکشن باز و تثبیت داخلی: در طول انجام عمل جراحی ریداکشن باز و تثبیت داخلی، ابتدا قسمت های خرد شده استخوان که از جای خود خارج شده اند به نظم طبیعی خود باز گردانده می شوند. سپس قسمت های خرد شده با پیچ یا صفحات فلزی در کنار یک دیگر قرار داده شده و به سطح خارجی استخوان متصل می شوند. پزشک جراح شما تنها در صورتی از این شیوه برای ترمیم شکستگی می تواند استفاده کند که پوست و بافت های اطراف در وضعیت مطلوب و سالمی قرار داشته باشند.
- تثبیت خارجی: در این روش، پزشک جراح برش های کوچکی بر روی پوست ایجاد کرده و پین های فلزی را وارد استخوان ها می کند. پین ها از پوست بیرون هستند و به چارچوب های خارج از بدن متصل هستند. عامل تثبیت کننده خارجی به عنوان یک چهارچوب عمل کرده تا قوزک پا در وضعیت ثابت و ایمن قرار بگیرد تا زمانی که پزشک جراح بتواند عمل جراحی دوم (که معمولا ریداکشن باز و تثبیت داخلی است) را انجام دهد تا شکستگی ترمیم شود.
پس از انجام عمل جراحی باید کارهای زیر انجام شود:
- مصرف دارو: پزشک با تجویز داروهای رقیق کننده خون به پیشگیری از ایجاد لخته های خون در پا کمک می کند.
- استراحت: پس از انجام عمل جراحی باید مدت زمان زیادی را استراحت کنید تا استخوان ها و جای زخم ها کاملا خوب شود. احتمالا قوزک پا برای مدت شش هفته یا بیشتر بعد از انجام عمل باید بی حرکت باقی بماند. حتما در این زمینه به حرف های پزشک متخصص خود توجه داشته باشید.
- فیزیوتراپی: بعد از این که پزشک اجازه داد قوزک پای خود را حرکت دهید، پزشک قوزک پا را در گچ پوتینی یا اتل قرار داده تا بتوانید در جلسات فیزیوتراپی شرکت کنید. انجام یک سری از ورزش های خاص هم به افزایش قدرت و محدوده کارهایی که قوزک پا می تواند انجام دهد، اضافه می دهد.
بیمارانی که در نتیجه رویدادهای با تاثیر بالا مانند تصادفات رانندگی این نوع از شکستگی را تجربه می کنند، اغلب دچار جراحات دیگری هم می شوند که باید درمان شوند. در این شرایط، موفقیت آمیز بودن درمان شکستگی پیلون اغلب به موفقیت آمیز بودن در درمان جراحات مربوطه بستگی دارد.
چه مدت زمان لازم است تا خرد شدن مچ پا به طور کامل خوب شوند؟
مدت زمان لازم برای بهبود شکستگی های پایلون به شدت حادثه و جراحات دیگر در نتیجه وقوع این حادثه بستگی دارد. برای درمان اکثر شکستگی های پایلون فرد باید تحت انجام عمل جراحی قرار بگیرد و معمولا سه تا شش ماه بعد از عمل جراحی زمان می برد تا شکستگی بهبود یابد. البته برای بهبودی کامل، فرد اغلب به یک سال یا بیشتر زمان نیاز دارد.
فاکتورهای خطرناک در شکستن مچ پا چیست؟
تعدادی از فاکتورهای خطرناک در شکستگی پایلون عبارت اند از:
- استفاده از نردبان. سقوط از روی نردبان یا سقف (و تصادفات رانندگی) از شایع ترین دلایل بروز شکستگی های پایلون هستند.
- پوکی استخوان. با وجود این که خیلی شایع نیست که شکستگی های پایلون به واسطه رویدادهای با تاثیر اندک مثل یک افتادن ساده اتفاق بیفتند، اما بیمارانی که دچار پوکی استخوان هستند بیشتر از سایرین ممکن است شکستگی پایلون در نتیجه این وقایع را تجربه کنند.
- سابقه افتادن از ارتفاع. افرادی که در گذشته از جای مرتفعی افتاده اند، علی الخصوص افراد پیرتر، بیشتر در معرض تجربه این شکستگی ها در نتیجه افتادن قرار دارند.
چگونه می توانم از بروز این شکستگی ها پیشگیری کنم؟
با توجه به سن و سبک زندگی خود می توانید این چند اقدام را انجام داده تا از بروز شکستگی های پایلون پیشگیری کنید:
- رانندگی ایمن. تصادفات رانندگی با تاثیر بالا از شایع ترین دلایل بروز این شکستگی ها هستند. پس در هنگام رانندگی از قوانین پیروی کنید.
- به طور ایمن از نردبان استفاده کنید. همیشه مطمئن شوید که نردبان در جای ایمنی قرار گرفته است.
- اگر بیشتر از دیگران در خطر افتادن هستید، حتما موقع راه رفتن از ابزارهای راه رفتن استفاده کنید.
دورنمای شکستگی های پایلون
با وجود پیشرفت هایی که در عرصه تکنولوژی تصویر برداری و روش های جراحی صورت گرفته است، درمان شکستگی های پایلون مسئله چالش برانگیزی است. علت آن هم این است که این شکستگی ها اغلب باعث آسیب دیدن خود قوزک پا و بافت های نرم اطراف آن مثل ماهیچه و رباط ها می شود و معمولا یک سال یا بیشتر زمان لازم است تا بیماری به طور کلی بهبود یابد. معمولا ابتلا به آرتروز قوزک پا از موارد شایع پس از شکستگی پایلون است.
آیا شکستگی های پایلون عواقبی هم به دنبال دارند؟
این که عواقبی را تجربه کنید یا نه به شدت شکستگی و بروز جراحات دیگر در هنگام وقوع حادثه دارد. ممکن است این شکستگی ها این عواقب را به دنبال داشته باشند:
- آسیب دیدن بافت های نرم مثل ماهیچه، پوست، رباط ها، تاندون ها، رگ های خونی و اعصاب؛
- ابتلا به عفونت؛
- کم شدن پویایی؛
- سفت شدن مفصل؛
- ابتلا به آرتریت ناشی از صدمه و آسیب در استخوان ها و مفصل آسیب دیده؛
- درد مزمن.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
اگر علائم ناشی از شکستگی های پایلون مثل درد شدید در قسمت پایین پا و قوزک پا را تجربه می کنید و شکل قوزک پایتان تغییر کرده است، باید فورا به مراکز درمانی مراجعه کنید.
اگر برای ترمیم شکستگی پایلون خود عمل جراحی انجام داده اید و در حال حاضر نشانه هایی دال بر عفونت را در خود مشاهده می کنید، مثل قرمز شدن، وجود چرک یا گرم شدن زخم عمل یا تب داشتن، باید هر چه سریع تر به نزدیک ترین مرکز درمان مراجعه کنید.
