تومور فیلودس ، از انواع تومورهای پستان محسوب می شوند. الگوی سلولهای این تومور شبیه به برگ است؛ کلمه «فیلودس» از واژه یونانی به معنی «شبیه به برگ» گرفته شده است.
تومورهای فیلودس می توانند به سرعت تکثیر شوند و رشد کنند؛ اما همیشه فقط در بخش پستان ها رشد میکنند؛ نه در قسمت های دیگر بدن.
محققان در سال 2013 اعلام کردند که 35 تا 64٪ تومورهای فیلودس پستان خوش خیم و بقیه ی تومورها مرزی یا بدخیم هستند.
طبق آمار انجمن سرطان آمریکا، تقریباً 25٪ از تومورها بدخیم هستند. هرچند، بسیاری از این تومورها خوش خیم هستند، پزشک ممکن است برای کاهش خطر رشد توده سینه، عمل جراحی را پیشنهاد دهد.
این نوع تومور ها می توانند در هر سنی ایجاد شوند. تومورهایی که در خانم های جوان تر رشد می کنند، احتمالاً خوش خیم هستند.
تومورهای فیلودس پستان به ندرت در مردان ایجاد می شود، معمولاً این تومورها در افرادی دیده می شود که بیماری «ژنیکوماستی» دارند.
علائم تومور فیلودس
شایع ترین علامت این تومور، توده ی پستان است که به راحتی می شود آن را احساس کرد. این توده ها معمولاً در ربع فوقانی پستان ایجاد می شوند و سرعت تکثیر آن ها زیاد است.
قطر تومور از نوع فیلدوس در مدت چند هفته یا چند ماه، می تواند حداقل به 2-3 سانتی متر برسد.
اندازه متوسط این تومور حدود 4 سانتی متر است، اما قطر آن می تواند چند برابر بزرگتر باشد. تقریباً 20٪ از این نوع تومور ها بیشتر از 10 سانتی متر قطر دارند.
معمولاً این نوع تومور باعث ایجاد درد نمی شود و با فشار آوردن روی پوست پستان، ممکن است قابل رویت گردد و باعث گسترش رگ های زیر پوست و تغییر رنگ آن قسمت از پستان به رنگ آبی شود.
این تومور ممکن است باعث ایجاد زخم روی پوست پستان شود، اما این بسیار به ندرت رخ می دهد. زخم روی پوست پستان نشان میدهد که آیا تومور خوش خیم، مرزی یا بدخیم است. تومورهای فیلودس پستان می توانند در هر دو سینه ایجاد شوند، اما این وضعیت نادر است.
تشخیص
3 تا 5 درصد از تومورهای پستان از این نوع و کمیاب هستند. به همین علت پزشکان، کمتر با این نوع تومورها مواجه می شوند و همین دلیل می تواند تشخیص را سخت تر کند.
حتما بخوانید: علت خارش سینه زنان چیست و چگونه درمان می شود؟
همچنین، تومور از نوع فیلودس می تواند مانند نوعی توده ی پستان به نام «فیبرونونوما» باشد.
فیبرونونوما، توده خوش خیم و در حال رشد در پستان است. با وجود این، این نوع تومورها دو تفاوت اصلی با یکدیگر دارند. فیبرونونوما، از انواع متداول توده پستان است و معمولاً در خانم های جوان تر ایجاد می شود.
تفاوت تومور فیبرونونوما با تومور فیلودس پستان
اولاً، تومورهای از نوع فیلودس سریعتر از تومور فیبرونونوما رشد می کنند. دوماً، تومورهای فیلودس به مدت طولانی تری (تقریباً 10 سال بعد)، وقتی که افراد 40 سال دارند، رشد می کنند؛ اما تومور فیبرونونوما وقتی به وجود می آید که افراد 20 و 30 سال دارند.
این تفاوت ها می تواند در تشخیص دقیق به پزشک کمک کنند.
تصویربرداری
تشخیص تومور فیلودس هم مانند سایر تومورها، با این روشها صورت می گیرد:
ماموگرافی: این تصویر برداری، توده گرد با حاشیه‌های کاملاً مشخص را نشان می دهد. در بعضی موارد، سلول های گرد ممکن است درون تومور دیده شوند.
اِم آر آی یا سونوگرافی: این تست های تصویربرداری می توانند جزئیات بیشتری را نشان دهند.
بیوپسی
در بیوپسی، نمونه هایی از بافت پستان برای آزمایش برداشته می شود. این آزمایشات نوع تومور را تعیین می کنند.
پزشک ممکن است بیوپسی سوزنی هسته ای یا بیوپسی با جراحی را پیشنهاد دهد. در روش بیوپسی سوزنی هسته ای، پزشک با استفاده از یک سوزن توخالی، نمونه ای از طریق پوست برمی‌دارد.
این روش ممکن است شواهد کافی، مبنی بر اینکه نوع توده از نوع تومور فیلدوس است یا خیر، ارائه ندهد. بیوپسی با جراحی، روشی است که کل تومور را برای آزمایش خارج می کنند. بررسی کل تومور می تواند به تشخیص دقیق تر کمک کند.
بیوپسی علاوه بر تشخیص نوع تومور، می تواند خوش خیم، مرزی یا بدخیم بودن آن را نیز تعیین کند.
تشخیص تومور
ویژگی های یک تومور خوش خیم عبارتند از:
- حاشیه‌های کاملاً مشخص؛
- سلول هایی که به سرعت تکثیر نمی شوند؛
- سلول های بافت همبند که عادی به نظر می رسند؛
- عدم وجود رشد بیش از حد سلولهای بافت همبند.
ویژگی های تومور بدخیم عبارتند از:
- لبه های غیر متمایز؛
- سلول‌هایی که به سرعت در حال تکثیر هستند؛
- سلولهای بافت همبند رشد یافته با ظاهری غیرمعمول.
تومورهای مرزی خصوصیات تومورهای خوش خیم و بدخیم را دارند. تومورهای بدخیم، مخصوصاً تومورهایی که در بافت همبند رشد بیشتری دارند، به سرعت گسترش می یابند و رشد می کنند، احتمالاً در قسمت هایی به جز پستان، نیز گسترش پیدا می کنند.
درمان
تنها راه درمان تومور از نوع فیلودس، برداشتن کامل توده است. این روش درمانی می تواند در جلوگیری از تولید تومورهای اضافی و رشد تومورهای موجود جلوگیری کند.
جراح، تومور و حداقل 1 سانتی متر از بافت اطراف آن را خارج می کند تا احتمال عود تومور را کاهش دهد.
هنگامی که تومور سرطانی باشد، جراح ممکن است بیشتر بافت اطراف تومور را خارج کند.در این مرحله، بعید است که پرتودرمانی و شیمی درمانی و حتی هورمون درمانی به درمان تومور فیلودس کمک کنند.
اگر تومور فیلودس سرطانی دوباره بازگردد، پزشک ممکن است «روش ماستکتومی (روش جراحی برای از بین بردن قسمتی یا تمام پستان)» یا حتی پرتودرمانی و شیمی درمانی یا هر دو را تجویز کند.
هرچند، این تومورهای خوش خیم ممکن است فقط در پستان ها گسترش پیدا کنند، برای جلوگیری از بزرگتر شدن، به درمان نیاز دارند. در غیر این صورت، توده می تواند قابل رویت و با درد همراه باشد.
تأثیر بر روی ریسک سرطان
اگر تومور بدخیم از نوع فیلودس دوباره بازگردد، احتمال کمی برای گسترش این نوع تومور در خارج از پستان وجود دارد.
طبق گزارش Breastcancer.org، تنها 5٪ از تومورهای از نوع فیلدوس در قسمت های دیگر بدن رشد می کنند. ابتلا به تومور خوش خیم، خطر ابتلا به سرطان های دیگر از قبیل سرطان سینه را افزایش نمی دهد.
درونما
پس از برداشتن تومور فیلدوس، فرد ممکن است در قسمتی که جراحی شده درد احساس کند. تومورهای خوش خیم این تومور نسبت به تومورهای بدخیم به احتمال کمتری باز می گردند. برای جلوگیری از بازگشت مجدد تومور، معمولاً طی 1 تا 2 سال پس از برداشتن آن، بیمار باید زیر نظر پزشک قرار بگیرد.
حتما بخوانید: علت افتادگی رحم و راه های پیشگیری و درمان خانگی
مرکز اطلاع رسانی ژنتیک و بیماری های نادر اعلام کرده است، برای افرادی که تومورهای خوش خیم آنها با جراحی برداشته می شود، دورنمای بهتری وجود دارد. با این حال، حتی تومورهای خوش خیم هم بدون درمان می توانند عوارضی به همراه داشته باشند؛ به همین دلیل، اگر فرد متوجه تغییرات مربوط به پستانش شد، باید به پرشک مراجعه کند.
منبع: medicalnewstoday
