در مقاله ای که به تازگی منتشر شده است، محققان نقش گیرنده های ویتامین D به عنوان یک نشانگر برای تشخیص تومورهای سرطانی سینه را بررسی کرده اند.
یافته های این مطالعه نشان می دهد که رابطه مهمی بین گیرنده های این ویتامین، روش تشخیص سرطان و اندازه تومورهای تهاجمی دارد. از این یافته ها در مطالعات بعدی هم می توان استفاده کرد.
گیرنده های ویتامین D و تومورهای سرطانی سینه؛ پیش زمینه
میزان ویتامین D موجود در سرم بیماران مبتلا به سرطان سینه در مقایسه با انسان های سالم معمولا کمتر می شود. حتی در بعضی از مطالعات هم گفته شده که کاهش میزان ویتامین D بدن احتمال ابتلا به سرطان را زیاد می کند.
از طرف مقابل، مقاله های دیگری هم منتشر شده است که نشان می دهد با مصرف مکمل های حاوی این ویتامین می توان جلوی پیشرفت سرطان را گرفت.
کلسیتریول که یک متابولیت فعال در ویتامین دی است، اول به گیرنده های این ویتامین متصل شده و بعدا به هسته سلول منتقل می شود. سپس ژن هایی که مسئول کنترل ارسال سیگنال در سلول، خودکشی برنامه ریزی شده سلول های بدن و حتی رشد سلول هستند را تنظیم می کند.
این مکانیسم نشان می دهد که احتمالا رابطه ای بین گیرنده ویتامین دی و پیشرفت سرطان پستان وجود دارد؛ با این حال، باید مطالعات بیشتری انجام میشد تا مشخص شود که از این گیرنده ها می توان به عنوان نشانگرهای افزایش تولید تومور سرطان سینه استفاده کرد یا نه.
درباره مطالعه
محققان با انجام این مطالعه قصد داشتند یافته های قبلی را تایید کنند؛ در مطالعات قبلی گفته شده بود که رابطه ای مثبت بین پیشرفت سرطان سینه و حضور گیرنده ویتامین دی در هسته سلول وجود دارد.
آن ها به منظور انجام این مطالعه، نمونه تومور افرادی که بین اکتبر 2002 تا ژوئن 2012 به سرطان سینه مبتلا شده بودند را جمع آوری کردند. از روش ریز آرایه بافتی برای بررسی تومورهای بیماران استفاده شد.
شرکت کنندگان موظف بودند در تاریخ های مشخصی به محققان مراجعه و چندین پرسش نامه را تکمیل کنند. آن ها باید به سوالاتی درباره سبک زندگی، دارو و مکمل هایی که در یک هفته گذشته مصرف کرده بودند، جواب می دادند.
یافته های مطالعه
میانگین سن شرکت کنندگان 61 سال بود. گیرنده ویتامین دی مربوط به 878 تومور بررسی شد. ارزیابی سیتوپلاسم نشان داد که گیرنده ویتامین دی در 7 درصد شرکت کنندگان منفی و در 25 درصد آن ها مثبت است.
شرکت کنندگانی که گیرنده تومورشان مثبت بود، معمولا دور کمر و اندازه سینه شان کوچک تر بود.
بعد از انجام جراحی پستان، تعداد بیشتری از شرکت کنندگانی که گیرنده شان منفی بود، تحت شیمی درمانی قرار گرفته و داروی تراستوزوماب را مصرف کردند.
اما شرکت کنندگان با گیرنده های مثبت، تحت هورمون درمانی قرار گرفتند.
تومورهای سرطانی سینه؛ نتیجه گیری
به طور کلی، یافته های این مطالعه نشان می دهد که اگر گیرنده ویتامین دی مثبت در هسته سلول های سرطان سینه وجود داشته باشد، اندازه تومورها خیلی بزرگ نمی شود.
بعلاوه محققان بر این باور هستند که بهتر است به جای بررسی سطوح سیتوپلاسم، میزان گیرنده ویتامین دی در هسته اندازه گیری شود.
