هیدرادنیت چرکی یا هیدرادنیت سوپراتیو، که به آن آکنه معکوس نیز می گویند، نوعی بیماری پوستی مزمن است که مشخصه ی آن، برجستگی های شبیه به جوش در زیر پوست می باشد. این برجستگی ها، ملتهب و دردناک می شوند و ممکن است سرباز کنند (پاره شوند) و منجر به بروز آبسه های چرکی شوند.

علائم و نشانه های هیدرادنیت چرکی، معمولاً پس از دوران بلوغ و در دوران نوجوانی و جوانی ظاهر می شوند. این جوش ها، بیشتر در زیر بغل و کشاله ران تشکیل می شوند. آنها همچنین ممکن است در اطراف مقعد، باسن و یا در زیر سینه ها ایجاد شوند. در برخی موارد، این برجستگی ها در نواحی دیگری مانند پشت گردن، کمر و ناحیه داخلی ران ها به وجود می آیند.

این برجستگی ها و آبسه های عودکننده موجب درد مزمن می شوند و می توانند منجر به انزوای اجتماعی و افسردگی در فرد شوند. در موارد نادر، آبسه های باسن ممکن است تبدیل به نوعی سرطان پوست به نام کارسینوم سلول مخاطی شوند.

هنوز دلیل اصلی این بیماری کشف نشده است؛ اما منافذ بسته پوست یا غدد مو، در بروز این مشکل تأثیرگذار هستند.

علائم هیدرادنیت چرکی

هیدرادنیت چرکی می تواند یک یا چند مورد از نواحی زیر بغل، گردن، شکاف زیر سینه و قسمت داخلی بالای ران ها را درگیر کند. در اکثر موارد، این ضایعات در نواحی کشاله ران، تپه ونوس (برجستگی شرمگاهی)، فرج، بیضه، پرینه، باسن و ناحیه پریانال رخ می دهند.

علائم هیدرادنیت چرکی

مشخصات بالینی هیدرادنیت های سوپراتیو به این ترتیب می باشند:

  • کُمدون های باز دو سر
  • پاپول ها و ندول های سفت دردناک
  • ترشح سینوس ها به دلیل ضایعات التهابی
  • اسکارهای هیپرتروفیک و اتروفیک
  • پوستول، دمل و کورک

کورک یکی از اشکال و علامت های هیدرانیت سوپراتیو است. در این مقاله در مورد دمل و کورک همراه با عکس توضیح داده شده است: https://riyahi.doctor/3335/%DA%A9%D9%88%D8%B1%DA%A9/

همچنین  برای درمان دمل و کورک می توانید از دکتر تاجمیر ریاحی متخصص پوست (riyahi.doctor) کمک بگیرید.

چه چیزی موجب بروز هیدرادنیت های سوپراتیو می شود؟

دلیل اصلی بروز هیدرادنیت چرکی، ناشناخته است، اما این برجستگی ها، معمولاً در اثر انسداد فولیکولهای مو ایجاد می شوند. سیگار کشیدن و چاقی بیش از حد نیز در تشکیل هیدرادنیت های سوپراتیو نقش مهمی دارند و اگر شما چاق هستید و یا سیگار می کشید، علائم شما ممکن است تشدید شوند.

هیدرادنیت های سوپراتیو، معمولاً در دوران بلوغ آغاز می شوند، اما ممکن است در سنین دیگر نیز رخ دهند. هیدرادنیت ها پیش از بلوغ و پس از دوران یائسگی شیوع کمتری دارند، که این امر نشان می دهد هورمون های جنسی در به وجود آمدن این آبسه ها مؤثر هستند. بسیاری از افراد مبتلا به این شرایط، ممکن است به طور همزمان دچار آکنه و رشد غیرطبیعی مو (هیرسوتیسم) شوند.

در موارد نادر، هیدرادنیت های سوپراتیو ممکن است به بیماری کرون مربوط باشند، مخصوصاً اگر این برجستگی ها در اطراف ناحیه کشاله ران و پوست نزدیک به مقعد ایجاد شوند. بیماری کرون، یک مشکل جسمانی طولانی مدت است، که باعث ملتهب شدن دستگاه گوارش می شود. هیدرادنیت سوپراتیو در یک سوم موارد، در بین اعضای یک خانواده شایع است. این بیماری عفونی نیست و ارتباطی با بهداشت ضعیف ندارد.

تشخیص هیدرادنیت چرکی

تشخیص هیدرادنیت چرکی چطور انجام می شود؟

هیچ آزمایشی نمی تواند به تشخیص هیدرادنیت سوپراتیو کمک کند. پزشک عمومی، ناحیه درگیر شده پوست را معاینه می کند و ممکن است با سواب از ناحیه مبتلا شده، نمونه برداری کند. این کار می تواند برای تشخیص درست مفید باشد، اما این شرایط معمولاً مربوط به وجود باکتری عفونی نمی شود. هیدرادنیت چرکی ممکن است با آکنه یا موی زیر پوستی اشتباه گرفته شود.

روش های درمان هیدرادنیت چرکی

هیدرادنیت چرکی یک بیماری مادام العمر و عود کننده است که نیاز به مدیریت مداوم دارد و معمولاً کنترل آن سخت است. شناسایی و تشخیص این بیماری در مراحل اولیه برای جلوگیری از پیشرفت آن اهمیت زیادی دارد. درمان هیدرادنیت سوپراتیو، برای بسیاری از افراد قابل تحمل است. این بیماری در مراحل اولیه، با دارو قابل کنترل است. اما در موارد شدید و یا مقاوم، ممکن است به جراحی نیاز باشد.

روش های درمان هیدرادنیت چرکی

درمان های هیدرادنیت چرکی به این ترتیب می باشند:

آنتی بیوتیک ها

در صورتی که دچار یک برجستگی دردناک، ملتهب و یا چرکی شده اید،  پزشک ممکن است 1 تا 2 هفته مصرف قرص آنتی بیوتیک را برای شما تجویز کند، چرا که ممکن است به عفونت مبتلا شده باشید. با اینکه در هیدرادنیت سوپراتیو، عفونت باکتریایی ثانویه شایع نیست، اما ممکن است از ناحیه درگیر شده نمونه برداری شود. اگر مشکل مربوط به عفونت باکتریایی نباشد، ممکن است دوزهای اندکی از آنتی بیوتیک ها برای پیشگیری از التهاب تجویز شوند. این دوره طولانی تر مصرف آنتی بیوتیک ها، حداقل سه ماه طول می کشد و هدف آن کاهش تعداد ضایعات می باشد. همچنین ممکن است این آنتی بیوتیک ها به صورت کرم (موضعی) یا به صورت قرص، کپسول یا شربت باشند. از انواع آنتی بیوتیک های مناسب برای درمان هیدرادنیت می توان اریترومایسین، لایمی سایکلین، داکسی سایکلین و تتراسایکلین را نام برد. در موارد شدید هیدرادنیت چرکی، ترکیبی از کلیندامایسی و ریفامپیسین می تواند مؤثر باشد، معمولاً پزشک متخصص پوست، این آنتی بیوتیک ها را تجویز می کند.

مواد ضدعفونی کننده

محلول های ضدعفونی، مانند کلرهگزیدین 4% ، باید به صورت روزانه روی ناحیه مبتلا استعمال شوند. این محلول ها، اغلب در کنار درمان های دیگر تجویز می شوند.

رتینوئیدها

رتینوئیدهایی مانند ایزوترتینوئین و استریتین، از مشتقات ویتامین A هستند. آنها در درمان هیدرادنیت  سوپراتیو، به اندازه درمان آکنه مؤثر نیستند، اما ممکن است به برخی از افراد کمک کنند. متخصصان پوست همیشه، رتینوئیدها را تجویز می کنند. این داروها باید با احتیاط مصرف شوند و نباید در دوران بارداری از آنها استفاده کرد.

داروهای ضدبارداری

در صورت ظاهر شدن هیدرادنیت قبل از عادت ماهیانه، ممکن است قرص ضدبارداری ترکیبی در درمان این ضایعات، مفید باشد.