در مقاله ای که به تازگی منتشر شده است، محققان به بررسی تاثیر رژیم غذایی فاقد فیبر بر درمان بیماری کرون در کودکان پرداخته اند. علاوه بر این، آن ها نقش این مکانیسم در پیشگیری از بروز کولیت (کولیت اولسراتیو شایع ترین نوع کولیت است) را هم بررسی کرده اند.
درمان بیماری کرون با رژیم غذایی فاقد فیبر؛ پیش زمینه
امروزه شاهد این هستیم که تعداد بیشتری از کودکان به بیماری های التهابی روده و به ویژه، بیماری کرون مبتلا می شوند. ترکیبی از فاکتورهای ژنتیکی و محیطی که تعادل میکروبیوم های روده را بر هم می زنند، عامل ابتلا به بیماری های گوارشی مزمن هستند.
از آن جایی که ترکیب میکروبیوم روده به هم می خورد، کودک به این بیماری مبتلا می شود اما با تبعیت از رژیم مایعات می توان این مشکل را برطرف کرد.
درباره مطالعه
محققان در این مطالعه، چندین میکروب را در شرایط ویژه آزمایشگاه کشت دادند تا نقش آن ها در بروز کولیت را بررسی کنند. یک میکروب به نام موسیس پریسیلوم در یک محیط کشت همراه با مواد مغذی افزوده و همین طور، میکروب های اشریشیا کلای و دسته ریزاندام ها را کشت دادند.
آن ها از موش های فاقد پاتوژن های خاص برای بررسی آسیب وارد شده به دستگاه گوارش استفاده کردند. دکستران سولفات سدیم سالت به بدن موش ها تزریق شد تا دچار کولیت یا ورم روده شوند.
یافته های مطالعه
محققان موش هایی که فاقد ژن های Nod2 و Cybb بودند را به کولیت مبتلا کردند. آن ها قصد داشتند تاثیر یک رژیم معمولی در مقایسه با رژیم غذایی فاقد فیبر را با هم مقایسه کنند.
موش هایی که رژیم غذایی فاقد فیبر داشتند، به کولیت مبتلا نشدند؛ محققان با بررسی نشانگرهای متعدد مثل میزان التهاب و بافت ها به این نتیجه رسیدند.
محققان مطالعات خود را ادامه داده و خودشان یک رژیم غذایی تعیین کردند؛ به این صورت که قندهای ساده در رژیم غذایی فاقد فیبر را با منابع طبیعی حاوی فیبر جایگزین کردند.
پس از بررسی های بیشتر، آن ها شواهدی به دست آوردند مبنی بر این که فیبر نقش قابل توجهی در پیشرفت بیماری کرون دارد.
محققان با اهداف درمانی به موش هایی که روده هایشان دچار التهاب شده بود، فیبر دادند. جالب است که علائم ناشی از این بیماری کاهش چشمگیری داشت.
یکی از یافته های مهم این مطالعه، تاثیر رژیم غذایی فاقد فیبر بر میکروبیوم روده، به ویژه تعداد یک میکروب خاص به نام موسیس پریسیلوم در لایه موکوس بود. محققان با کمک این رژیم غذایی قطر لایه موکوس را کم و نفوذ پذیری روده را بیشتر کردند. از این رو، این میکروب از لایه موکوس به قسمت مجرای روده حرکت کرد. این تغییر مکان اهمیت بسزایی دارد زیرا حضور این میکروب در لایه موکوس نشان از نقش آن در بروز کولیت دارد.
نتیجه گیری
یافته های مطالعه نشان می دهد که رابطه ای مهم میان رژیم غذایی، میکروبیوم روده و ابتلا به بیماری های گوارشی وجود دارد. بعلاوه، محققان به تاثیر فیبر موجود در غذا بر بروز کولیت نیز اشاره کردند.
