در این مقاله از سایت دکتر چک به تمام دلایلی که برای از دست دادن شنوایی های دائمی، موقت یا ناگهانی وجود دارد، اشاره می کنیم.
علت از دست دادن شنوایی یک گوش یا هر دو گوش
از دست دادن شنوایی به دلیل محیط کاری
بسیاری از مشاغل فرد را در معرض خطر از دست دادن شنوایی قرار می دهند. افرادی که در محیط های شلوغ مانند کارخانه ها، خطوط هوایی و رستوران های شلوغ کار می کنند، بیشتر در معرض خطر از دست دادن شنوایی خود قرار دارند. در مطالعه ای که انجام شد، مشخص شد که از هر 3 نفر که در محیط های پر سر و صدا کار می کنند، 1 نفر شنوایی در یک یا هر دو گوش خود را از دست داده است.
آلودگی صوتی تنها عامل در محیط کار نیست که به شنوایی آسیب می زند. بیشتر افراد در محیط خود با مواد سمی شیمیایی در تماس هستند و این مواد شیمیایی تنها در صورتی بر روی شنوایی تاثیر می گذارند که فرد در معرض صداهای بلند قرار داشته باشد.
این نوع از مواد شیمیایی برای افرادی مشکل آفرین می شود که با مواد حلال، مواد دارویی خاص و بعضی از فلزات و ترکیبات مانند سرب، ترکیبات جیوه و ترکیبات قلع در تماس هستند.
آسیب دیدگی سر
چنانچه صدمه ای جدی به سر وارد شود، خطر از دست دادن شنوایی قوت می گیرد. زمانی که سر آسیب می بیند، استخوان گیجگاه که در قسمت پشت گوش و در نزدیک جمجه قرار دارد، می شکند. گوش های میانی و درونی در این قسمت از سر قرار گرفته اند. حتی بعضی از افراد با وجود این که استخوان گیجگاه شان نشکسته است، اما در اثر یک صدمه جدی شنوایی خود را از دست داده اند.
مصرف دارو
امروزه بیش از 200 نوع دارو متفاوت در سراسر جهان یافت می شود که یا منجر به از دست دادن دائم یا موقتی شنوایی شده یا موجب زنگ زدن گوش می شود. این نوع داروها با نام “اوتوکسین ها” شناخته می شوند.
حتی مصرف داروهای مسکن معمولی مانند آسپیرین و ایبوپروفن نیز باعث بروز این اختلال می شوند. علاوه بر این، گفته شده است که مصرف بعضی از دروهای ادرار آور، آنتی بیوتیک ها و قرص های ضد سرطان نیز باعث از دست رفتن شنوایی می شود. اگر از بابت تاثیر مصرف داروهای فعلی بر روی قدرت شنوایی خود نگران هستید، بهتر است که حتما با پزشک مشورت کنید زیرا داروهای جایگزین دیگری نیز وجود دارد که عوارض جانبی کمتری دارند. فراموش نکنید که قرص های تجویز شده دکتر را باید تا دانه آخر مصرف کنید.
بیماری های مزمن
ابتلا به بیشتر عارضه های مزمن، با خطر از دست رفتن شنوایی همراه است. بسیاری از این عارضه ها بسیار شایع هستند. این که ابتلا به عارضه مزمن باعث از دست رفتن یا بدتر شدن وضعیت شنوایی شده است را به سختی می توان تشخیص داد و بایستی تحقیقات بسیاری در این زمینه انجام شود. در ادامه به چندین بیماری مزمن اشاره می کنیم که با بروز این اختلال رابطه مستقیم دارند:
- بیماری قلبی
- دیابت
- بیماری کلیوی
- افسردگی
- بیماری آلزایمر.
از دست دادن ناگهانی شنوایی
از دست دادن ناگهانی شنوایی اغلب در یک گوش اثر می کند و همچنان دلیل آن مشخص نشده است و از هر 10 مورد ابتلا، پزشکان تنها قادر به شناسایی 1 مورد هستند. گاهی اوقات می توان مشکلاتی مانند بروز عفونت، آسیب دیدگی سر یا ایجاد مشکل در گردش خون را مقصر دانست. چنانچه به طور ناگهانی شنوایی خود را از دست دادید باید فورا به پزشک مراجعه کنید. در این مواقع پزشک دلایل مختلف را بررسی کرده و تزریق داروهای استروئیدی را تجویز می کند.
تومور و مشکل شنوایی
گاهی اوقات شاهد این هستیم که یک تومور خوش خیم به آهستگی در اطراف اعصاب رشد می کند؛ عصب هایی که کنترل تعادل و شنوایی را بر عهده دارند. از این رو، فرد به طور ناگهانی شنوایی خود را از دست می دهد. علت بروز این نوع تومور، رشد بیش از حد سلول های پشتیبان عصب با نام شوان می باشد.
صدای انفجار
بعضی وقت ها شنیدن تنها یک صدای بلند برای از دست دادن شنوایی کافی است. اگر در کنار هدف تیر اندازی یا مکان انجام آتش بازی قرار داشته باشید و جوانب احتیاط را رعایت نکنید، با این نوع از اختلال مواجه می شوید. صدای این نوع از انفجارها نه تنها باعث پارگی پرده های گوش می شود بلکه به استخوان های گوش میانی نیز آسیب وارد می کند. در مکان های شلوغ از وسایل محافظ گوش استفاده کنید.
شرکت در کنسرت ها
شاید شلوغی و سر و صدا در محیط های برگزاری کنسرت به اندازه صدای ناشی از انفجار نباشد، اما متاسفانه این صدا برای مدت زمان بیشتری ادامه دارد. از این رو، خطر از دست داد شنوایی دور از ذهن نخواهد بود.
استفاده از هدفون و هندزفری
صدای آهنگ پخش شده در هدفون و هندزفری اغلب بیشتر از 95 تا 110 دسی بل می باشد و به مرور زمان، باعث از دست دادن شنوایی می باشد. هر گونه صدایی که بیش از 85 دسی بل باشد، همین تاثیر را می گذارد. توصیه می کنیم که در هنگام گوش دادن به موسیقی اول صدای آن را کم کرده و به مرور زیاد کنید تا صدا مناسب شود. استراحت دادن به گوش ها را هم از خاطر نبرید.
زیاد شدن میزان جرم گوش
در بعضی از موارد به راحتی می توان دلیل از دست دادن شنوایی را متوجه شد. یکی از این موارد زیاد شدن میزان جرم گوش می باشد. اگر جرم گوش به اندازه ای زیاد شود که کانال گوش را مسدود کند، صداهایی ناشی از زنگ زدن گوش را احساس می کنید. اگر فکر می کنید که علت از دست دادن شنوایی به جرم گوش مربوط می شود، هرگز تلاش نکنید که خودتان مشکل را برطرف کنید بلکه باید به پزشک متخصص مراجعه کرده تا وی با استفاده از ابزارهای خاص این کار را انجام دهد. پزشک با استفاده از کورت یا ساکشن یا شستشو با آب ولرم، این مشکل را برطرف می کند. گاهی اوقات نیز داروهای از بین برنده جرم گوش تجویز می شود.
ابتلا به عفونت و بیماری های گوش
ابتلا به عفونت های مزمن گوش باعث از دست رفتن شنوایی می شود. این عارضه بیشتر در کودکانی دیده می شود که به دلیل ابتلا به عفونت، به سختی به صداهای آرام عکس العمل نشان می دهند. ابتلا به بیماری های دیگر نیز همین تاثیر را روی شنوایی می گذارد و البته با زدن واکسن از تاثیرات بسیاری از ان ها می توان در امان بود. از جمله این عارضه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- اوریون
- سرخک
- آنفولانزا
- مننژیت
- آبله مرغان
- انسفالیت
- ویروس سرخجه
- ویروس نیل غربی
- سیتومگالوویروس.
از دست دادن شنوایی در هنگام تولد
بعضی از نوزادان با مشکل شنوایی به دنیا می آیند که از هر 1.000 کودک متولد شده، 1 نفر به این عارضه مبتلا می شود. این عارضه بیشتر در کشورهای در حال توسعه دیده می شود و علت بروز آن در حدود نیمی از افراد به دلیل جهش های ژنتیکی می باشد. دیگر موارد نیز در نتیجه ابتلا به عفونت های ویروسی ایجاد می شوند.
ابتلا به ویروس CMV (سیتومگالوویروس)
پیشروترین دلیل غیر ژنتیکی از دست دادن شنوایی در هنگام تولد به ویروس سیتومگالوویروس مربوط می شود. کودکانی که با این عفونت به دنیا می آیند، چند سال بعد شنوایی خود را از دست می دهند. این دسته از کودکان باید به طور منظم تحت نظر پزشک باشند. گاهی اوقات با استفاده از شیوه های درمانی مانند IV ضد ویروسی می توان میزان شنوایی را تقویت کرد. علاوه بر این، با استفاده از سمعک و کاشت حلزون نیز می توان این عارضه را درمان کرد.
کهولت سن
مادامی که سن بیشتر می شود، احتمال از دست دادن شنوایی نیز قوت می گیرد. از هر 3 فردی که بین 65 تا 74 سال سن دارند، 1 نفر شنوایی خود را از دست می دهد. در افراد بزرگ تر از 75 سال نیز از هر 2 مورد 1 نفر این مشکل را تجربه می کند. این مسئله بیشتر ارثی بوده و فرد به سختی می تواند صداهای بلند را تحمل کند و معمولا بر روی هر دو گوش تاثیر می گذارد. از آن جایی که شنوایی به مرور زمان از بین می رود، بزرگسالان متوجه از دست دادن شنوایی خود نمی شوند.
