علت خروج ترشحات زرد از گوش چیست؟

ترشحات زرد از گوش اغلب نشانه موم گوش است. موم ممکن است قبل از خروج از گوش با آب مخلوط شده و مایع شود. در موارد شدیدتر، ترشحات زرد، همراه با خون ممکن است پارگی لاله گوش را نشان دهد.

گوش ها اغلب برای جلوگیری از ورود گرد و غبار، باکتری ها و سایر اجسام خارجی به داخل گوش، موم گوش را ترشح می کنند و وجود آن معمولاً جای نگرانی نیست.

با این حال، برخی شرایط ممکن است باعث خروج خون یا مایعات دیگر از گوش شوند. این علائم می تواند آسیب یا عفونت را نشان دهد که ممکن است نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشد.

ترشحات بیش از چند روز، متشکل از مایعات دیگر، یا ظاهر شدن در کنار سایر علائم ممکن است نشانه نیاز به مراجعه به پزشک باشد.

در این مقاله از دکتر چک به علت ها، علائم و درمان های احتمالی در صورت خروج این نوع ترشحات از گوش پرداخته شده است.

 علت خروج ترشحات زرد از گوش

برخی از دلایل احتمالی ترشح زرد از گوش ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 وجود آب در گوش

گاهی اوقات ترشحات زرد از گوش به سادگی مخلوطی از موم گوش و مایعاتی مانند آب است. شنا، استحمام و دوش گرفتن همه گوش را در معرض آب قرار می دهد. اگر آب وارد گوش شود و با موم گوش مخلوط شود، ممکن است ترشحاتی با رنگ مایل به زرد تشکیل دهد.

این موضوع ممکن است ناخوشایند باشد اما در اکثر موارد جای نگرانی نیست. با این حال، به علائم دیگری که ممکن است ظاهر شود، و اگر ترشحات بیش از چند روز طول بکشد، توجه کنید.

 گوش شناگر

گوش شناگر، که به اوتیت خارجی نیز معروف است، یک عفونت باکتریایی در گوش است. این معمولاً هنگامی اتفاق می افتد که آب اضافی در مجرای گوش وجود داشته باشد. این مسئله باعث می‌شود باکتری ها یا قارچ ها جمع شده و مجرا را آلوده کنند.

همانطور که از نامش پیداست، گوش شناگر با گذراندن دوره های طولانی در آب ایجاد میشود. با این حال، هر منبع تکثیر باکتری در گوش می تواند باعث ایجاد آن شود.

طبق مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، گوش شناگر اغلب در کودکان ایجاد می شود، اگرچه ممکن است هر کسی را درگیر کند.

علائم دیگر عبارتند از:

• شنوایی خفه؛
• قرمزی در گوش؛
• خارش در گوش؛
• درد؛
• تب.

ضربه

طی تحقیقاتی در بیمارستان کودکان سیاتل متوجه شدند، که ضربه به مجرای گوش می تواند گوش را در برابر عفونت ها آسیب پذیر کند. خاراندن گوش با ناخن ممکن است باعث ایجاد زخم های باز در ناحیه شود. این ممکن است کانال را بیشتر در معرض عفونت قرار دهد.

استفاده از اشیا دیگر مانند خلال دندان یا گوش پاک کن در مجرای گوش نیز ممکن است باعث آسیب شود و منجر به ترشح بیش از حد گوش شود.

علائم آسیب شامل خونریزی از گوش، درد، تحریک و کاهش شنوایی یا تغییر شنوایی است.

عفونت گوش میانی

عفونت گوش میانی یا اوتیت میانی نیز ممکن است باعث ترشح شود. CDC نشان می دهد که عفونت گوش میانی به ویژه در کودکان شایع تر است.

برخی تحقیقات نشان می دهد که عفونت گوش میانی بیشتر در سنین 6 تا 24 ماهگی دیده می شود.

عفونت ها هنگامی رخ می دهند که ویروس ها یا باکتری ها آزادانه در گوش تکثیر شوند. عفونت در گوش میانی می تواند باعث تجمع مایع در پشت پرده گوش شود. در صورت ادامه ساخت مایع یا فشار بیش از حد پشت پرده گوش، ممکن است این پرده پاره شود و منجر به تخلیه بیش از حد شود.

علائم دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• از دست دادن تعادل؛
• مشکلات شنیداری؛
• گوش درد؛
• مشکل خواب؛
• تب شدید؛
• سردرد.

آسیب دیدگی پرده گوش

آسیب در مجرای گوش یا لاله گوش ممکن است باعث پارگی درام گوش شود.  پرده گوش غشای نازکی است که مجرای گوش خارجی و گوش میانی را جدا می کند.

علل پارگی پرده گوش شامل موارد زیر است:

• قرار دادن یک جسم خارجی در گوش، مانند خلال دندان یا گوش پاک کن؛
• صداهای بلند مانند انفجار یا بازخورد شدید بلندگوها؛
• تغییرات فشار هوا، مانند غواصی یا غواصی آزاد؛
• صدمات و ضربه به سر یا گوش؛
• ضربه شدید مانند شکستگی جمجمه.

 تشخیص این ترشحات

برای تشخیص دقیق علت اصلی ترشحات زرد از گوش، پزشکان ابتدا معاینه فیزیکی انجام می‌دهند. آنها ممکن است به دنبال علائم آسیب به گوش خارجی و مجرای گوش باشند و بررسی کنند که آیا پرده گوش آسیب دیده است یا خیر.

اگر پزشکان متوجه وجود هرگونه اجسام خارجی در گوش شوند، می‌توانند مجرای گوش را بشویند تا پاک شود یا آزمایش های بعدی و روش های دیگر برای برداشتن جسم را انجام دهند.

در برخی موارد، پزشکان ممکن است از نمونه ترشحات برای آزمایش استفاده کنند تا علت اصلی آن را شناسایی کنند، مانند شناسایی میکروب عامل عفونت.

درمان ترشحات زرد گوش

درمان ترشحات زرد گوش با توجه به شرایط زمینه ای ایجاد کننده ترشحات متفاوت خواهد بود.

در برخی موارد، پزشکان ممکن است اصلا درمان را توصیه نکنند. برای مثال، پزشکان ممکن است آنتی بیوتیکی برای عفونت گوش تجویز نکنند، زیرا سیستم ایمنی بدن می تواند به تنهایی از عفونت جلوگیری کند.

با این حال، پزشکان ممکن است آنتی بیوتیک را برای موارد شدید یا موارد بیشتر از ۲ الی ۳ روز تجویز کنند.

بسیاری از موارد ضربه به گوش نیز بدون مداخله پزشکی بهبود می یابد. در برخی موارد شدید که جسم خارجی در گوش گیر کرده باشد، پزشکان ممکن است جراحی را برای برداشتن جسم توصیه کنند.

پارگی پرده گوش نیز اغلب بدون درمان، طی چند هفته الی 2 ماه بهبود می یابد. در صورت عدم بهبود، ممکن است فرد به تمپانوپلاستی نیاز داشته باشد که یک روش جراحی برای ترمیم پارگی پرده گوش است.

 درمانهای خانگی

در حالی که برخی از درمان های ترشحات زرد از گوش به مداخله پزشکی احتیاج دارند، برخی داروهای خانگی نیز وجود دارند که ممکن است تسکین دهنده درد باشند.

به طور کلی، استراحت و نوشیدن آب کافی می‌تواند به بدن کمک کند تا بهبود یابد و خود را ترمیم کند. داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی بدون نسخه (NTC) نیز ممکن است به کاهش درد و التهاب در طول بهبود کمک کند.

برخی از روش های شست و شوی گوش OTC نیز ممکن است به منظور کمک به ترمیم، از بین بردن موم یا سایر بقایای گوش کمک کنند. با این حال، افراد فقط باید با دستور مستقیم پزشک از آنها استفاده کنند.

 جلوگیری

اگرچه جلوگیری از همه عوامل ترشح از گوش ممکن نیست، اما برخی نکات ممکن است به محافظت از گوش در برابر آسیب کمک کند، از جمله:

از قرار دادن اجسام خارجی مانند گوش پاک کن، خودکار، یا گیره مو در گوش خودداری کنید

گوش ها را بعد از شستن یا شنا کاملا خشک کنید

اجازه دادن به تخلیه آب از گوش پس از استحمام یا شنا با کج کردن سر به هر طرف

اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از آسیب ناشی از تغییر فشار هوا، برای مثال هنگام غواصی یا پرواز

استفاده از گوش گیر یا محافظ گوش برای محافظت از گوش در برابر صداهای بلند، مانند ماشین آلات سنگین یا بلندگوهای بزرگ در کنسرت ها

استفاده از قطره های گوش OTC برای کمک به تمیز کردن گوش پس از شنا

 چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

ترشحات زرد از گوش معمولاً جای نگرانی ندارد. با این حال، کسی که علائم نگران کننده ای را تجربه می کند باید به پزشک خود مراجعه کند.

علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترشحاتی که بیش از چند روز ادامه دارد؛
• ترشحات همراه با خون در آن؛
• رگه های چرک سفید یا زرد تخلیه شده با بوی بد؛
• درد شدید؛
• علائم دیگر همراه با ترشحات، مانند تب و سردرد؛
• کاهش شنوایی یا تغییر شنوایی؛
• وجود قرمزی و تورم در خود کانال گوش؛
• ترشحاتی که پس از آسیب ایجاد می شود.

 خلاصه مطلب

در بسیاری از موارد، ترشحات زرد گوش به سادگی نشانه وجود واکس یا موم اضافی است که با آب یا عرق مخلوط شده و از گوش خارج می‌شوند.

افرادی که علائم دیگری همراه با ترشحات زرد مانند رگه های خون، کاهش شنوایی یا درد و التهاب را تجربه می کنند، باید به پزشک مراجعه کنند.

پارگی پرده گوش و عفونت ممکن است باعث ترشح بیش از حد شده و نیاز به درمان داشته باشد. مراجعه به پزشک برای تشخیص کامل می تواند موارد جدی را برطرف کرده و به جلوگیری از عوارض کمک کند.