مطالعه ای به تازگی انجام شده که نشان می دهد یک سری از فاکتورهای اولیه در زندگی – مثل فقر، سوء استفاده جسمی یا ذهنی – بر میزان از دست رفتن تخمک و افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی بعد از یائسگی در خانم ها نقش دارند.

آیا خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی با یائسگی بیشتر می شود؟

طبق تصوری که از گذشته وجود دارد، وقتی تخمدان دیگر به فعالیت ادامه نمی دهد، خانم بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی قرار گرفته و در سال های بعد از آن نیز نمی تواند باردار شود.

به ویژه، خانم هایی که ذخیره تخمدان شان کم می شود و خیلی زود وارد دوران یائسگی می شوند نیز بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. یک گروه دیگر که بیشتر در خطر هستند، آن دسته از خانم هایی هستند که به خاطر بیماری هایی که سلامتی شان را تهدید می کند، مثل سرطان تخمدان، مجبور هستند هر دو تخمدان را از بدن خارج کنند.

بیماری قلبی عروقی نخستین دلیل مرگ و میر خانم ها در سراسر جهان است که عمدتا به خاطر سکته قلبی و حملات قلبی فرد جان خودش را از دست می دهد. مهم ترین دلیل مرگ و میر آقایان نیز همین بیماری قلبی عروقی است.

بیماری قلبی عروقی و یائسگی

درباره مطالعه

به گفته پروفسور مارسل سدارز، “میزان ذخیره تخمدان تمام خانم ها متفاوت است. منظور از ذخیره تخمدان، تعداد و کیفیت تخمک های باقی مانده در سال هایی است که خانم توانایی تولید مثل دارد.”

خانم هایی که مثلا از سن 40 سالگی وارد دوران یائسگی شده و عملا یائسگی زودرس را تجربه می کنند، در مقایسه با خانم هایی که در سنین 50 سالگی وارد این دوره می شوند، بسیار بیشتر در خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی قرار دارند.

پروفسور در ادامه صحبت هایش می گوید با توجه به این که میزان استروژن در دوران یائسگی و بعد از آن کم می شود، با ایجاد تغییراتی در سوخت و ساز بدن منجر به افزایش خطر ابتلا به این بیماری می شود. از جمله تغییراتی که در متابولیسم بدن ایجاد می شود می توان به توزیع مجدد چربی در بدن، تغییر در لیپیدها و افزایش فشار خون اشاره کرد.

به گفته پروفسور سدارز، “با جایگزینی استروژن تا حدودی می توان این ریسک ها را کاهش داد اما به باور ما، بعضی از مکانیسم های اصلی در کاهش ذخیره تخمدان و افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی نقش دارند. احتمالا مکانیسم هایی برای افزایش بازدهی دستگاه تولید مثل و محافظت از خانم ها در برابر خطر ابتلا به این بیماری وجود داشته باشد. با توجه به این که امروزه شاهد کاهش موارد ابتلا به این بیماری در آقایان و افزایش تعداد مبتلایان در خانم ها هستیم، باید با توجه به جنسیت درباره فاکتورهای خطرناک مطالعه کنیم.”

وی در ادامه می گوید، “برای کاهش فوری خطر ابتلا به این بیماری در خانم ها، آن ها باید سبک های سالمی در زندگی را در پیش بگیرند، مثلا از رژیم غذایی مخصوص دوران یائسگی تبعیت کرده و ورزش کنند. اما اگر بتوانیم فاکتورهای دیگری را هم شناسایی کنیم، با تولید داروهایی می توانیم جلوی شروع بیماری را بگیریم.”