مقاله ای به تازگی در ژورنال ایمنی درمانی سرطان به چاپ رسیده است که به روشی جدید و موثر برای درمان بیماران مبتلا به سرطان پانکراس یا لوزالمعده اشاره می کند.
روش جدید درمان سرطان پانکراس یا لوزالمعده؛ درباره مطالعه
آدنوکارسینوم پانکراس داکتال یکی از سرطان هایی است که خیلی سخت درمان می شود. احتمال ادامه حیات بیمار مبتلا به این نوع سرطان برای مدت یک سال 24 درصد و برای بازه پنج ساله نیز فقط 9 درصد است.
این مطالعه در اصل ادامه مطالعه ای دیگر است که مدتی پیش توسط گروهی دیگر از محققان انجام شد تا راه هایی برای افزایش فعالیت ضد یک نوع RNA به نام pIC در برابر سلول های سرطانی را پیدا کنند.
یافته های مطالعه
بر اساس یافته های محققان، اگر از حالتی از پالمیتولئیک اسید استفاده کرد که بتوان مستقیما آن را به سلول تومور وارد کرد، جلوی رشد تومور را گرفته، سلول های سرطان را نابود کرده و مدت ادامه حیات در نمونه های حیوانی مبتلا به شایع ترین نوع سرطان پانکراس را افزایش می دهد.
علاوه بر این، محققان به این نتیجه نیز رسیدند که هر زمان از این روش درمانی به تنهایی یا در کنار یک داروی دیگر به نام جمسیتابین که مخصوص شیمی درمانی است استفاده شود، نرخ ادامه حیات در بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم پانکراس داکتال (PDAC) زیاد می شود.
مطالعات قبلی نشان داده بودند که سیستم ایمنی بدن در واکنش به این سرطان فعالیت و واکنش چندانی انجام نمی دهد. علاوه بر این، در سرطان ملانوما یا سایر سرطان ها، محققان هیچ گونه فعالیت ضد تومور توسط سیستم ایمنی بدن مشاهده نکردند.
اما اکنون محققان با انجام این مطالعه به این نتیجه رسیدند که اگر این نوع RNA از طریق یک نوع پلمیر قابل حل در آب به نام پلی اتیلن ایمین وارد سیتوپلاسم سلول تومور شود، با موفقیت می تواند وارد سلول شده و سلول سرطانی را نابود کند.
به گفته نویسنده ارشد مطالعه، “بررسی های پیش بالینی و آزمایشگاهی قبلی نشان داده بودند که این روش در درمان تعدادی از سرطان های دیگر مانند سرطان سینه، ملانوما و سرطان کبد هم موثر است. ما همین مطالعات را بر روی موش های مبتلا به سرطان لوزالمعده نیز انجام دادیم؛ طول عمر موش های مبتلا به طور چشمگیری افزایش یافت و حتی زمانی که این روش در کنار داروی جمسیتابین امتحان شد، وضعیت مبتلایان بسیار بهبود یافته بود. این اولین بار است که ما به این نتایج می رسیم.”
محققان در این مطالعه به اثرگذاری مکانیسم این نوع RNA و نقش بسزای سیستم ایمنی بدن در این مسیر اشاره می کنند. این نوع RNA که pIC نام دارد، بیان یک ژن شبیه ساز مولکول را فعال می کند، این ژن نیز کموکاین ها – پروتئین هایی که باعث جابجایی سلول های دستگاه ایمنی می شوند – را فعال می کند تا سیستم ایمنی بدن با قدرت بیشتری نسبت به سلول های سرطانی واکنش نشان دهد. در نتیجه این واکنش نیز ماکروفاژهای M2 مرتبط با تومور به ماکروفاژهای M1 تبدیل شده و سیستم مولکولی که مسئول تولید سلول های سرطانی است، به یک سیستم مخصوص مبارزه با سرطان تبدیل می شود.
