مطالعه ای به تازگی در ژورنال مواد مغذی منتشر شده است که در آن محققان به بررسی اثرات قهوه و کافئین بر متابولیسم و انجام حرکات ورزشی می پردازند.
قهوه و کافئین و افزایش سوخت و ساز بدن؛ پیش زمینه
رایج ترین منبع حاوی کافئین، قهوه می باشد. این نوشیدنی ترکیب بسیار پیچیده ای داشته و حاوی صدها ماده شیمیایی است.
چای، نوشیدنی های انرژی زا، شکلات و داروها هم حاوی کافئین هستند. این ماده نقش یک تحریک کننده عصبی را بازی کرده و سطح انرژی و عملکرد در هنگام ورزش را زیاد می کند.
محققان در این مطالعه به بررسی اثرات کافئین و قهوه بر متابولیسم و ورزش می پردازند.
مکانیسم های قهوه
مکانیسم قهوه به این صورت است که میزان کاتکول آمین ها را افزایش داده و گیرنده های آدنوزین را مهار می کند.
از این رو، شاهد افزایش ضربان قلب، میزان مصرف انرژی، شکسته شدن لیپید یا چربی سوزی، هایپر انسولینمی و افزایش قند خون خواهیم بود. از جمله اثرات مزمن مصرف قهوه و این ترکیب می توان به کاهش وزن، کاهش میزان چربی ها، افزایش حساسیت نسبت به انسولین و افزایش حجم ماهیچه ها اشاره کرد.
متابولیسم ناشی از مصرف قهوه و فارما کوکینتیک
محققان در بررسی های خود مشاهده کردند که وقتی افراد چاق در مقایسه با افراد لاغر کافئین مصرف می کنند، اسیدهای چرب آزاد با تاخیر واکنش نشان می دهند. این مشاهدات نشان می دهد که مصرف این ترکیب در این دو گروه با اثرات مختلفی همراه است.
محققان بررسی های خود را ادامه داده و به شرکت کنندگان سه ساعت قبل از شروع استراحت یا 90 دقیقه قبل از استفاده از تردمیل کافئین یا دارونما دادند.
در مقایسه با شرکت کنندگان لاغر، کافئین بیشتر در بدن شرکت کنندگان چاق جذب شده بود. بعلاوه، زمانی که شرکت کنندگان چاق به طور منظم ورزش می کنند، حداکثر میزان سرم موجود در قهوه کم می شود. این یافته ها نشان می دهد که چاقی مفرط و ورزش موجب تغییر فارما کوکینتیک کافئین می شوند.
اثرات قهوه و کافئین بر عملکرد فیزیکی
مطالعه ای انجام شده است که نشان می دهد مصرف قهوه و این ترکیب در هنگام ورزش موجب افزایش استقامت و اپی نفرین پلاسما می شود. به گفته محققان، مصرف کپسول های حاوی کافئین در مقایسه با قهوه های فاقد کافئین و دارونما، باعث افزایش 31 درصدی استقامت در هنگام ورزش می شود.
نتیجه گیری
بر اساس یافته های محققان، مصرف کافئین در قالب مکمل غذایی یا به صورت قهوه، موجب افزایش سوخت و ساز بدن و بهبود عملکرد شناختی و فیزیکی، افزایش حساسیت نسبت به انسولین و افزایش دمای بدن می شود.
با این که مصرف اندک تا متوسط قهوه خطری برای سلامتی ندارد اما فاکتورهای ژنتیکی و عدم تعیین دوز سالم مصرف، دستیابی به نتایج عمومی و جامع را سخت می کنند و نمی توان به یک نتیجه واحد رسید.
از این رو، باید مطالعات بیشتری درباره پروتکل ها و دوزهای مصرف مکمل های حاوی کافئین صورت گرفته تا اثرات آن بر بیماری های متابولیک، مانند فشار خون بالا، قند خون بالا، چربی دور کمر و افزایش کلسترول بد خون مشخص شود.
