به خواندن این مقاله از سایت دکتر چک ادامه داده تا اطلاعات بیشتری درباره بیماری میگزدم، دلایل، علائم و روش های درمان این بیماری به دست آورید.
بیماری میگزدم چیست؟
بیماری میگزدم به نوع شدید هیپوتیروئیدیسم یا کم کاری تیروئید گفته می شود که وقتی فرد به آن مبتلا می شود که فرد از درمان تیروئید خودداری کرده باشد. میگزدم به تاثیرات ناشی از کم کاری تیروئید بر روی پوست مربوط می شود که در اثر ابتلا به آن، پوست متورم و ملتهب می شود.
وقتی که میزان هورمون های تیروئید بسیار کم شود، فرد با علائمی مثل خماری، سردرگمی، کاهش حرارت بدن و ایجاد تغییراتی بر روی پوست مواجه می شود.
هورمون های تیروئیدی به تنظیم بسیاری از فرایند انجام شده در درون پوست کمک می کند، بنابراین، بروز اختلال هایی برای غده تیروئید به معنای تحت تاثیر قرار گرفته سلامت و روند بهبود پوست است.
یکی از عواقب کم کاری تیروئید، کمای میگزدم است. از نام بحران میگزدم هم برای اشاره به آن استفاده می شود. کمای میگزدم یک حالت بسیار حادتر است زیرا فرد در حالی کمای میگزدم را تجربه می کند که در کما قرار ندارد.
نرخ مرگ و میر ناشی از کمای میگزدم حتی با وجود تحت درمان قرار گرفتن بیمار هم بسیار قابل توجه است.
دلایل ابتلا به میگزدم
دلایل ابتلا به میگزدم عبارت اند از:
- خارج کردن غده تیروئید بر اثر عمل جراحی؛
- مصرف داروهایی که بر سیستم هورمونی تاثیر می گذارند مثل داروهای درمان سرطان؛
- پرتو درمانی مخصوص درمان سرطان؛
- مصرف داروهای دیگر از جمله لیتیوم، مسدود کننده های بتا و داروهای بیهوشی؛
- بیماری های خود ایمنی مثل تیروئید هاشیموتو؛
- کمبود یا وجود مقدار زیاد ید در بدن؛
- بارداری؛
- ابتلا ناگهانی به بیماری یا عفونت.
وقتی که کم کاری تیروئید به خوبی کنترل نشود یا فرد از درمان خودداری کند، به میگزدم مبتلا می شود. در صورتی که بیمار به وضعیت جسمانی اش توجهی نداشته باشد، داروهایش را مصرف نکند یا داروها با دوز اشتباه را مصرف کند با این وضعیت مواجه می شود.
زمانی گفته می شود فرد دچار کم کاری تیروئید شده است که غده تیروئید دیگر مثل سابق به فعالیت ادامه ندهد.
افزایش مقدار مولکول های قند در پوست باعث ابتلا به میگزدم پوستی می شود. سپس این ترکیبات به آب موجود در بدن حمله کرده و باعث متورم شدن پوست می شوند. این تغییرات پوستی در نتیجه کم کاری تیروئید به وجود می آیند.
علائم میگزدم
در اصل از واژه میگزدم برای اشاره به دو وضعیت جداگانه استفاده می شود: عواقب پوستی ناشی از کم کاری تیروئید (به ویژه در صورت خوب کنترل نشدن کم کاری تیروئید) یا بحران شدید کم کاری تیروئید.
علائم ناشی از میگزدم پوستی
میگزدم پوستی در افرادی مشاهده می شود که هم دچار کم کاری تیروئید هستند هم پر کاری تیروئید.
فرد بیمار قبل از این که علائم میگزدم پوستی را مشاهده کند، ابتدا با علائم ناشی از ایجاد اختلال در غده تیروئید مواجه می شود که عبارت اند از:
- مشکل در تنظیم دمای بدن؛
- کم یا زیاد شدن وزن بدون هیچ توضیحی؛
- خشک شدن پوست؛
- نامنظم شدن ضربان قلب.
علائم میگزدم پوستی عبارت اند از:
- متورم شدن پوست؛
- مومی شکل شدن ظاهر پوست؛
- ایجاد زخم هایی بر روی پوست؛
- وقتی که فرد پوستش را فشار می دهد، گود می شود؛
- ظاهر پوست مثل پوست پرتقال می شود.
معمولا علائم میگزدم را در پاها می توان مشاهده کرد.
علائم ناشی از کمای میگزدم
کمای میگزدم یک عارضه بسیار وخیم است. هر فردی که علائم ناشی از میگزدم یا کم کاری شدید تیروئید را در خود مشاهده کند، باید فورا به مراکز درمانی مراجعه کند.
کمای میگزدم در اصل کما نیست بلکه درست فکر کردن را تحت تاثیر قرار داده و سطح هوشیاری را کاهش می دهد.
در صورتی که این وضعیت درمان نشود، فرد وارد کمای میگزدم می شود که علائم آن عبارت اند از:
- پایین آمدن ضربان قلب؛
- پایین آمدن فشار خون؛
- نامنظم شدن ضربان قلب؛
- پایین آمدن قند خون که باعث می شود فرد بسیار گرسنه یا ضعیف شود؛
- پایین آمدن سطح اکسیژن خون که باعث تنگی نفس یا گیج شدن می شود؛
- سردرگمی؛
- تغییر در سطح هوشیاری؛
- رفتن به کما؛
- حالت تهوع؛
- استفراغ؛
- درد در ناحیه شکم؛
- کم شدن تنفس؛
- مشکل در دفع ادرار؛
- بسیار رنگ پریده شدن پوست؛
- حملات ناگهانی.
فردی که به بحران میگزدم مبتلا می شود، فقط یک یا دو علائم را در خودش مشاهده نمی کند بلکه حالش بسیار بد است و به مرور بدتر هم می شود.
هر کدام از شرایط زیر می تواند زمینه ساز ورود به کمای میگزدم باشد:
- مصرف نکردن داروهای مخصوص کم کاری تیروئید؛
- بروز بیماری های ناگهانی مثل حمله قلبی یا سکته؛
- ابتلا به عفونت؛
- آسیب دیدن؛
- مصرف داروهای خاص که سیستم عصبی بدن را سرکوب می کنند؛
- سرد بودن محیط؛
- استرس.
از جمله علائم کم کاری شدید تیروئید می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ناتوانی در برابر تحمل سرما؛
- خستگی؛
- کم شدن وزن؛
- افتادگی چشم؛
- شوک؛
- کم شدن تعداد نفس ها؛
- سردرگمی؛
- بی حس شدن یا افسردگی؛
- روان پریشی؛
- یبوست؛
- خشن شدن موها؛
- گواتر؛
- کم شدن سطح انرژی بدن؛
- کم شدن پویایی و تحرک؛
- پایین آمدن دمای بدن.
باید به این نکته هم توجه داشته باشید که بیمارانی به کمای میگزدم مبتلا می شوند که فراموش می کنند جایگزین هورمون تیروئید را مصرف کنند مثل افراد پیر که دچار زوال عقل هستند یا بیمارانی که در کل داروهای تجویز شده را مصرف نمی کردند.
میگزدم چگونه درمان می شود؟
یک نوع ترکیبی از هورمون تیروکسین تی 4 به نام لووتیروکسین می تواند کم کاری تیروئید را درمان کند. این هورمون سطح هورمون تی 4 در بدن را به حالت اول برگردانده و کمک می کند تا علائم نیز از بین بروند.
بیمارانی که به کمای میگزدم مبتلا می شوند، بایستی به بخش مراقبت های ویژه منتقل شوند تا درمان و مداوا ادامه پیدا کند. درمان این عارضه چندین هفته زمان می برد.
علاوه بر این که هورمون تیروئید را وارد بدن می کنند، مصرف داروهای آنتی بیوتیک و درمان با استروئید نیز به بهبود علائم کمک می کنند.
در روش های درمانی میگزدم بر کنترل علائم تمرکز می شود.
عواقب ابتلا به میگزدم
عواقب ابتلا به میگزدم شامل موارد زیر می شود:
- افسردگی؛
- حمله قلبی؛
- ناررسایی قلبی؛
- مشکلات کلیوی؛
- آریتمی قلب؛
- هیپوترمی؛
- کاهش میزان سوخت و ساز دارو در بدن که باعث اوردوز دارو می شود؛
- عواقب ناشی از بارداری مثل پری کلامپسیا، سقط جنین و مرده به دنیا آمدن جنین؛
- رفتن به کما؛
- مرگ.
کمای میگزدم یک عارضه نادر است که در اصل از عواقب خطرناک کم کاری تیروئید محسوب می شود. بیشتر خانم ها در فصل زمستان در معرض ابتلا به این عارضه قرار دارند.
نحوه تشخیص ابتلا به میگزدم
پزشک با مشاهده علائم بیمار مشکوک می شود که او به میگزدم یا نوع حاد کم کاری تیروئید مبتلا شده است. انجام آزمایش خون به پزشک در تایید این بیماری کمک می کند.
پزشک با انجام تست هورمون تحریک کننده تیروئید، میزان این هورمون که توسط غده هیپوفیز تولید می شود را اندازه گیری می کند. اگر غده تیروئید نتواند به میزان کافی از این هورمون تولید کند، غده هیپوفیز وارد شده و کمبود را جبران می کند. به عبارت دیگر، وقتی میزان هورمو تحریک کننده تیروئید در بدن زیاد باشد به این معنا است که غده تیروئید کم کار شده است.
چشم انداز بیماری میگزدم
افرادی به بیماری میگزدم مبتلا می شوند که به بیماری تیروئید مبتلا بوده اند اما این بیماری به خوبی کنترل نشده است. در نتیجه این شراط، فرد با کمای میگزدم مواجه می شود.
هر چقدر که فرد دچار کم کاری شدید تیروئید زودتر تحت درمان قرار بگیرد، احتمال مواجه شدن با عواقب خطرناک تر کم تر می شود. حتی نرخ مرگ و میر در افراد مبتلا به کمای میگزدم نیز بالا است.
بعد از درمان نیز فرد باید تا آخر عمر تحت مداوا قرار گرفته تا میزان هورمون تیروئید همچنان در سطح طبیعی باقی بماند. در صورتی که این عارضه به خوبی کنترل شود، سطح امید به زندگی بیمار کاهش نخواهد یافت.
