سگ، خرگوش و گربه ها و دیگر حیوانات خانگی می توانند باعث بروز آلرژی شوند. علائم و نشانه های ناشی از این آلرژی از متوسط تا شدید متفاوت است و شامل آبریزش بینی، خارش پوست و عطسه می شوند.
منظور از آلرژی به حیوانات خانگی چیست؟
آلرژی به حیوانات خانگی به عکس العمل های آلرژیک بدن نسبت به پروتئین های خاص به نام آلرژن ها گفته می شوند. این آلرژن ها بر روی مو و پوست، ادرار و بزاق حیوانات وجود دارند. اکثر حیوانات خانگی مثل گربه ها، سگ، خرگوش، جانورهای جونده و پرندگان ماده آلرژن تولید می کنند.
تمام افراد این نوع آلرژی را تجربه نمی کنند. تعدادی از مردم تنها نسبت به بعضی از حیوانات آلرژی دارند. افرادی که آلرژی دارند، هنگامی که بدن شان با آلرژن ها در تماس قرار می گیرد، سیستم دفاعی بدن از خود عکس العمل نشان می دهد و در نتیجه این عکس العمل آلرژیک اتفاق می افتد زیرا بدن به اشتباه تصور می کند که این موارد که کلا بی خطر هستند، مهاجم میباشند.
هنگامی که سیستم ایمنی بدن نسبت به هر گونه آلرژن عکس العمل نشان می دهد، نوعی خاص از پروتئین به نام آنتی بادی ها را تولید می کند. آنتی بادی ها به سلول ها هشدار داده که هیستامین و دیگر ترکیبات سلولی که باعث بروز علائم آلرژی می شوند را از خود آزاد کنند. مردم ممکن است نسبت به ترکیبات زیادی آلرژی داشته باشند مثل گرده و دیگر ترکیبات گیاهی، یک سری از خوراکی ها، گرد و غبار، کپک قارچی، نیش حشرات و حتی داروها.
آلرژی به حیوانات خانگی چه علائمی دارد؟
در بیشتر مواقع، آلرژی به حیوانات با این نشانه ها همراه است:
- خارش و آبریزش از چشم ها؛
- عطسه کردن؛
- آبریزش بینی؛
- گرفتگی بینی؛
- خارش پوست؛
- گرفتگی صدا یا دهان؛
- سرفه کردن؛
- بروز تگه های پوستی قرمز و برآمده بر روی سطح پوست (کهیر)؛
- علائم ناشی از ابتلا به آسم مثل سفتی قفسه سینه، به سختی نفس کشیدن یا خس خس کردن.
آلرژی به حیوانات خانگی باعث کم کردن علائمی می شود که در نتیجه مواد آلرژی زا دیگر مثل گرده، گر و غبار یا کپک قارچی تجربه می کنید. بسیاری از علائمی که مشاهده می کنید هم مثل عطسه کردن و آبریزش بینی ناشی از ابتلا به بیماری هایی مثل آنفولانزا یا سرماخوردگی معمولی هستند.
آلرژی به حیوانات خانگی چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشکان با استفاده از آزمایش ساده پوست یا خون می توانند این آلرژی را تشخیص دهند. گاهی اوقات پزشک از شواهدی که بدن خود فرد ارائه می دهد استفاده می کند. به طور مثال، اگر نزدیک یک حیوان خاص شده باشید و کهیر زده باشید، پزشک تشخیص می دهد که به این نوع آلرژی مبتلا شده اید.
هنگامی که برای تشخیص این عارضه به پزشک مراجعه می کنید، وی این کارها را انجام می دهید:
- وی از یک سوزن بسیار کوچک برای ایجاد خراش بر روی پوست استفاده می کند.
- مقدار کمی از آلرژن های مختلف را بر روی پوست قرار می دهد.
- عامل خنثی را هم برای مقایسه قرار می دهد.
- سپس عکس العمل هایی که پوست از خود بروز می دهد مثل قرمز شدن، التهاب یا خارش را بررسی می کند.
عکس العمل های پوستی معمولا در عرض 15 دقیقه از تماس با حیوانات بروز می کنند.
اگر انجام روش گفته شده برای بیمار ایمن نباشد یا داروهای خاصی مصرف کند، احتمالا پزشک از آزمایش خون برای تشخیص آلرژی استفاده می کند.
درمان آلرژی به حیوانات خانگی
بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به آلرژی نسبت به حیوانات این است که از حیواناتی که باعث تحریک بروز واکنش های آلرژیک می شوند، دور بمانید.
اگر این کار برای تان امکان پذیر نیست، با این کارها می توانید شدت بروز علائم را کم کرده یا به طور کلی مانع از بروز آن ها شوید:
- از بغل کردن یا بوسیدن حیوانات خودداری کنید.
- از فردی که نسبت به حیوانات آلرژی ندارد بخواهید تا حیوان را برای پیاده روی بیرون ببرد.
- از کیسه های میکروفیلتر و فیلترهای هوا HEPA برای حذف آلرژن های حیوانات استفاده کنید.
- حیوان نباید وارد اتاق خواب شود.
ممکن است پزشک مصرف یک سری از داروهای خاص مثل داروهای استروئیدی بینی و آنتی هیستامین را هم توصیه کند تا علائم تحت کنترل درآمده و عکس العمل آلرژیک به حداقل ممکن برسد.
آیا می توان از ابتلا به آلرژی نسبت به حیوانات پیشگیری کرد؟
بهترین راهکار برای پیشگیری از ابتلا به آلرژی به حیوانات این است که اصلا با حیواناتی که نسبت به آن ها آلرژی دارید در تماس نباشید. حتما وقتی که می خواهید نزدیک این حیوانات شوید، داروهای گفته شده را مصرف کنید تا علائم کمتری مشاهده کنید.
تعدادی از مردم با شات های آلرژی (ایمن درمانی) برای مدت طولانی تری می توانند این آلرژی را کنترل کنند. هر زمان که شات دریافت می کنید، بدن حساسیت تان نسبت به این ماده آلرژن را کمتر می کند. حتما درباره دریافت این شات ها با پزشک خود مشورت کنید.
