بررسی اجمالی مشکل اختلال نعوظ در جوانی و بزرگسالی

  • منظور از اختلال در نعوظ، ناتوانی آقایان در حفظ یا راست کردن آلت تناسلی در هنگام برقراری رابطه جنسی برای اتمام نزدیکی است.
  • اگر در بیش از نیمی از زمان برقراری رابطه فرد این مشکل را داشته باشد، گفته می شود که وی دچار اختلال در نعوظ شده است.
  • برای این که نعوظ انجام شود، باید سیگنال های مناسب از عصب دریافت شود، خون جریان یابد و مغز تحریک شود و اگر در هر کدام از این قسمت ها مشکلی وجود داشته باشد، فرد به اختلال نعوظ دچار خواهد شد.
  • پزشکان اورولوژیست با تجویز و تزریق دارو، استفاده از ابزارهای خلاء، وسایل کاشتنی، تغییر در سبک زندگی و ارجاع فرد به پزشک روانشناس، این مسئله را درمان می کنند.

منظور از اختلال نعوظ در جوانی و بزرگسالی چیست؟

اختلال در نعوظ به ناتوانی آقایان در حفظ یا راست کردن آلت تناسلی برای اتمام رابطه جنسی گفته می شود. به مرور زمان این مشکل رایج تر می شود.

از جمله عواملی که این مشکل را بدتر می کنند می توان به افزایش استرس، داشتن عادت های بد در سبک زندگی و مصرف دارو اشاره کرد.

با افزایش سن، این مشکل نیز بیشتر می شود. در حدود 70 درصد از افرادی که 70 سال دارند، این اختلال دیده می شود. این در حالی است که تنها 40 درصد از آقایانی که در دهه 40 زندگی خود به سر می برند با این مشکل مواجه هستند.

بیشتر آقایان گاهی اوقات در زندگی طبیعی خود با این مشکل مواجه می شوند اما اگر فردی بیش از نیمی از زمان برقراری رابطه جنسی این مشکل را تجربه کند، به احتمال زیاد دچار اختلال در نعوظ است.

زمانی نعوظ انجام می شود که در نتیجه تحریک جنسی، عصب های موجود در آلت تناسلی نوعی ماده به نام نیتریک اسید آزاد کنند. نیتریک اکسید نوعی ماده است که با ارسال سینگال میزان جریان خون به سمت آلت تناسلی را زیاد می کند. سپس خون کیسه های موجود در آلت تناسلی (سینوسویدها) را پر می کند و بافت اسفنج مانند متورم می شود.

سپس به پوشش خارجی آلت تناسلی فشار وارد کرده و رگ هایی را باریک می کند که معمولا اجازه خروج خون از آلت را می دهند.

از این رو، خون به دام افتاده و نعوظ تا زمانی که رابطه جنسی ادامه دارد حفظ می شود.

علت بروز اختلال نعوظ

درمان خانگی اختلال نعوظ

ابتلا به بیماری های خاص (مانند دیابت و بیماری کلیوی)، دوره های درمانی خاص و یا مشکلات روانی باعث بروز اختلال در نعوظ می شوند.

کم شدن جریان خون به سمت بافت قابل نعوظ در داخل آلت تناسلی، عملکرد اشتباه اعصاب موجود در آلت یا عدم تحریک کافی از سوی مغز و آلت، عامل ناتوانی در نعوظ محسوب می شوند.

در گذشته تعداد قابل توجهی از متخصصین بر این باور بودند که عامل اصلی در عمده اختلال های ایجاد شده در نعوظ به مسائل روانشناسی مربوط می شود. اما امروزه و در نتیجه انجام تحقیقات، مشخص شد که این عامل تنها نقش کمی در بروز اختلال دارد و مشکلات پزشکی و بیماری ها اصلی ترین دلیل محسوب می شوند.

دلایل پزشکی اختلال نعوظ:

بیماری قلبی، دیابت، مسدود شدن رگ های خونی، مشکلات کلیوی، بالا بودن میزان کلسترول و یا فشار خون، سندرم متابولیک، بیماری پارکینسون، بیماری پیرونی، مالتیپل اسکروسیز و اختلال در خواب.

عوامل تاثیرگذار در سبک زندگی:

چاقی مفرط، مصرف بیش از اندازه مشروبات الکلی و تنباکو.

تداخل دارویی:

انجام عمل جراحی یا گذراندن دوره های درمانی که قسمت های لگن یا ستون فقرات را درگیر کرده باشند {به طور مثال، درمان سرطان پروستات}.

آسیب دیدگی آلت تناسلی یا بیضه.

دلایل روانشناسی اختلال در نعوظ

هر عاملی که در احساسات و افکار جنسی آقا تداخل ایجاد کند، باعث بروز اختلال نعوظ می شود. علت آن هم این است که مغز باید احساسات برانگیختگی جنسی را تحریک کند و با ارسال سیگنال هایی، باعث انجام چندین فعالیت جسمانی شده و در نهایت نعوظ را تجربه کرده و انزال شود. از جمله مشکلاتی که باعث بروز اختلال در نعوظ می شود می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • استرس؛
  • وجود مشکل در روابط جنسی با همسر؛
  • افسردگی.

درمان و تشخیص مشکل اختلال در نعوظ

گاهی اوقات پزشک اورولوژیست تنها با صحبت کردن با مرد می تواند علت بروز اختلال در نعوظ را تشخیص دهد. پزشک درباره روبط جنسی و داروهایی که مصرف می کند سئوال پرسیده و اندام تناسلی را معاینه می کند. با بررسی تاریخچه پزشکی و جنسی فرد می توان وجود بیماری های نهفته را تشخیص داد.

در دیگر موارد لازم است که تست تشخیصی نیز انجام شود. از جمله تست های تشخیصی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • آزمایش خون با هدف بررسی بیماری های نهفته و پایین بودن کلسترول.
  • آزمایش سونوگرافی. در این آزمایش می توان وضعیت جریان خون به سمت آلت تناسلی را بررسی کرد.
  • آزمایش ادرار. در نتیجه این آزمایش امکان تشخیص بیماری های نهفته وجود دارد.

شیوه های درمان متفاوت هستند و به فرد و میزان اختلال توجه شود.

داروهای درمان این عارضه

از رایج ترین داروهایی که برای درمان این عارضه تجویز می شوند می توان به ویاگرا (sildenafil)، سیالیس (tadalafil) و داروهای از این دست اشاره کرد. در نتیجه مصرف این داروها، تاثیرات طبیعی ناشی از آزاد شدن نیتریک اکسید افزایش می یابند.

زمانی که جریان خون به سمت آلت تناسلی زیاد شود، نعوظ حفظ می شود اما اگر در نتیجه برانگیختگی ماده نیتریک اکسید آزاد نشود، مصرف داروهای گفته شده هیچ تاثیری نخواهد داشت.

راهکارهای درمانی دیگر

  • قرص های دارویی: این نوع داروها را فرد خود به نوک آلت تناسلی به داخل مجرای پیشاب تزریق می کند. تزریق از 10 دقیقه آغاز شده و بعد از 30 تا 60 دقیقه به پایان می رسد.
  • تزریق از پایه آلت تناسلی: در این شیوه یک سوزن نازک که حاوی داروهای افزایش دهنده جریان خون است، به آلت تناسلی تزریق شده و باعث می شود که نعوظ یک ساعت بیشتر ادامه داشته باشد.
  • جراحی پروتز آلت تناسلی: در این شیوه، یک وسیله که قابلیت پف کردن را دارد به آلت تناسلی تزریق می شود تا فرد بتواند نعوظ را تجربه کند. علاوه بر این، میله های نیمه سخت نیز در دو طرف آلت تناسلی قرار می گیرند تا آلت سفت قرار بگیرد اما همچنان خم بشود.
  • پمپ آلت تناسلی نوعی وسیله ایجاد خلاء است که در این شیوه، یک لوله در اطراف آلت تناسلی قرار می گیرد که پمپ می شود {یا با دست یا با استفاده از نیرو باطری} تا هوا از داخل لوله خارج شود و از این رو، خون به سمت آلت تناسلی حرکت کرده و باعث نعوظ می شود. در این صورت فرد باید یک حلقه کششی در اطراف پایه آلت خود قرار داده تا نعوظ ادامه یابد.
  • عمل جراحی. کم پیش می آید که عمل جراحی تجویز شود اما با این شیوه می توان مشکلاتی که در رگ های خونی وجود دارد و مانع از نعوظ می شود را برطرف کرد.
  • روان درمانی. به کمک این شیوه درمانی می توان عواقب ناشی از اضطراب، استرس و افسردگی که باعث برو مشکل های جنسی می شود را مشخص کرد.
  • تغییر در سبک زندگی. در این صورت فرد موظف است که وزن سالم خود را حفظ کند، سیگار کشیدن را ترک کرده، به طور منظم ورزش کند، میزان مصرف مشروبات الکلی را کم کرده، استرس را کنترل کرده و مشکلات روانی خود را تشخیص دهد.

خطرات ناشی از درمان

تمام شیوه های جراحی که در قسمت قبل به آن ها اشاره کردیم، با ریسک همراه هستند زیرا در نتیجه انجام این شیوه ها، خطر بروز عفونت، از دست دادن خون و مشکلات همراه با بیهوشی وجود دارد. ممکن است آقایان نسبت به مصرف دارو آلرژی داشته و/ یا عوارض جانبی ناشی از آن ها را در خود مشاهده کنند.

نکات اضافی

  • اگر فشار خون، کلسترول یا قند خون بالا دارید، آن را درمان کنید.
  • حداقل چهار بار در هفته تمرین های بدنی انجام دهید.
  • سیگار کشیدن را ترک کنید؛ زیرا ممکن است باعث بدتر شدن بیماری شما شود.
  • از نوشیدن زیاد الکل اِجتناب کنید؛ چون الکل می تواند روی نعوظ تاثیر بگذارد.
  •  استرستان را مدیریت کنید.
  • غذاهای سرشار از اسیدهای چرب و اُمگا 3 را در رژیم غذایی خود بگنجانید.