ایمپلنت دندان بهترین و موفقیت آمیز ترین روشی است که برای جایگزین کردن ریشه دندان های کشیده شده استفاده می شود. این کار توسط متخصص ایمپلنت، متخصص بیماری های لثه یا جراح فک و دهان انجام می شود. ایمپلنت در مقایسه با روش های جایگزین دیگر از جمله بریج و پروتز های دندانی از طول عمر بیشتری برخوردار است. ایمپلنت در صورتی که به صورت اصولی جایگذاری شده و به درستی استفاده و نگهداری شود می تواند بالای 20 سال عمر کند. اما گاهی فرآیند کاشت ایمپلنت با شکست مواجه می شود. در ادامه به علائم شکست ایمپلنت و دلایل وقوع آن اشاره ای خواهیم داشت.
علائم نا موفق بودن کاشت ایمپلنت دندان:
زمانی که فرآیند کاشت ایمپلنت دندان با شکست مواجه می شود، علائمی را به همراه دارد. لق شدن ایمپلنت از شایع ترین علائمی است که رخ می دهد. این عارضه با حس تکان خوردن دندان و پیچ خوردن آن در دهان نشان داده می شود و می تواند بسیار دردناک باشد. زمانی که در وضعیت قرارگیری ایمپلنت مشکلی ایجاد شود، دندان ها تراز نبوده و بیمار برای صحبت کردن، جویدن غذا و باز کردن دهان با مشکل مواجه می شود.
از دیگر علائم شکست ایمپلنت دندان می توان به درد، التهاب و تحلیل لثه اشاره کرد. التهاب لثه می تواند با خونریزی نیز همراه باشد و درد شدیدی را در برخی از افراد ایجاد کند. در حالتی که لثه شروع به تحلیل رفتن می کند، اباتمنت دیده می شود. لازم به ذکر است که درد در ناحیه جراحی تنها تا یک هفته بعد، طبیعی است. بنابراین هر گونه درد بعد از این مدت غیر معمول بوده و باید به دندانپزشک مراجعه شود. تورم صورت و دهان نیز تنها تا 72 ساعت بعد از جراحی معمول است.
دلایل شایع شکست ایمپلنت دندان:
شکست پروسه کاشت ایمپلنت دندان بسیار نادر است. معمولاً جراح تمامی مواردی که منجر به شکست خواهند شد را قبل از جراحی بررسی می کند. به طور مثال انجام این جراحی در برخی از افرادی که به بیماری های خاص از جمله سرطان، دیابت کنترل نشده و پوکی استخوان شدید مبتلا هستند ممنوع است. اما گاهاً مواردی مانند عدم رعایت بهداشت دهان و دندان یا اعمال فشار زیاد و ناگهانی به ایمپلنت می تواند منجر به شکست آن شود. در ادامه به دلایل شایعی که می توانند منجر به شکست این فرآیند شوند اشاره ای خواهیم داشت.
حساسیت دادن بدن بیمار به تیتانیوم:
همان طور که می دانید پایه ایمپلنت دندان از جنس تیتانیوم ساخته شده است. در موارد نادر ممکن است بدن بیمار به تیتانیوم واکنش نشان داده و علائم حساسیت نمایان شود. از جمله نشانه های حساسیت به تیتانیوم می توان به ایجاد کهیرهای پوستی در دهان، ایجاد اگزمای پوستی در ناحیه صورت، قرمزی، التهاب و خارش پوست اطراف دهان، تورم صورت به خصوص ناحیه دهان اشاره نمود. ایجاد مشکلات عصبی، احساس درد بسیار شدید و نکروز استخوانی نیز از جمله مواردی هستند که در نمونه های حاد با واکنش آلرژیک بسیار شدید دیده می شوند.
دندان قروچه:
کاشت ایمپلنت دندان معمولاً در بیمارانی که به دندان قروچه در هنگام خواب مبتلا هستند انجام نمی شود. زیرا دندان قروچه می تواند فشار ناگهانی به پایه ایمپلنت وارد کرده و منجر به شکست زود هنگام آن شود. بنابراین افرادی که به دندان قروچه مبتلا هستند باید قبلاً درمان شوند. همچنین این افراد باید از نایت گارد به هنگام خواب استفاده کنند.
جابجایی و هم تراز نبودن ایمپلنت با سایر دندان ها:
از دیگر دلایل شکست ایمپلنت می توان به جابجا شدن پایه آن اشاره کرد که نتیجه آن تراز نبودن دندان ها خواهد بود. این اتفاق می تواند به هنگام حرف زدن و غذا خوردن آزاردهنده باشد و به دندان های دیگر ضربه وارد کند.
عفونت محل کاشت ایمپلنت:
عفونت در محل کاشت ایمپلنت دندان نیز از دیگر دلایل شایعی است که منجر به شکست این پروسه می شود. در این موارد عفونت و التهاب در امتداد خط لثه دیده می شود و می تواند بسیار دردناک باشد.
آسیب به اعصاب:
اگر کاشت ایمپلنت به درستی انجام نشده باشد، می تواند به اعصاب فک شما آسیب وارد کند. از نشانه های آن می توان به درد مداوم، بی حسی فک، لب ها و چانه و سوزن سوزن شدن ناحیه دهان اشاره کرد.
انسجام ناکافی استخوان آرواره:
در صورتی که استخوان فک و آرواره از انسجام و استحکام کافی برخوردار نباشند، پروسه کاشت ایمپلنت با شکست مواجه خواهد شد. زیرا استخوان های فک بسیار نازک و ضعیف بوده و نمی توانند فشاری که به آن ها وارد می شود را تحمل کنند. در نتیجه پایه ایمپلنت جابجا شده و در مواردی استخوان فک می شکند.
ابتلا به بیماری های خاص:
وجود مواردی همچون تومور، تروما و شکستگی استخوان فک یا ابتلا به بیماری های خاص همچون لثه پریودنتال، دیابت، سرطان خون، بیماری های خود ایمنی و غیره می توانند منجر به شکست ایمپلنت دندان شوند. همچنین درصد شکست این پروسه در افرادی که سابقه پرتودرمانی دارند یا مبتلا به بیماری های لثه هستند نیز بسیار بالا است.
