به تازگی مقاله ای منتشر شده است که به تاثیر خارق العاده داروی تراستوزومب دروکستکان در درمان سرطان سینه تهاجمی با گیرنده دو فاکتور رشد اپیدرمی انسانی مثبت اشاره می کند.
به گفته این گروه از محققان، حتی اگر سرطان این دسته از بیماران هم درمان شود، باز ممکن است بیماری شان برگردد. اما اگر داروی تراستوزومب دروکستکان برایشان تجویز شود، می توانند تا مدت ها و بدون خطر بازگشت سرطان به زندگی شان ادامه دهند.
تراستوزومب دروکستکان، معجزه ای برای بیماران مبتلا به سرطان سینه تهاجمی؛ پیش زمینه
تراستوزومب دروکستکان یک نوع داروی سرطان است که به طور مستقیم گیرنده دو فاکتور رشد اپیدرمی انسانی را هدف قرار می دهد.
با این حال، در حال حاضر به بیمارانی که به سرطان سینه تهاجمی با گیرنده دو فاکتور رشد اپیدرمی انسانی مثبت مبتلا هستند، یک داروی دیگر به نام تراستوزوماب امتاتسین داده می شود.
درباره مطالعه
محققان با انجام این مطالعه قصد داشتند تاثیر دو داروی شناخته شده به نام های تراستوزومب دروکستکان و تراستوزوماب امتاتسین بر بیماران مبتلا به سرطان سینه تهاجمی را بررسی کنند.
در قدم اول، 1.635 بیمار انتخاب شدند. محققان به طور تصادفی آن ها را به دو دسته تقسیم کردند. به دسته اول که 818 نفر بودند، دارو تراستوزومب دروکستکان داده شد. به شرکت کنندگان گروه دوم که 817 نفر بودند هم داروی تراستوزوماب امتاتسین داده شد.
به طور میانگین، محققان تا مدت 30 ماه وضعیت بیماران را زیر نظر داشتند.
یافته های مطالعه
نتایج به دست آمده از این مطالعه ثابت می کند که اگر بعد از انجام شیمی درمانی به بیماران مبتلا به سرطان سینه تهاجمی با گیرنده دو فاکتور رشد اپیدرمی انسانی مثبت داروی تراستوزومب دروکستکان داده شود، تا مدت ها می توانند به زندگی شان ادامه دهد. علاوه بر این، دیگر خبری از بازگشت سرطان سینه هم نخواهد بود.
به گفته محققان، در این بازه زمانی که مطالعه ادامه داشت.، 51 نفر از بیمارانی که داروی تراستوزومب دروکستکان برایشان تجویز شده بود، یا جانشان را از دست داده بودند یا این که بیماری شان دوباره عود کرده بود. این در حالی است که تعداد بیشتری از شرکت کنندگان گروه دوم، یعنی 102 بیمار جانشان را از دست داده بودند.
علاوه بر این، نرخ ادامه زندگی بدون بازگشت بیماری تهاجمی در شرکت کنندگان گروه اول و دوم هم به ترتیب 92.4 درصد و 83.7 درصد بود.
البته بیماران هر دو گروه یک سری عوارض جانبی هم تجربه کرده بودند. بر اساس این مقاله، بیمارانی که داروی تراستوزومب دروکستکان را مصرف کرده بودند، با این مشکلات مواجه شده بودند:
- حالت تهوع در 71.3 درصد از بیماران؛
- یبوست در 32 درصد بیماران؛
- کاهش میزان نوتروفیل در 31.6 درصد از بیماران؛ و
- استفراغ در 31 درصد از بیماران.
مشکلاتی که بیماران گروه دوم بعد از مصرف داروی تراستوزوماب امتاتسین تجربه کردند هم شامل این موارد می شود:
- بالا رفتن میزان دو آنزیم کبدی به نام های آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز به ترتیب در 50.2 درصد و 45.3 درصد از بیماران؛ و
- کم شدن میزان پلاکت های خون در 49.8 درصد از بیماران.
به گفته محققان، تعداد بیمارانی که به بیماری بینابینی ریه مبتلا شده بودند، در شرکت کنندگان گروه اول بیشتر بود. ساده تر بگوییم؛ نزدیک به 9.6 درصد از بیمارانی که داروی تراستوزومب دروکستکان را مصرف کرده بودند، به بیماری بینابینی ریه مبتلا شدند. حتی دو نفر از آن ها هم به خاطر ابتلا به این بیماری تنفسی جان باخته بودند. اما مشخص شد که فقط 1.6 درصد از بیماران گروه دوم این بیماری تنفسی را دارند.
سرطان سینه تهاجمی؛ نتیجه گیری
به طور کلی، نتایج به دست آمده از این مطالعه به یک روش درمان جدید مخصوص بیماران مبتلا به سرطان سینه تهاجمی با گیرنده دو فاکتور رشد اپیدرمی انسانی مثبت اشاره می کند.
بر اساس این مقاله، برای این که بیمار بتواند تا مدت ها به زندگی اش ادامه دهد و بیماری اش عود نکند، باید بعد از انجام شیمی درمانی به او داروی تراستوزومب دروکستکان داده شود.
