نام علمی سروتونین ، 5هیدروکسی تریپتامین یا 5-HT است. این ماده در مغز ترشح می شود و در روده ها و پلاکت های خون وجود دارد.

سروتونین به تنظیم حرکات روده کمک می کند و باعث انتقال پیام ها بین سلول های عصبی می شود و در منقبض کردن عضلات صاف نیز نقش دارد.

علاوه بر این ها باعث احساس شادی، نشاط و خوشحالی میشود و یک پیش ساز برای هورمون ملاتونین است که چرخه خواب بدن را منظم می کند. همچنین بر میزان اشتها، احساسات، عملکرد های حرکتی، شناختی و اعصاب خود مختار نیز تاثیر می گذارد. البته هنوز دقیقا مشخص نیست که آیا سروتونین مستقیما بر این موارد تاثیر میگذارد یا خیر.

نقش دیگر آن این است که به حفظ تعادل خلقی و احساسی ما کمک می کند. اگر سطح سروتونین در بدن کمتر از حد طبیعی باشد، باعث احساس افسردگی می شود؛ چون سروتونین یک ماده ضد افسردگی است.

حقایقی در مورد سروتونین

  • سروتونین یکی از مواد شیمیایی مهم و انتقال دهنده های عصبی در بدن است.
  • این ماده به تنظیم اشتها و هضم غذا، احساسات خلقی و رفتار های اجتماعی، خواب، تقویت حافظه، میل و توانایی جنسی کمک می کند.
  • سطح سروتونین در بدن با میزان افسردگی ارتباط دارد؛ اما هنوز دقیقا مشخص نیست که آیا کم بودن این هورمون باعث بروز افسردگی می شود یا اینکه افسردگی باعث کاهش سطح این ماده می شود.
  • بعضی از دارو ها میزان سروتونین را در بدن تغییر می دهند. معمولا از این دارو ها برای درمان افسردگی، حالت تهوع و میگرن استفاده می کنند؛ البته ممکن است که این دارو ها بر روی چاقی و پارکینسون هم موثر باشند.
  • روش های دیگری هم برای افزایش سطح این هورمون در بدن وجود دارند؛ مثلا: سعی کنید خلق و خوی تان را بهبود ببخشید، در محیط های پر نور تر قرار بگیرید، ورزش کنید و رژیم غذایی مناسبی داشته باشید.
تست سروتونین

سروتونین چیست؟

سروتونین طی یک فرآیند بیوشیمیایی ایجاد شده و ترکیبی از تریپتوفان، پروتئین، تریپتوفان هیدروکسیلاز و یک عامل واکنش دهنده شیمیایی است. این مواد باهم ترکیب شده و سروتونین را تشکیل می دهند که به آن 5-HT یا «هیدروکسی تریپتامین» می گویند.

این ماده یک انتقال دهنده عصبی است که برخی به آن هورمون می گویند. در مغز و روده ها تولید شده و در پلاکت های خون و سیستم عصبی مرکزی هم وجود دارد.

محققان معتقدند که سطح سروتونین بر بدن و عملکرد های فیزیولوژیکی آن موثر است.

این هورمون نمی تواند از سد خونی مغزی عبور کند؛ بنابراین سروتونینی که در مغز وجود دارد باید توسط خود مغز تولید شود.

عملکرد سروتونین در بدن

همانطور که گفته شد، سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است که به انتقال پیام ها و سیگنال های بین سلول های عصبی و نورون ها کمک می کند و روی شدت انتقال این پیام ها تاثیر می گذارد.

این ماده در سیستم عصبی مرکزی، عملکرد کلی بدن، مخصوصا در سیستم گوارشی نقش کلیدی و مهمی دارد. طی مطالعات انجام شده مشخص شده است که بین سطح سروتونین بدن و متابولیسم استخوانی، تولید شیر مادر، فرآیند تولید احیای کبد و همچنین تقسیم سلولی ارتباط مستقیمی وجود دارد.

این هورمون هم به طور مستقیم و هم غیر مستقیم تاثیر زیادی بر سلول های مغزی می گذارد.

عملکرد روده و دستگاه گوارش

بیشترین مقدار سروتونین بدن در دستگاه گوارش است که در آن جا حرکات منظم و عملکرد روده را کنترل کرده و به کاهش اشتها هنگام غذا خوردن کمک می کند.

  • خلق و خو

سروتونینی که در مغز ترشح می شود تاثیر زیادی بر خلق و خو، اضطراب و احساس شادی و نشاط دارد. برخی دارو های غیر قانونی و مخدر، مثل: LSD و قرص های اکستازی سطح این هورمون طبیعی مغز را تا حد زیادی افزایش می دهند.

  • لخته شدن خون

از جمله وظایف دیگر این ماده می توان به نقش آن در لخته شدن خون اشاره کرد.

وقتی جایی از بدن زخم شود یا خراش پیدا کند، در محل زخم پلاکت ها سروتونین را آزاد می کنند. در نتیجه رگ های خونی تنگ تر و خون ریزی کمتر می شود و لختگی خون اتفاق می افتد.

  • حالت تهوع

اگر در اثر مصرف غذای فاسدی مسموم شوید، روده تان سروتونین بیشتری تولید می کند تا بتواند از طریق اسهال زمان از بین بردن و خارج کردن مواد سمی را طولانی تر کند. در واقع با طولانی تر شدن زمان، روده کار خود را بهتر و کامل تر انجام می دهد.

  • تراکم استخوانی

برخی دانشمندان معتقدند که سطح بالای این هورمون در استخوان باعث افزایش میزان پوکی استخوان می شود؛ اما برخی دیگر این موضوع را رد کرده اند و مخالف این عقیده هستند.

  • عملکرد جنسی

سروتونین ممکن است باعث کاهش عملکرد جنسی شود. در افراد مبتلا به افسردگی، مهار کننده های انتخابی سطح این هورمون را افزایش می دهند. اما در این میان، در حدود 20 تا 70 درصد از افراد علائم مربوط به اختلال عملکرد های جنسی وجود دارد.

سروتونین و افسردگی

هنوز دقیقا مشخص نیست که چه عاملی باعث افسردگی می شود؛ اما در طی پنجاه سال گذشته تا به الان، محققان معتقدند که احتمالا علت افسردگی نامتعادل بودن انتقال دهنده های عصبی یا هورمون ها در بدن است که ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود.

افسردگی ارتباط مستقیمی با سطح سروتونین بدن دارد؛ یعنی اگر سطح این ماده کم شود میزان افسردگی بیشتر می شود.

این روزها داروهای حاوی مهار کننده های انتخابی سروتونین رایج ترین دارو های ضد افسردگی هستند که سازمان غذا و دارو مصرف آن ها را تایید کرده است که عبارتند از:

فلوکستین (پروزاک)؛

سیتالوپرام (سلکسا)؛

سرترالین (Zoloft) .

به طور معمول هرگاه که یک انتقال دهنده عصبی پیام خود را منتقل می کند، دوباره به حالت قبلی خود در بدن باز می گردد. مهار کننده های انتخابی از جذب مجدد سروتونین جلوگیری کرده و منجر به افزایش میزان آن در ناحیه سیناپسی می شوند.

علائم کمبود سروتونین

ممکن است پایین بودن سطح سروتونین با موارد زیر ارتباط داشته باشد:

علائم کمبود سروتونین در بدن چیست
  • ضعیف شدن حافظه؛
  • بی حوصلگی؛
  • تمایل به مصرف غذا های شیرین و نشاسته ای؛
  • اختلال در خواب و بد خوابی؛
  • عدم عزت نفس و اعتماد به نفس کافی؛
  • اضطراب؛
  • پرخاشگری.

 موارد گفته شده از علائم شایع افسردگی هستند؛ اما به طور کلی هنوز دلایل کافی برای ارتباط میان این علائم و کاهش سطح این هورمون وجود ندارد. البته ممکن است در افرادی که از قبل مستعد افسردگی بوده اند، ترشح سروتونین کاهش یابد.

زمانی که فردی دارو هایی صنعتی و مخدر مثل: اکستازی و MDMA مصرف می کند، مقدار زیادی از این ماده در مغزش تولید می شود.

پس از مدتی سطح سروتونین طبیعی بدن کاهش می یابد و فرد دچار خستگی، بی حوصلگی، سردرگمی و علائم دیگری می شود.

تحقیقات نشان داده است که این دارو ها اثرات جانبی خطرناکی دارند؛ حتی ممکن است به نورون ها و سلول های عصبی حاوی سروتونین هم آسیب بزنند.

روش درمانی با استفاده از دارو های ضد افسردگی (داروهای افزایش دهنده سروتونین):

مهار کننده های انتخابی از جذب مجدد سروتونین جلوگیری کرده و باعث افزایش سطح سروتونین می شوند. در نتیجه ترشح سروتونین در مغز همچنان افزایش می یابد.

این فرآیند باعث افزایش روحیه می شود. برخی دارو های ضد افسردگی حاوی مهار کننده های سروتونین مورد تایید سازمان غذا و دارو، شامل موارد زیر هستند:

  • ستالوپرام (سلکسا)؛
  • اسیتالوپرام (لکساپرو)؛
  • فلوکستین (پروزاک)؛
  • پاروکستین (Paxil , Pexeva)؛
  • سرتالین (Zoloft)؛
  • ویلازودون (biibryd).

آیا سروتونین واقعا افسردگی را کاهش می دهد؟

دارو های ضد افسردگی به دلیل بالا بردن سطح سروتونین بدن، از سال 1980 برای درمان افسردگی تجویز می شوند.

محققان معتقدند که این دارو ها پس از افزایش سطح این هورمون، علائم افسردگی را کاهش می دهند؛ اما چگونگی انجام این فرایند هنوز به طور دقیق مشخص نیست.

داروهای گیاهی افزایش دهنده سروتونین

علی رغم اینکه این داروها روی بسیاری از بیماران نتیجه مثبتی دارند، برخی دیگر از دانشمندان معتقدند که افزایش سطح این ماده نمی تواند مستقیما علائم افسردگی را کاهش دهد.

مسئله ی دیگر این است که میزان سروتونین مغز را نمی توان اندازه گیری کرد، در حالی که سروتونین خون قابل اندازه گیری است؛ به همین دلیل محققان نمی دانند که آیا مهار کننده های انتخابی بر سروتونین تاثیر می گذارند یا اینکه ترشح سروتونین خون، میزان سروتونین مغز را نشان می دهد.

عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی (مهار کننده های انتخابی سروتونین):

این داروها عوارض جانبی خاصی دارند که معمولا بعد از دو تا چهار هفته پس از مصرف، از بین می روند. عوارضی مثل:

  • حالت تهوع؛
  • اسهال؛
  • افزایش و یا کاهش وزن؛
  • افزایش تعریق بدن؛
  • خواب آلودگی یا بی خوابی؛
  • احساس لرزش بدن؛
  • بی قراری؛
  • میل به خودکشی؛
  • اختلال در عملکرد جنسی.

رابطه بین دارو های ضد افسردگی و خودکشی

اثرات دارو های ضد افسردگی از چند هفته بعد از شروع مصرف آن ها بروز می کند؛ به همین دلیل ممکن است علائم افسردگی در اوایل دوره مصرف دارو ها و تا قبل از بروز اثرات مثبت، بیشتر و بدتر شوند.

بنابراین اگر حتی بعد از مصرف این دارو باز هم احساس افسردگی یا میل به خودکشی داشتید، سریعا به پزشک مراجعه کنید.

طبق آمار بسیاری از افرادی که از دارو های ضد افسردگی مثل: Zoloft استفاده می کنند میل زیادی به خودکشی داشته اند.

سازمان غذا و دارو باید اثرات تمام انواع داروهای ضد افسردگی را به خصوص در کودکان، بررسی کند تا مطمئن شود که تمام این داروها در مراحل اولیه مصرف شان، میل به خودکشی ایجاد نمی کنند. در این صورت می تواند با اطمینان کامل در مورد اثرات مصرف این داروها هشدارهای جدی دهد.

دیگر موارد مصرفی داروهای ضد افسردگی

دارو های ضد افسردگی را برای مواردی به جز درمان افسردگی هم مصرف می کنند؛ مثلا:

  • آنتی بیوتیک:

از داروهای ضد سرطانی که گیرنده های سروتونین هستند؛ مانند: اندانسترون (زوفران)، برای درمان حالت تهوع ناشی از مصرف سم های شیمیایی و داروهای شیمی درمانی و بیهوشی، استفاده می کنند. این داروها دقیقا روی قسمتی از مغز که با احساس تهوع مرتبط است، تاثیر می گذارند.

  • میگرن:

داروهای ضد میگرن سروتونرژیک یا تریپتان ها، مثل: آلوتریپتان (Axert) علائم میگرن را کاهش داده و باعث می شود تا میگرن را راحت تر تحمل کنید.

  • کاهش اشتها:

در گذشته از داروهای سروتونرژیکی مانند: فورامین (pondimin) و کلروفن ترمین برای کم کردن اشتها استفاده می کردند. در حال حاضر این داروها غیر مجاز محسوب شده و مصرف آن ها ممنوع است.

  • بیماری پارکینسون:

سیستم سروتونرژیک با ادراک، احساسات و رفتار های حرکتی در ارتباط است. به همین دلیل کوچک ترین تغییری در این سیستم، بر ویژگی های حرکتی و غیر حرکتی ناشی از بیماری پارکینسون تاثیر می گذارد.

در گذشته از داروهای سروتونرژیک برای درمان پارکینسون استفاده می کردند؛ اما در حال حاضر مصرف آن ها ممنوع و تایید نشده است؛ ولی همچنان تحقیقات زیادی در این زمینه در حال انجام است.

  • سندروم قبل از قاعدگی (PMS):

علت دقیق سندروم پیش از قاعدگی هنوز مشخص نیست؛ اما احتمالا به دلیل حساس شدن بدن نسبت به هورمون پروژسترون، سطح این هورمون در مغز کاهش می یابد و باعث بروز بعضی از مشکلات قبل از قاعدگی می شود.

برای تسکین درد و کمتر کردن علائم قاعدگی، می توان از دارو های افزایش دهنده سروتونین استفاده کرد؛ البته این داروها را برای درمان چاقی و حتی درمان سندروم روده تحریک پذیر هم تجویز می کنند.

  • سندروم سروتونین:

سندروم سروتونین یا مسمومیت سروتونین زمانی اتفاق می افتد که فرد همزمان از دو داروی افزایش دهنده این هورمون استفاده کند. در این صورت به دلیل اختلالات و اثرات متقابل دارویی، CNS و گیرنده های محیطی سروتونین بیش از حد تحریک می شوند.

داروهای افزایش دهنده سروتونین
  • تداخلات دارویی:

استفاده از هر نوع داروی مجاز، غیر مجاز یا حتی برخی مکمل های غذایی که سطح سروتونین را افزایش می دهند، ممکن است به دلیل افزایش بیش از حد سروتونین منجر به مسمومیت شوند؛

مثلا: کسی که بدنش حساس است و یا کسی که هم زمان از دو داروی افزایش دهنده سروتونین استفاده کند، ممکن است دچار مسمومیت شود.

علائم مسمومیت معمولا 6 تا 8 ساعت بعد از مصرف دارو بروز می کنند؛ به همین دلیل سازمان غذا و دارو در مورد مصرف هم زمان دارو های حاوی مهار کننده سروتونین و تریپتان (برای درمان میگرن) هشدار داده و تاکید کرده است که مصرف هم زمان این داروها ممکن است منجر به مسمومیت شود.

دارو های افزایش دهنده سروتونین را نباید همراه با دارو های MAOI استفاده کنید. داروهای MAOI روی انتقال دهنده های عصبی و گیرنده های آن ها اثر می گذارند. از این داروها برای درمان افسردگی استفاده می کنند.

  • دارو های مخدر:

مصرف دارو های مخدر مثل اکستازی و MDMA باعث آزاد شدن سریع و ناگهانی سروتونین می شود. مصرف هم زمان این دارو ها و دارو های سروتونرژیک باعث مسمومیت می شود.

  • تومور های کارسینوئید:

این تومور های سرطانی که معمولا در دستگاه گوارش به وجود می آیند، باعث تولید بیش از حد سروتونین می شوند.

بیشتر تومور های سرطانی معمولا علائم مشخصی ندارند و بیماران پس از انجام آزمایشات مختلف متوجه وجود تومور در بدنشان می شوند.

مسمومیت در اثر افزایش غیر عادی سروتونین، منجر به فعالیت های بیش از حد عصبی می شود.

علائم و نشانه های مسمومیت سروتونین:

  • آشفتگی و بی قراری؛
  • احساس گیجی و گنگی؛
  • افزایش ضربان قلب و فشار خون؛
  • گشاد شدن مردمک چشم؛
  • اسهال؛
  • سر درد؛
  • لرزش بدن؛
  • تعریق زیاد؛
  • عدم تعادل و هماهنگی عضلات؛
  • احساس ضربه یا تیر کشیدن در بدن؛
  • سفت شدن عضلات.

از بین مواردی که دچار مسمومیت سروتونین می شوند، 2 تا 12 درصد احتمال مرگ وجود دارد.

تب بالا، عدم هوشیاری، ضربان قلب نامنظم و تشنج از جمله علائم این بیماری هستند.

مسمومیت سروتونین معمولا در اثر مصرف هم زمان دو یا چند داروی افزایش دهنده سروتونین، اتفاق می افتد؛ اما در صورت مصرف یک نوع دارو احتمال مسمومیت وجود ندارد.

روش های درمانی

روش های درمانی بیشتر روی کنترل کردن علائم و تنظیم سطح سروتونین تمرکز دارند. البته قطع مصرف دارو ها هم می تواند علائم مسمومیت را از بین ببرد.

در صورت مسمومیت شدید، بیمار باید در بیمارستان بستری شود. در این صورت پزشک بعضی از دارو های خاص را برای آرام و شل کردن عضلات، کاهش ضربان قلب و فشار خون تجویز می کند تا بتواند با جلوگیری از ترشح زیاد سروتونین علائم مسمومیت را کنترل کند.

گاهی ممکن است پزشکان برای حفظ سطح اکسیژن، آب بدن یا کاهش تب از کپسول اکسیژن و داروهای داخل وریدی استفاده کنند.

افزایش سطح سروتونین بدن

روش های دیگری هم به جز مصرف دارو های سروتونرژیک و داروهای مخدر برای افزایش سطح سروتونین بدن وجود دارد؛ مثلا:

  • بالا بردن روحیه و بهبود خلق و خوی فردی:

با این فرض که بین سطح سروتونین و حال روحی انسان رابطه مستقیمی وجود دارد، می توان با تقویت روحیه و بهتر کردن حال روحی سطح سروتونین بدن را افزایش داد.

روان درمانی و مراجعه به یک مشاور یا حتی خود درمانی، به بالا بردن روحیه و ایجاد تغییرات مثبت در ذهنتان کمک می کند.

  • نور:

در حال حاضر برای درمان اختلالات عاطفی و فصلی از نور درمانی استفاده می کنند؛ اما مطالعات زیادی ثابت کرده است که می توان از نور درمانی برای درمان افسردگی هم استفاده کرد.

  • ورزش:

ورزش اثر ضد افسردگی دارد و برخی تحقیقات نشان داده اند که ورزش می تواند عملکرد سروتونین مغز را افزایش دهد.

  • رژیم غذایی:

غذاهایی که میزان اسید آمینه تریپتوفان بیشتری دارند سطح سروتونین بدن را افزایش داده و در نتیجه باعث بهتر شدن روحیه، خلق و خو و احساسات افراد می شوند؛ البته می توان از مکمل های غذایی سروتونین هم استفاده کرد.

با تمام این موارد، هنوز هم برای پیدا کردن روش های مفیدتر یا اطمینان از آنچه که گفته شد، نیاز به مطالعه و تحقیق بیشتری است.

غذاها

تریپتوفان نوعی اسید آمینه است که در غذا های پروتئینی وجود دارد. برخی تحقیقات نشان داده است که افزایش میزان تریپتوفان باعث بیشتر شدن سروتونین شده و در نتیجه روحیه و احساسات افراد را بهبود می بخشد.

غذا های حاوی سروتونین
  • غذاهای غنی از پروتئین:

برخی غذا ها مثل: گوشت بوقلمون، تخم مرغ و پنیر حاوی مقدار زیادی تریپتوفان هستند و باعث افزایش سطح تریپتوفان خون می شوند.

  • موز:

موز حاوی مقدار زیادی سروتونین است. در صورتی که سروتونین آن به مغز برسد یا سروتونین مغز را افزایش دهد، باعث ایجاد احساس نشاط و خوشحالی بیشتری می شود.

تریپتوفان یک پیش ماده ضروری در بدن است که برای ساخت سروتونین بسیار مهم است؛ بنابراین خوردن غذاهای حاوی تریپتوفان به این معنی نیست که بدن شما مستقیما از این غذاها استفاده می کند، بلکه از آن برای ساخت و سنتز سروتونین استفاده می کند. یعنی بدن باید تریپتوفان کافی داشته باشد تا بتواند سروتونین مورد نیاز را تولید کند.

با این حال برخی تحیقات نشان داده اند که نتایج آزمایشات ادراکی و حرکتی در افراد مسن تر، پس از مصرف مکمل های غذایی تریپتوفان بهتر از قبل شده و تا حدودی بهبود یافته است.

برخی دانشمندان معتقدند که میکروب های موجود در روده از طریق نوعی پیوند دسترسی بین روده و مغز، بر گیرنده های CNS و گیرنده های اعصاب حسی و ادراکی تاثیر می گذارند؛ بنابراین ممکن است میزان سروتونین موجود در روده و دستگاه گوارش بر احساسات فرد تاثیر بگذارد.

برخی غذا های حاوی تریپتوفان عبارتند از:

  • پنیر؛
  • گوشت بوقلمون؛
  • تخم مرغ؛
  • سویا و هر غذایی که با سویا درست شده باشد؛
  • ماهی سالمون؛
  • Talbina (غذایی که با جو درست شده است).

البته مقدار تریپتوفان موجود در هر کدام از این غذا ها به تنهایی کافی نیست. یعنی مقدار آن ها آنقدری زیاد نیست که بتوانند تغییرات چشمگیری در بدن ایجاد کنند.

به همین دلیل در اکثر آزمایشات برای گرفتن نتایج بهتر و سریع تر از کپسول ها و مکمل های غذایی تریپتوفان استفاده می کنند؛ مثلا: در شیر، پروتئینی به نام آلفا-لاکت آلبومین وجود دارد که نسبت به سایر پروتئین ها حاوی تریپتوفان بیشتری است؛ اما محققان معتقدند که مصرف زیاد این پروتئین برای گرفتن نتایج چشمگیر و سریع غیر ممکن است.

در دهه 1980 آزمایشی انجام شده است که در آن از ذرت برای رژیم غذایی افراد استفاده کرده اند.

ذرت حاوی مقدار زیادی تریپتوفان است. خوردن ذرت تا حدودی علائم بیماری پلاگر (کمبود نیاسین) را کاهش می دهد.

همچنین میزان عصبانیت و پرخاشگری در افرادی که در رژیم غذایی شان ذرت را گنجانده اند، کاهش یافته است. البته ممکن است این امر دلایل دیگری هم داشته باشد. اما وجود تریپتوفان هم چندان بی اثر نبوده است؛ زیرا احتمالا تریپتوفان موجود در ذرت میزان سروتونین بدن را افزایش می دهد.

آزمایش های دیگری هم در این زمینه انجام شده است که در آن از نوشیدنی ها و رژیم های غذایی حاوی تریپتوفان استفاده کرده اند. نتایج این آزمایشات هم تلفیقی از نتایج آزمایشات قبلی بوده است.

البته هنوز شواهد زیادی مبنی بر تاثیر مستقیم رژیم های غذایی بر علائم افسردگی و احساسات افراد بدست نیامده است. اما در حالت کلی داشتن رژیم غذایی سالم و متنوع به سلامتی انسان کمک می کند و فواید بسیاری دارد.

دستورالعمل های غذایی که در سال های 2015 تا 2020 در آمریکا منتشر شده است، داشتن رژیم غذایی سالم و متنوع را به مردم توصیه کرده و از آن ها خواسته است که تا حد امکان سعی کنند مواد مغذی مورد نیاز بدنشان را از منابع غذایی مفید تامین کنند.

مکمل های غذایی سروتونین را می توان از داروخانه ها و یا به صورت آنلاین تهیه کرد. البته مصرف این مکمل ها حتما باید طبق نظر پزشک انجام شود. چون ممکن است دچار مسمومیت شوید.

اثرات و عوارض جانبی مصرف سروتونین هنوز به طور کامل مشخص نشده است. مطالعه و بررسی عملکرد های مغز کمی مشکل است و به زمان بیشتری نیاز دارد. به همین دلیل مدتی طول می کشد تا اطلاعات کامل و وسیعی از سروتونین و عملکرد های آن به دست آید.

منبع : medicalnewstoday