به تازگی مقاله ای منتشر شده است که نشان می دهد مصرف داروهایی که عمدتا برای درمان پروستات بزرگ تجویز می شوند، همزمان ریسک ابتلا به زوال عقل همراه با اجسام لویی (پروتئین های مضر که با تجمع در بافت های مغزی باعث زوال عقل می شوند) را کم می کنند.
درمان زوال عقل با داروهای مخصوص درمان پروستات بزرگ؛ پیش زمینه
زوال عقل همراه با اجسام لویی یک نوع بیماری تحلیل برنده اعصاب است که باعث افت مستمر و سریع در قدرت شناختی فرد و در نتیجه، ابتلا به زوال عقل می شود. پارکینسون از این عارضه رایج تر است. با این وجود، باز هم سالانه یک نفر از هر 1.000 نفر به آن مبتلا می شود.
علاوه بر این، حدود سه تا هفت درصد از تمام موارد ابتلا به زوال عقل هم مربوط به این بیماری می شود. افزایش سن یکی از فاکتورهای کلیدی در ابتلا به این عارضه است.
شاید از نتایج این مطالعه شگفت زده شوید اما باید بگوییم که این یافته ها صرفا مهر تاییدی بر شواهد به دست آمده از مطالعات قبلی هستند.
به همین خاطر هم این مسئله مطرح شد که احتمالا این داروها قابلیت درمان بسیاری دیگر از بیماری های تحلیل برنده اعصاب را هم داشته باشند.
درباره مطالعه
به گفته نویسنده ارشد این مطالعه، “بیماری هایی مثل زوال عقل با اجسام لویی، بیماری پارکینسون یا حتی آلزایمر، بسیار چالش برانگیز هستند. بعلاوه، با این که می توانیم سرعت پیشرفت این بیماری ها را کم کنیم اما تاکنون نتوانسته ایم راهکاری موثر برای درمان علائم آن ها پیدا کنیم.”
محققان به منظور انجام این مطالعه از داده های موجود در یک پایگاه داده استفاده کردند. این اطلاعات مربوط به 643.000 مرد بود که سابقه ابتلا به زوال عقل همراه با اجسام لویی را نداشتند.
آن ها به تازگی مصرف یکی از شش دارویی را شروع کرده بودند که برای درمان پروستات بزرگ تجویز می شود. به طور متوسط، شرکت کنندگان حدود سه سال این دارو را مصرف کردند.
یافته های مطالعه
بررسی ها محققان نشان داد که سه نمونه از این شش دارو با نام های ترازوسین، دوکسازوسین و آلفوزوسین، عوارض جانبی غیرمنتظره ای داشتند. مصرف این داروها باعث افزایش تولید انرژی در سلول های مغز شده بود.
بررسی های پیش بالینی نشان می دهد که به لطف این عارضه جانبی، روند پیشرفت بیماری های تحلیل برنده اعصاب کم می شود. حتی جلوی ابتلا به این عارضه ها را هم با مصرف این داروها می توان گرفت.
اما این تاثیر در سه داروی دیگر با نام های تامسولوسین، فیناستراید و دوتاستراید مشاهده نشد.
به گفته یکی از محققان حاضر در این مطالعه، “یکی از جالب ترین شواهدی که به دست آوردیم، مشاهده اثرات یکسان در محافظت از نورون ها بود. اگر مکانیسم این داروها به این صورت است که به طور گسترده از اعصاب محافظت می کنند، پس از آن ها برای کنترل سایر بیماری های تحلیل برنده اعصاب یا حتی پیشگیری از ابتلا به آن ها هم می توان استفاده کرد.”
آن ها در پایان به این نکته اشاره کرده اند که احتمال ابتلا به این نوع زوال عقل در افرادی که ترازوسین را مصرف می کنند، 40 درصد کمتر از مصرف کنندگان تامسولوسین است.
