به تازگی مقاله ای منتشر شده است و نشان می دهد که ورزش باعث افزایش تولید نورون ها و تغییر جریان های عصبی در هیپوکامپوس مغز موش می شود. در نتیجه این تغییر، موش تمام خاطرات بد را فراموش می کند.
به لطف این یافته ها می توان یک روش و رویکرد جدید برای درمان بیماری های روانی مثل اختلال استرس پس از سانحه یا اعتیاد به مصرف مواد مخدر پیدا کرد.
تاثیر ورزش در فراموش کردن خاطرات بد؛ پیش زمینه
اختلال استرس پس از سانحه یک نوع بیماری روانی است. در صورتی که فرد یک رویداد ناراحت کننده مثل وقایع طبیعی، تصادفات مرگ بار یا سوء قصد را تجربه کرده یا آن ها را به خاطر بیاورد، دچار این حالت می شود.
حدود 3.9 درصد از جمعیت جهان به این اختلال مبتلا هستند. از جمله علائم آن می توان به خاطر آوردن اتفاقات قبلی و بروز یک سری رفتارهای عجیب و غریب مثل خودداری از حضور در مکان های خاص یا دوری از افرادی اشاره کرد که باعث می شود این رخداد ناراحت کننده را دوباره به خاطر بیاورند.
تنها روش هایی که در حال حاضر برای درمان این عارضه وجود دارد، شرکت در جلسات درمانی و مصرف داروهایی مثل قرص های ضدافسردگی است. با این حال، بدن بسیاری از بیماران به این روش ها جواب نمی دهد. به همین خاطر هم محققان به دنبال راه های جدید هستند.
درباره مطالعه
محققان با انجام این مطالعه قصد داشتند روش جدیدی برای درمان اختلال های روانی و فراموش کردن خاطرات ناراحت کننده پیدا کنند.
آن ها موش های آزمایشگاهی را برای انجام این مطالعه انتخاب کردند. این گروه تحقیقاتی قصد داشت فرایند ساخت نورون های جدید – یا به عبارت دیگر، عصب زایی – در هیپوکامپوس را بررسی کند. این فرایند تاثیر زیادی در فراموش کردن خاطرات بد و ترسناک دارد.
هیپوکامپوس به قسمتی از مغز گفته می شود که مسئول ذخیره خاطرات مربوط به مکان ها و شرایط خاص است. این قسمت هر روز مسئول تولید نورون های جدید در منطقه ای به نام چین دندانه ای مغز است.
یافته های مطالعه
به گفته یکی از محققان حاضر در این مطالعه، “فرایند عصب زایی اهمیت بسزایی در ساخت خاطرات جدید و حتی فراموش کردن خاطرات قبلی دارد. به باور ما، وقتی که نورون های جدید وارد چرخه های عصبی می شوند، ارتباطات جدید شکل رفته و ارتباطات قبلی از بین می روند. به همین خاطر هم دیگر نمی توانیم خاطرات قبلی را به خاطر بیاوریم.”
به چندین روش به موش ها شوک وارد شد تا رفتارهای شبیه به اختلال استرس پس از سانحه داشته باشند.
بررسی های محققان نشان داد که وقتی موش ها اجازه ورزش داشته باشند، دیگر این رفتارها دیده نمی شود.
آن ها بررسی های خود را ادامه داده و تاثیر دو روش دیگر در کاهش اضطراب و ترس در موش ها را با ورزش مقایسه کردند. با این حال، تاثیر ورزش بسیار بیشتر بود.
علاوه بر این، محققان با ورزش و روش های ژنتیکی قصد داشتند فرایند عصب زایی را تقویت کرده و ساختار هیپوکامپوس را تغییر دهند. جالب است که با این دو روش، موش ها کاملا خاطرات منفی را فراموش کرده بودند.
