در مقاله ای که به تازگی منتشر شده است، تاثیر و پیامدهای اولترا ماراتن بر بدن ورزشکار و حجم عضلات و ماهیچه ها مشخص شده است.
بر اساس این مقاله، پیامدهای ناخوشایندی در انتظار این دسته از ورزشکاران است. آن ها حجم قابل توجهی از ماهیچه هایشان را از دست می دهند. حتی هورمون هایشان هم تغییر می کند.
از دست دادن ماهیچه ها، پیامد شرکت در اولترا ماراتن؛ پیش زمینه
در طول چندین دهه گذشته شاهد این هستیم که طرفداران دو ماراتن حسابی زیاد شده اند. در حال حاضر هم چندین رقابت در حال برگزاری است. ورزشکارانی که در این مسابقات شرکت می کنند، باید بیشتر از 24 ساعت بدوند.
در تمام مطالعاتی که تا به حال انجام شده است، به تاثیر این مسابقات در بازه های زمانی کوتاه تر اشاره کرده اند. به همین خاطر هم هنوز مشخص نیست که وقتی مدت زمان مسابقه بیشتر شود، چه تغییراتی در بدن رخ می دهد.
حتی هنوز اشاره ای به تاثیر این مسابقات بر هورمون های تنظیم کننده اشتها مثل لپتین و گرلین هم نشده است. باید اطلاعات بیشتری درباره این تغییرات فیزیولوژیکی به دست آید؛ به این خاطر که وقتی میزان انرژی بدن برای مدت زیادی منفی می شود، غدد درون ریز دچار مشکل می شود. به طبع آن، سلامت فرد در بلند مدت هم به خطر می افتد.
درباره مطالعه
محققان با انجام این مطالعه قصد داشتند به این سوال جواب دهند: شرکت کنندگانی که در دو اولترا ماراتن شرکت می کنند، باید خودشان را برای مواجهه با چه پیامدهایی آماده کنند؟
برای پیدا کردن جواب این سوال، داده های به دست آمده از یک مسابقه دیگر که در سال 2024 در کشور آلمان برگزار شده بود را جمع آوری و بررسی کردند. این داده ها مربوط به 43 ورزشکار دو استقامتی بسیار با تجربه بود. 16 نفر آن ها خانم و 27 نفر آقا بودند.
شرکت کنندگان به سه دسته تقسیم شدند: ورزشکارانی که 100 کیلومتر، 160.9 کیلومتر و 230 کیلومتر دویده بودند. آن ها سابقه شرکت در 37 اولترا ماراتن دیگر را هم داشتند.
یافته های مطالعه
نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد که حجم قابل توجهی از ماهیچه های شرکت کنندگان در مسابقات اولترا ماراتن از دست می رود. حتی سیستم متابولیک شان هم مختل می شود. علاوه بر این، بدنشان هم یکپارچگی ساختاری سابق را نخواهد داشت.
به همین خاطر هم این دسته از ورزشکاران استقامتی باید با روش های منحصر به فردی سطح انرژی شان را کنترل کنند.
به گفته محققان، حتی اگر 100 کیلومتر بدوید، باز هم بدن دچار تغییرات فیزیولوژیکی چشمگیری می شود. بعد از این که مسابقه تمام می شود، ورزشکاران با مشکلاتی مثل حالت تهوع، از دست دادن اشتها، بدن درد و خستگی مفرط مواجه می شوند.
بر اساس این مقاله، با این که رژیم غذایی شرکت کنندگان سرشار از کربوهیدرات بود، باز هم کالری مورد نیاز بدنشان را تامین نمی کرد. میزان لپتین بدن تمام ورزشکاران افت کرده بود. اما از طرف مقابل، میزان یک هورمون به نام گرلین زیاد شده بود. وقتی این هورمون در بدن آزاد می شود که فرد مدت زیادی گرسنه مانده باشد.
