آیا هر وقت در مورد یک بیماری می شنوید به این فکر می کنید که آیا من هم به این بیماری مبتلا هستم یا نه؟ همیشه نگران مسمومیت غذایی هستید؟ هر موقع درباره علائم سرطان می خوانید فکر می کنید شما هم این علائم را دارید؟ برای خواندن ادامه مطلب” خود بیمار پنداری “ با دکتر چک همراه باشید…

خودبیمار پنداری

اینکه بعد از شنیدن علائم یک بیماری درباره سلامتی خودتان نگران باشید و تصور کنید برخی از علائم را دارید اشکالی ندارد.

این یکی از مشکلات دانشجویان پزشکی است که همیشه با انواع و اقسام بیماری ها سر و کار دارند. این تفکر زمانی دردسر ساز می شود که زندگی و کارتان را تحت تاثیر قرار دهد و شما را به زحمت بیندازد.

حتما بخوانید: اختلال شخصیت مرزی به چه معناست، چه علائمی دارد و چگونه درمان می شود؟

هنر پیشه معروف “وودی آلن” در ژانویه 2013 درباره مشکل خود بیمار پنداری گفت: “حتی با کوچترین و معمولی ترین علائم مثل خشکی لب، تصور می کنم تومور مغزی یا سرطان ریه دارم… همیشه مطمئن هستم که زندگی ام در خطر است. مهم نیست که بدانم کمتر کسی پیدا می شود که به خاطر خشکی لب مرده باشد، تصور و فکر و خیال من سر جای خودش باقی است.”

خود بیمار پندار چه رفتار و تفکراتی دارد؟

بسیاری از مردم به اشتباه دردها و علائمشان را نشان دهنده بیماری دیگری تفسیر می کنند. البته داشتن این تفکر، لزوما به این معنی نیست که به مشکل خود بیمار پنداری دچارند.این بیماری یک اختلال روانی واقعی و قابل درمان است و افرادی که به این مشکل دچار اند علائم زیر را دارند:

  • بعد از دیدن یک نشانه در بدن، دچار دلهره و ترس از داشتن یک بیماری جدی می شوند؛
  • با اینکه ارزیابی پزشکی و نظر پزشک نشان می دهد که بیمار نیستند، اما همچنان به تصور خود اصرار می کنند و به سراغ راه های تشخیصی دیگر می روند؛
  • این دغدغه باعث پریشانی بسیار زیادی می شود و باعث به هم ریختن تعادل در محیط خانه و محل کار می شود؛
  • بیمار حداقل به مدت شش ماه از کار و زندگی عقب می افتد و این مشکل را فقط می توان جزو بیماری های روانی محسوب کرد.

تفاوت بزرگ بین کسانی که فقط نگرانی دارند و آن هایی که به این مشکل دچارند در این است که افراد نگران پس از معاینه کامل و نظر پزشک مبنی بر این که بیمار نیستند، نگرانی شان از بین می رود و به نتیجه آزمایش ها و نظر پزشک اطمینان دارند. اما افراد خود بیمار پندار این را قبول ندارند و مطمئن هستند که یک جای کار اشکلال دارد.

چرا آمار خود بیمار پنداری روز به روز بیشتر می شود؟

باید این را در نظر داشت که در دنیای مدرن امروز، نگرانی درباره سلامتی در تمامی جوامع رو به افزایش است، و این نگرانی ناشی از بمباران مداوم اخبار بد است. پیام های بهداشت عمومی و تبلیغات شرکت های دارویی دائما به ما می گویند که ممکن است بیمار باشیم، حتی اگر علائمی نداشته باشیم. درواقع، به ما آموزش داده می شود که مانند یک خود بیمار پندار همیشه مراقب باشیم و همیشه به این فکر کنیم که ” اگر الان احساس خوبی دارم، این به این معنی نیست که چیزی در درون من ایجاد نمی شود!”

طبق آمار ها، حدود پنج درصد از کل بزرگسالان (زنان و مردان به یک نسبت مساوی)، با خود بیمار پنداری درگیر اند. برخی از پزشکان معتقدند که این مشکل، نوعی اختلال وسواس فکری (OCD) است.

خود بیمار پنداری را می توان با مصرف داروهای ضد اضطراب یا داروهای ضد افسردگی، و یا با هیپنوتیزم درمانی و رفتار درمانی، درمان کرد. اما در بعضی مواقع این اختلال کمی جان سخت است و افراد به راحتی نمی توانند از شر آن خلاص شوند. از بین بردن افکار منفی نیازمند صبر و حوصله است و کسانی که با این مشکل مواجه اند باید برای مثبت اندیشی تلاش کنند.

حتما بخوانید: گیجی و پریشانی ؛ علت بروز این نوع منگی چیست ؟

طبق تحقیقات جدید، مشخص شد که حدود دو سوم از بیماران، چهار تا پنج سال پس از آغاز درمان، همچنان درگیر این مشکل بودند.

سخن آخر

اگر شما هم به مشکل خود بیمار پنداری دچارید، توصیه می کنیم به یک روانشناس خوب و با تجربه مراجعه کنید تا هر چه زودتر از شر افکار منفی خلاص شوید.

 

 

منبع