سرطان معده چه علائمی دارد ؟ دلیل ابتلا ، مراحل و روش های درمان

سرطان معده به وضعیتی گفته می شود که سلول های سرطان روی پوشش داخلی معده ایجاد شوند. چون سرعت رشد این سرطان آهسته است، مدت ها مخفی و بدون هیچ نشانه ای در بدن می ماند؛ همین موضوع باعث می شود که افراد، علائم آن را خطرناک ندانند و به پزشک مراجعه نکنند.

اما باید بدانید با اینکه سرعت رشد این نوع سرطان کند است ممکن است گسترش پیدا کند و به بخش های دیگر شکم، مانند: کبد، ریه ها و گره های لنفاوی سرایت کند و در آخرین مرحله خود از معده خارج می شود و به تمام نقاط بدن متاستاز (گسترش) می یابد.

برای شناسایی این بیماری باید آزمایش خون انجام دهید. پزشک با شمردن تعداد گلبول های قرمز و سفید، پلاکت ها و هموگلوبین این بیماری را تشخیص می دهد. سرطان معده ششمین سرطان رایج در بین مبتلایان به سرطان است؛ اما از لحاظ تعداد مرگ و میر در رتبه سوم قرار دارد.

حدود 90 الی 95٪ از کسانی که به سرطان معده مبتلا می شوند، به سرطان آدنوکارسینوما دچار هستند. سرطان آدنوکارسینوما در غده های تولید کننده مخاط معده شکل می گیرد. در این مقاله از سایت دکتر چک می خواهیم روش های تشخیص، علائم و درمان سرطان معده را بررسی کنیم و عواملی را که باعث بالا بردن خطر ابتلا به این نوع سرطان می شوند، معرفی کنیم. با ما همراه باشید…

علائم سرطان معده

از آنجایی که این سرطان بسیار آهسته رشد می کند، می تواند برای سال ها مخفی و بدون نشانه باشد. این سرطان علائم مختلفی دارد و به دلیل رشد آهسته اش، بسیاری از بیماران تا قبل از پیشرفت بیماری، این علائم را خطرناک نمی دانند و برای بررسی به پزشک مراجعه نمی کنند.

نشانه های اولیه سرطان معده عبارتند از:

• احساس پر بودن معده (با اینکه مدت هاست از آخرین باری که غذا خورده شده گذشته است)؛
• ایجاد مشکل در بلعیدن غذا؛
• احساس نفخ بعد از خوردن غذا؛
• آروغ زدن مکرر؛
• سوزش سر دل؛
• سوء هاضمه( با گذشت زمان بهتر نمی شود)؛
• درد شکم؛
• درد در قفسه سینه؛
• تجمع نفخ در روده؛
• استفراغی که در بعضی مواقع همراه با خون است.

هرچند این علائم می توانند به دلیل مشکلات دیگری به وجود بیایند و شاید اصلا خطرناک نباشند، کسانی که ریسک بالایی در ابتلا به سرطان معده و مشکل در بلعیدن غذا مشکل دارند، باید هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنند.

با پیشرفت gastric cancer ، فرد بیمار ممکن است علائم زیر را تجربه کند:

• کم خونی؛
• تجمع مایعات در معده، که در زمان لمس کردن سفت به نظر می رسد؛
• مدفوع سیاهی که در آن خون دیده می شود؛
• احساس خستگی و بی حالی؛
• از دست دادن اشتها؛
• کاهش وزن سریع.

روش های درمان سرطان معده

اینکه پزشک چه درمانی را مناسب بداند، به مرحله سرطان، میزان پیشرفت آن، وضعیت سلامتی بیمار و انتخاب او بستگی دارد.

به طور کلی برای درمان سرطان معده از جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی، داروها و کارآزمایی های بالینی استفاده می کنند.

عمل جراحی

برای درمان سرطان معده ممکن است لازم باشد، علاوه بر بافت سرطانی، قسمتی از بافت سالم معده هم برداشته شود تا پزشکان مطمئن شوند که تمامی سلول های سرطانی از بدن بیمار خارج شده است.

برای این کار از روش های جراحی مختلفی استفاده می کنند که عبارتند از:

برداشتن مخاط آندوسکوپی: در این روش برای از بین بردن تومورهای کوچکی که در غده های مخاطی قرار دارند، از آندوسکوپی استفاده می کنند. معمولا زمانی که سرطان در مراحل اولیه قرار دارد و هنوز بافت های زیادی را درگیر نکرده است، از این روش استفاده می کنند. با استفاده از یک سوزن باریک که از طریق آندوسکوپ وارد معده می‌شود، مایعی را در زیر بافت سرطانی تزریق می کنند تا از این طریق بافت های سرطانی را از قسمت های سالم معده جدا کرده و از بین ببرند.

گاسترکتومی جزئی: در این روش فقط بخشی از معده را از بدن خارج می کنند.

گاسترکتومی کلی: در این روش جراح کل معده بیمار را خارج می کند.

جراحی شکمی جزو جراحی های سنگین به شمار می رود و بیمار بعد از جراحی، ممکن است به زمان زیادی برای بهبودی نیاز داشته باشد. معمولا بعد از انجام جراحی، فرد را تا 2 هفته در بیمارستان بستری می کنند و پس از آن بیمار باید چند هفته در خانه استراحت کند.

پرتو درمانی

در این روش از پرتوهای رادیواکتیو برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می کنند. البته اخیرا استفاده پزشکان از این روش کمتر شده است؛ زیرا در این نوع درمان به اندام های مجاور آسیب وارد می شود و خطر ابتلا به سرطان های دیگر را در آینده افزایش می دهد.

به هر حال اگر سرطان تا حد زیادی پیشرفت کرده باشد و بیمار علائم شدیدی، مانند خونریزی یا درد شدید، تجربه کند، پرتودرمانی یکی از روش هایی است که او را سریع تر درمان می‌کند.

ممکن است پزشکتان بخواهد قبل از جراحی برای کوچکتر کردن تومور از روش پرتودرمانی یا شیمی درمانی یا هر دو استفاده کند. این کار باعث آسان تر شدن عمل جراحی می شود. همچنین ممکن است بعد از عمل جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده، پرتو درمانی را انتخاب کنند.

عوارض کلی پرتودرمانی شامل: سوء هاضمه، تهوع، استفراغ و اسهال است.

شیمی درمانی

در شیمی درمانی با استفاده از تزریق داروهای خاص، سلول های سرطانی را هدف قرار داده و مانع رشد و تکثیر آن ها می‌شوند. این داروها، داروهای سیتوتوکسیک نام دارند و در درمان سرطان معده ای که متاستاز (سلول های سرطانی در بقیه نقاط بدن پخش شده اند) شده موثر هستند.

دارو های شیمی درمانی در سرتاسر بدن فرد حرکت می کنند، به سلول هایی که رشد و تکثیر غیر عادی دارند، حمله کرده و آن ها را از بین می‌برند.

همان طور که در بالا ذکر شد، ممکن است قبل یا بعد از جراحی از این روش استفاده شود.

داروهای هدفمند

سلول های سرطانی پروتئین های خاصی را تولید می کنند و دارو های هدفمند، این پروتئین ها را پیدا کرده و به آن ها حمله می کنند. در شیمی درمانی، داروها به دنبال سلول هایی که به سرعت تقسیم می شوند می گردند و آن ها را از بین می برند؛ ولی در روش استفاده از داروهای هدفمند، هدف داروها پیدا کردن ویژگی ها و خصوصیات سلول های سرطانی و شناسایی آن ها از طریق این ویژگی هاست.

در شیمی درمانی ممکن است سلول های سالمی که به سرعت رشد می کنند، هم از بین بروند؛ ولی در روش استفاده از دارو های هدفمند سلول های سالم آسیب نمی بینند و این روش خطر کمتری برای بیمار دارد.

دو داروی هدفمند برای درمان سرطان معده وجود دارد که از طریق تزریق داخل وریدی به بدن بیمار وارد می شود:

• تراستوزوماب (متعلق به کمپانی Herceptin ): در برخی از انواع gastric cancer مقدار زیادی پروتئین  HER2 (پروتئینی که رشد سلول را تقویت می کند) در بدن تولید می شود و همین باعث بیشتر شدن رشد سلول های سرطانی می شود. این دارو HER2 را هدف قرار می دهد و آن را از بین می برد.
• راموسیروماب (متعلق به کمپانی Cyramza): این دارو پروتئینی به نام VEGF را که رگ های خونی جدیدی برای رشد تومورها، تولید می‌کند، از بین می برد.

ایمونوتراپی

در این روش از داروهای خاصی برای تقویت سلول‌های ایمنی استفاده می کنند تا سلول های ایمنی به سلول‌های سرطانی حمله کرده و آن ها را نابود کنند.

افرادی که به این سرطان پیشرفته مبتلا شده اند و از دو یا چند روش درمانی استفاده کرده اند، برای این درمان مناسب هستند.

تشخیص سرطان معده

افرادی که به طور دائم نشانه ها و علائم سرطان معده را تجربه می کنند، باید هر چه سریع تر برای معاینه به پزشک مراجعه کنند.

ممکن است پزشکتان از شما سوالاتی در مورد علائمی که اخیرا مشاهده کردید، سابقه خانوادگی در ابتلا به سرطان، تاریخچه پزشکی و شیوه زندگیتان ،مانند: غذاها و نوشیدنی هایی که معمولا مصرف می‌کنید یا در مورد سیگار کشیدن تان بپرسد. علاوه بر این، او با معاینه و فشردن شکمتان محل درد را می یابد.

همچنین پزشک برای شناسایی نشانه های سرطان در خونتان، آزمایش خون را تجویز می کند. در آزمایشگاه تعداد گلبول های قرمز و سفید، پلاکت ها و هموگلوبین ها را می شمارند و این نتایج می توانند در تشخیص سرطان به پزشک کمک کنند.

اگر در همان مراجعه اول پزشک احتمال بدهد که فرد به این سرطان مبتلاست، ممکن است او را به متخصص گوارش ارجاع دهد.

آزمایشاتی که برای تشخیص gastric cancer انجام می شوند؛ شامل موارد زیر هستند:

آندوسکوپی فوقانی

از این روش برای بررسی قسمت بالایی معده که شامل مری، ابتدای معده و اثنی عشر می شود، استفاده می کنند.

اگر پزشک احتمال وجود سرطان را بدهد، ممکن است بخواهد که با استفاده از بیوپسی قسمتی از بافت مشکوک را برای انجام آزمایش و بررسی بردارد.

سی تی اسکن

در این روش تصاویر کامل و از همه جهت، از قسمت های مختلف بدن می گیرند و اگر بافت یا توده غیر عادی در بدن باشد به سادگی مشخص می شود.

ممکن است پزشک بخواهد قبل از انجام سی تی اسکن، رنگ خاصی به بدن تزریق کند یا از مراجعه کننده بخواهند داروی خاصی مصرف کند. با استفاده از این رنگ‌های خاص، دستگاه اسکنر می‌تواند تصاویر واضح تر و شفاف تری از قسمت های آسیب دیده بدن بگیرد.

مصرف باریم

در این روش فرد مایعی را که حاوی باریم است، می خورد. پس از آن رادیولوژیست با استفاده از اشعه ایکس، از مری و معده او تصویر برداری می کند. مصرف باریم کمک می کند تا تومور ها در طول تصویر برداری با اشعه X راحت تر شناسایی شوند.

مراحل سرطان معده

مرحله 0

در این مرحله که به آن کارسینوم درجا نیز گفته می شود. سلول های سرطانی هنوز به بافت های مجاور و لایه های داخلی بافت معده حمله نکرده اند.

مرحله 1

این مرحله از سرطان معده به دو دسته تقسیم می شود:

• مرحله IA: سرطان در زیر مخاط رشد کرده است؛ اما هنوز به لایه ماهیچه معده نرسیده است. در این مرحله سرطان به هیچ کدام از غده های لنفاوی اطراف یا هر جای دیگری نفوذ نکرده است.
• مرحله IB: سرطان در زیر مخاط رشد کرده و یک یا دو غده لنفاوی نزدیک به معده را در بر گرفته است؛ اما به هیچ یک از بافتها یا ارگانهای دیگر وارد نشده است یا اینکه سرطان به عضله دیواره معده رسیده است؛ اما به گره های لنفاوی، بافت ها یا اندام های اطراف آن سرایت نکرده است.

مرحله 2

این مرحله از سرطان معده به دو دسته تقسیم می شود:

مرحله IIA سرطان معده تحت شرایط زیر اتفاق می افتد:

• سرطان در زیر مخاط گسترش یافته است؛ اما به لایه ماهیچه نرسیده و بین سه تا شش غده لنفاوی را در نزدیکی معده درگیر کرده است. هنوز قسمت های دور از تومور تحت تاثیر سرطان قرار نگرفته اند.
• سرطان به لایه ماهیچه معده رسیده و یک یا دو غده لنفاوی مجاور را درگیر کرده است؛ اما هنوز به قسمت های دور از تومور سرایت نکرده است.
• سرطان از طریق لایه ماهیچه به بافت خارجی معده نفوذ کرده است؛ اما هنوز از معده خارج نشده و به غده های لنفاوی، بافت یا اندام‌های خارج از معده نفوذ نکرده است.

مرحله IIB سرطان معده تحت شرایط زیر اتفاق می افتد:

• سرطان در لایه زیر مخاط گسترش یافته است؛ اما هنوز به لایه ماهیچه نرسیده است. حداقل هفت تا از غده های لنفاوی نزدیک معده را درگیر کرده است؛ ولی هنوز به بافت ها و اندام های خارج از معده آسیبی وارد نکرده است.
• سرطان به لایه ماهیچه نفوذ کرده و بین سه تا شش غده لنفاوی در نزدیکی معده را درگیر کرده است؛ اما به هیچ بافت یا اندامی در خارج از معده سرایت نکرده است.
• سرطان به لایه ماهیچه نفوذ کرده است؛ اما هنوز به طور کامل به تمام لایه های خارجی معده نفوذ نکرده است. حدودا به یک یا دو غده لنفاوی مجاور رسیده است؛ اما به بافتها یا اندامهای خارج از معده آسیب وارد نکرده است.
• سرطان از دیواره معده عبور کرده و در پوشش بیرونی معده رشد کرده است؛ اما در سایر اندام ها یا بافت های اطراف معده نفوذ نکرده است. در این مرحله سلول های سرطانی در هیچ یک از غده های لنفاوی مجاور یا مکانهای دوردست گسترش نیافته اند.

مرحله 3

این مرحله به سه دسته تقسیم می شود:

مرحله IIIA سرطان معده تحت شرایط زیر اتفاق می افتد:

• سرطان به لایه ماهیچه معده رسیده است. در این مرحله حداقل هفت تا از غده های لنفاوی را درگیر کرده است؛ اما به بافتها یا اندامهای خارج از معده سرایت نکرده است.
• سرطان به لایه ماهیچه رسیده است ؛ اما به طور کامل به تمامی لایه های خارج از معده سرایت نکرده است. در این مرحله بین سه تا شش غده لنفاوی مجاور معده درگیر شده اند؛ اما به بافت‌ها یا اندامهای خارج از معده آسیبی وارد نشده است.
• سرطان در پوشش بیرونی معده رشد کرده است؛ اما هنوز به اندام ها یا بافت های مجاور نرسیده است. در این مرحله یک یا دو غده لنفاوی مجاور درگیر شده اند؛ اما سلول های سرطانی به مناطق دور دست نفوذ نکرده اند.

مرحله IIIB سرطان معده تحت شرایط زیر اتفاق می افتد:

• سرطان به لایه های بیرونی دیواره معده رسیده است؛ اما هنوز به طور کامل به لایه های خارجی معده گسترش نداشته است. در این مرحله حداقل هفت تا از غده های لنفاوی مجاور درگیر شده اند؛ اما سلول های سرطانی به قسمت های دوردست بدن منتقل نشده اند.
• سرطان به طور کامل در تمام لایه های دیواره معده و لایه عضله پخش شده است؛ اما هنوز به اندام ها یا بافت های مجاور نرسیده است. در این مرحله سه تا شش عدد از غدد لنفاوی مجاور درگیر شده اند؛ اما سلول های سرطانی هنوز به قسمت های دوردست بدن نفوذ نکرده‌اند.
• سرطان از طریق دیواره معده در اندامها و بافت های مجاور معده پخش شده است. همچنین ممکن است حدودا دو گره لنفاوی مجاور معده را هم درگیر کرده باشد. در این مرحله سلول های سرطانی به قسمت های دوردست بدن منتقل نشده اند.

مرحله IIIC سرطان معده تحت شرایط زیر اتفاق می افتد:

• سرطان به طور کامل از طریق لایه های دیواره معده به لایه عضله رسیده است؛ اما هنوز به اندام ها یا بافت های مجاور معده وارد نشده است. در این مرحله حداقل هفت تا از غده های لنفاوی مجاور معده (N3) درگیر شده اند؛ اما سلول های سرطانی به قسمت های دوردست بدن وارد نشده اند.
• سرطان از طریق دیواره معده به اندامها یا بافت های مجاور معده وارد شده است. در این مرحله حداقل سه تا از غده های لنفاوی مجاور درگیر شده اند؛ اما سلول های سرطانی در نقاط دوردست بدن پخش نشده اند.

مرحله 4

این مرحله پیشرفته ترین مرحله سرطان معده است. در مرحله چهارم، سلول های سرطانی از معده خارج شده و در بقیه نقاط بدن متاستاز می شوند. حدودا از هر 5 نفری که به این سرطان مبتلا هستند، 4 نفرشان بعد از متاستاز، متوجه علائمشان می شوند و برای تشخیص به پزشک مراجعه می کنند.

عوامل بالا برنده خطر ابتلا به سرطان معده

بعضی عوامل وجود دارند که می توانند خطر ابتلا به این سرطان را بیشتر کنند. این عوامل عبارتند از:

وجود مشکلاتی در سلامتی فرد

برخی مشکلات و بیماری هایی که خطر ابتلا به سرطان معده را بالا می برند؛ عبارتند از:

• عفونت هلیکو باکترپیلوری در معده (این عفونت باعث ایجاد زخم معده و ناراحتی های معده می شود)؛
• متاپلازی روده (در این بیماری سلول های بافت معده یا مری یا روده تغییر کرده و شبیه به بافت سرطانی می شوند)؛
• زخم معده مزمن؛
• گاستریت آتروفیک مزمن ( التهاب طولانی مدت معده که در صورت عدم درمان، در طولانی مدت باعث نازک شدن سطح معده می شود)
• کم خونی شدید (ممکن است به دلیل کمبود ویتامین B12 ایجاد شود)؛
• پولیپ معده (وجود بافت غیر سرطانی در معده).

بیماری های ژنتیکی که خطر ابتلا به سرطان معده را افزایش می دهند؛ عبارتند از:

• سندرم لی – فرامنی (نوعی اختلال نادر ژنتیکی که خطر ابتلا به سرطان های خاص از جمله سرطان معده را افزایش می دهد)؛
• پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی (FAP) (نوعی سرطان کولون است که می تواند تمامی اعضای یک خانواده را در بر گیرد)؛
• سندرم لینچ ( اختلال وراثتی که احتمال ابتلا به سرطان های مختلف را افزایش می دهد)؛
• گروه خونی A؛
• سیگار کشیدن.

افرادی که به طور مرتب سیگار می کشند، بیشتر از کسانی که اصلا سیگار نمی کشند به این سرطان مبتلا می شوند.

سابقه خانوادگی

اگر یکی از افراد فامیلتان به سرطان معده مبتلا شده است، احتمال اینکه شما هم به این سرطان مبتلا شوید وجود دارد.

رژیم غذایی

افرادی که به طور دائم غذاهای شور، ترشیجات و یا غذاهای دودی مصرف می کنند، بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به سرطان معده قرار دارند. مصرف زیاد گوشت قرمز و غلات فرآوری شده هم می تواند خطر ابتلا به سرطان معده را افزایش دهد.

برخی از غذاها، مانند: روغن های گیاهی خام، دانه کاکائو، آجیل های درختی، بادام زمینی، انجیر، سایر غذاها و ادویه های خشک شده که حاوی آفلاتوکسین هستند، نیز می توانند خطر ابتلا به این نوع سرطان را بالا ببرند. در برخی آزمایش های حیوانی، مشخص شد که آفلاتوکسین می تواند برای بدن خطرناک باشد.

سن

پس از 50 سالگی خطر ابتلا به سرطان معده به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. طبق آمار انجمن سرطان آمریکا، حدود 60٪ از افرادی که مبتلا به سرطان معده شده اند، بیشتر از 65 سال سن دارند.

جنسیت

به طور کلی مردان بیشتر از زنان به سرطان معده مبتلا می شوند.

انجام جراحی های خاص

انجام جراحی معده ،به طور مثال: برای درمان زخم معده و … می تواند خطر ابتلا به سرطان معده را افزایش دهد.

افرادی که شامل یک یا چند مورد از شرایط بالا می شوند و علائم سرطان معده را هم تجربه می کنند، بهتر است هر چه زودتر برای بررسی علائمشان به پزشک مراجعه کنند.

پیشگیری از ابتلا به سرطان معده

هیچ راهی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان معده وجود ندارد؛ اما با انجام اقدامات پیشگیرانه می توانید احتمال ابتلا به این سرطان را کمتر کنید.

رژیم غذایی

رژیم های غذایی مختلفی وجود دارند که با استفاده از آن ها می توانید خطر ابتلا به سرطان معده را کمتر کنید.

انجمن سرطان آمریکا اعلام کرده است:« خوردن حداقل دو و نیم پیمانه میوه و سبزیجات در روز می تواند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد.»

کاهش مصرف ترشیجات، غذاهای شور، دودی و غلات فرآوری شده ای که در تهیه نان و ماکارونی استفاده می شوند، و همچنین جایگزین کردن گوشت قرمز یا فرآوری شده با حبوبات، ماهی و مرغ، می تواند خطر ابتلا به سرطان معده را کمتر کند.

سیگار کشیدن

مصرف دخانیات خطر ابتلا به نوعی سرطان معده را که در نزدیکی مری تشکیل می شود، افزایش می دهد.

اگر سیگار می کشید بهتر است به دنبال راهی برای ترک آن باشید و اگر سیگاری نیستید، بهتر است تا حد امکان در معرض دود دخانیات قرار نگیرید.

مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS)

استفاده از این دسته داروها، مانند: آسپرین، ناپروکسن یا ایبوپروفن، می تواند خطر ابتلا به سرطان معده را کاهش دهد؛ اما عوارض خطرناکی مانند خونریزی داخلی را به همراه دارد.

بهتر است این داروها را فقط برای درمان بیماری هایی مانند آرتریت و  برای جلوگیری از کاهش خطر سرطان استفاده کنید.

آزمایش‌های لازم برای افرادی که در معرض ابتلا به این نوع سرطان هستند

افرادی که سندرم سرطان معده و سندرم لینچ ارثی دارند، بیشتر از افراد عادی، در معرض ابتلا به سرطان معده هستند. به همین دلیل بهتر است با مشورت پزشک کرده و برای احتیاط هر چند وقت یکبار آزمایشات غربالگری را انجام دهند.

همچنین افرادی که در خانواده نزدیکشان مواردی از ابتلا به سرطان معده را دارند و یا قبل از 50 سالگی به سرطان لوبولار تهاجمی مبتلا شده‌اند، بهتر است با مشورت پزشک آزمایش ژنتیک را انجام دهند.

اگر در نتیجه آزمایش مشخص شد که در ژن CDH1 جهش وجود دارد، ممکن است پزشک توصیه کند که قبل از اینکه به سرطان مبتلا شوید، معده تان را با عمل جراحی بردارید.

در حال حاضر تحقیقات زیادی در حال انجام است تا نشان دهند بین عفونت هلیکو باکترپیلوری در معده و سرطان معده ارتباطی وجود دارد.

مطالعات اولیه نشان داده‌اند:«  درمان عفونت هلیکو باکترپیلوری با آنتی بیوتیک ها، می تواند خطر ابتلا به سرطان معده را کمتر کند.» هرچند برای اثبات این مطالعات به تحقیقات بیشتری نیاز دارند.

طول عمر مبتلایان به سرطان معده

هر چه زودتر علائم سرطان تشخیص داده و درمان آن زودتر شروع شود شانس زنده ماندن و درمان هم بالا میرود. اما بعد از تهاجمی شدن سرطان و گسترش تومور به سایر نقاط بدن، درمان سخت تر شده و شانس زنده بودن فرد هم کاهش می یابد.

اگر قبل از گسترش سرطان آن را تشخیص دهند و درمان را شروع کنند، تقریبا 68٪ احتمال اینکه فرد تا 5 سال بعد از آن زنده بماند و درمان شود وجود دارد. اگر سرطان به بافتهای عمیق تر معده متاستاز (گشترش) شود، این مقدار به 31٪ می رسد.

اگر سرطان معده به قسمت های دور دست بدن مانند استخوان، مغز و … برسد، شانس زنده ماندن فرد تا 5 سال آینده، به 5% خواهد رسید.

تشخیص زودهنگام سرطان معده مهم ترین عامل برای بهبود کامل و شانس زنده ماندن فرد است.

مطالب مرتبط را حتما مطالعه کنید :

آیا سرطان دهانه رحم درمان دارد؟ علائم، علت ها، مراحل و راه های درمانی

مهمترین نشانه سرطان ریه و راه های پیشگیری و درمان سریع

سرطان خون – علائم و نشانه های خاموش آن و راه های جدید درمان

منابع : medicalnewstoday   ,  cancercenter