ترشحات مردانه ؛ پیشاب ، مایع منی ، اسمگما و انواع بیماری و عفونت ها

ترشحات مردانه ، مایعی غیر از ادرار است که از مجرای ادراری خارج می شود. مجرای ادرار لوله‌ای باریک است که ادرار را از مثانه به خارج هدایت می کند.

برخی از انواع ترشحات مردانه ، طبیعی هستند و به محافظت یا روان کردن آلت تناسلی کمک می کنند و برخی از آن ها ممکن است به علت عدم رعایت بهداشت، خارج شوند. این ترشحات ممکن است با علائمی، مانند: درد، سوزش یا بوی نامطبوع همراه باشند. در این مقاله از دکتر چک ، به بررسی ترشحات طبیعی و غیر طبیعی و علائم هر نوع از آن ها می پردازیم و به شما می گوییم که چه زمانی به پزشک مراجعه کنید.

ترشح طبیعی چیست؟

ماده منی و پیشاب، بخشی از ترشحات طبیعی هستند. این ترشحات در طول برانگیختگی و مقاربت جنسی آزاد می شوند. اسمگما، ماده دیگری است که ممکن است در اطراف سر آلت تناسلی انباشته شود. در بخش زیر، این نوع ترشحات طبیعی را با جزئیات بیشتر  بررسی می کنیم…

پیشاب

مایع پیشاب، ماده ای مخاطی قلیایی است که در غدد پیازی-میزراهی تولید می شود. غدد پیازی-میزراهی: غددی به اندازه نخود هستند که در زیر غده پروستات قرار دارند. در طی تحریکات جنسی، این مایع تا حدود 4 میلی لیتر، به مجرای ادراری ترشح می شود. ویژگی های مایع پیشاب عبارتند از:

• به عنوان روان کننده مایع منی عمل می کند؛
• باعث روان کردن آلت می شود؛
• حالت اسیدی ادرار در مجاری ادراری را خنثی می کند؛
• اسیدیته ی واژن را خنثی می کند.

در حالی که از غدد پیازی-میزراهی، مایع پیشاب آزاد می شود، بیضه ها، اسپرم را آزاد می کنند. با این وجود، تحقیقی در سال 2011، نشان داده است که مایع پیشاب حاوی اسپرم زنده است. در نمونه های به دست آمده، پیشاب حاوی 23 میلیون اسپرم می باشد. محققان مطمئن نیستند که پیشاب بلافاصله قبل از انزال آلوده شده یا به اسپرم باقی مانده از انزال قبلی آغشته شده است.

مایع منی یا انزال

انزال یا مایع منی، مایعی شیری و ابری است که به علت تحریک جنسی از مجرای ادرار عبور کرده و از آلت تناسلی خارج می شود . به این روند انزال می گویند و معمولاً در طول ارگاسم اتفاق می افتد. غدد پروستات و غددی به نام« وزیکول سمینال» مایع منی را تولید می کند.

غلظت اسپرم سالم در مایع منی، حدود 15 تا 150 میلیون اسپرم در میلی لیتر است. اسپرم در بیضه ها تولید و سپس درون مجاری « اپیدیدیم و رگ وابران» واقع در پشت بیضه بالغ می شود. در حین تحریک جنسی، اسپرم ها با مایع منی مخلوط می شوند تا انزال صورت بگیرد. مایع منی، مایع سفیدی است که غدد پروستات و غددی به نام وزیکول منی، آن را تولید می کنند. اسپرم، بخش کوچکی از مایع منی را تشکیل می دهد. مایع منی از موارد زیر تشکیل شده است:

• 1-5 ٪اسپرم؛
• حدود 5٪ ترشحات از طریق غدد پیازی-میزراهی؛
• 15 تا 30٪ ترشحات از طریق پروستات؛
• مایع از وزیکول سمینال( کیسه منی).

اسمگما

اسمگما، ماده ای غلیظ و سفیدی است که می تواند حاصل جمع شدن سلول های پوست، ترشحات بدن و رطوبت باشد. غدد چربی در پوست اطراف دستگاه تناسلی این ماده را ترشح می کنند.  اسمگما بین سر و پوسته جلویی آلت ایجاد شده و یک روان کننده طبیعی است که به مرطوب نگه داشتن دستگاه تناسلی کمک می کند و باعث می شود که پوست ختنه گاه، در هنگام مقاربت جنسی جمع شود. با این حال، ترشح اسمگما ممکن است بوی ناخوشایندی داشته و باعث به وجود آمدن باکتری شود. شست و شوی آلت تناسلی مردانه با آب تمیز و گرم به مدت یکبار در روز، به کاهش تجمع اسمگما کمک می کند. گفته ها حاکی از این است که آقایان باید از شستشوی بیش از حد آلت تناسلی با صابون یا ژل دوش پرهیز کنند! زیرا این محصولات می توانند باعث تحریک و درد شوند.

ترشح غیر طبیعی چیست؟

وجود ترشحات مردانه غیر طبیعی در مواقعی که تحریک صورت نگرفته، ممکن است نشانه ی بیماری باشد. در اینجا،شما را با برخی از این بیماری ها آشنا می کنیم:

بالانیتیس

بالانیتیس به التهاب پوست اطراف سر آلت تناسلی می گویند. هنگامی که التهاب روی پوست خارجی هم تأثیر می گذارد، این بیماری، «بالاناپوستیت» نام دارد.

برخی از علائم بالانیتیس شامل موارد زیر است:

• ترشحات غلیظ و ضخیم سفید یا زرد؛
• بوی نامطبوع؛
• بثورات قرمز و ملتهب یا تورم؛
• سوزش، درد، خارش؛
• درد هنگام ادرار کردن.

عوامل زیادی می توانند باعث ایجاد بالانیتیس شوند، از جمله:

• بهداشت نامناسب: ناحیه ای که در زیر پوست ختنه گاه قرار دارد باید به طور مرتب تمیز شود. سلول های مرده پوست، باقیمانده ادرار و عرق، باعث ایجاد باکتری ها می شوند.
• آلرژی ها: ادرار، صابون ها، کاندوم ها و روان کننده ها می توانند پوست روی آلت را تحریک کنند.
• بیماری پوستی: اگزما، پسوریازیس یا گلسنگ اسکلروز، ممکن است باعث قرمزی پوست و التهاب شود.
• عفونت: عفونت های باکتریایی یا قارچی می تواند باعث درد و خارش سر آلت تناسلی شود.
• عفونت ها و بیماری های آمیزشی: STI عفونت ها و بیماری های آمیزشی، مانند: ویروس هرپس سیمپلکس باعث ایجاد تاول و التهاب در ناحیه اطراف دستگاه تناسلی می شوند.

هم مردانی که ختنه شدند و هم آنهایی که ختنه نشدند، می توانند دچار بالانیتیس شوند. با این حال، تحقیقی در سال 2017، نشان داده است که بالانیتیس در مردان ختنه شده 68٪ شیوع کمتری نسبت به مردان ختنه نشده، دارد.

تریکومونیازیس

تریکومونیازیس، عفونتی شایع است که حدود 3.7 میلیون نفر در ایالات متحده به آن مبتلا هستند. انگل تریکوموناس، باعث تریکومونیازیس می شود. حدود 70٪ از افراد مبتلا به تریکومونیازیس هیچ علامت خاصی ندارند. اگر علائم ظاهر شوند، ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• ترشحات نازک و سفید آلت تناسلی؛
• تکرر ادرار؛
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن؛
• درد در هنگام انزال؛
• تورم در اطراف سر آلت.

اورتریت  یا التهاب پیشاب راه

اورتریت با التهاب مجرای ادرار مشخص می شود و می تواند عفونی یا  غیرعفونی باشد. اورتریت، اغلب به علت عفونت های آمیزشی ایجاد می شود. اگر به علت بیماری سوزاک به وجود بیاید، به آن «اورتریت گنوکوکی» و اگر علت آن ناشناخته باشد، اورتریت «غیر گنوکوکی یا غیر اختصاصی»  نامیده می شود. بیش از 40٪ از مبتلایان به اورتریت غیرگنوکوکی علائمی ندارند.

با این حال، برخی از مردان ممکن است علائم زیر را داشته باشند:

•  ترشح ابری یا سفید در نوک آلت تناسلی؛
•  تحریک و درد در دهانه مجرای ادرار؛
•  احساس سوزش هنگام ادرار کردن؛
•  نیاز مکرر به ادرار کردن؛
•  درد بیضه یا تورم

پاتوژن های زیر همچنین می توانند باعث بروز اورتریت شوند:

• باکتری نایسریا گونوره‌آ؛
• کلامیدیا تراکوماتیس؛
• مایکوپلاسما ژنیتالیوم؛
• تریکوموناس؛
• ویروس هرپس سیمپلکس؛
• ویروس اپشتین–بار؛
• آدنوویروس.

تریکوموناس، شایعترین علت اورتریت غیرگنوکوکی است. حدود 15-40٪ از افراد، این نوع بیماری را دارند. اورتریت، می تواند به علت رابطه جنسی شدید، استمناء(خودارضائی) و عفونت ادراری (UTI) بروز کند.

عفونت ادراری

عفونت ادراری، نوعی عفونت باکتریایی رایج است. این عفونت، بخشی از دستگاه ادراری را تحت تأثیر قرار می دهد. دستگاه ادراری شامل: مثانه، کلیه ها و مجرای ادرار است. عفونت ادراری هنگامی رخ می دهد که باکتری ها وارد مجرای ادرار شده و باعث عفونت در این مجاری می شوند.

عفونت های ادراری معمولاً در خانمهایی رایج تر است که دارای مجرای ادراری کوتاهتر هستند و این  مجرای ادراری نزدیک به راست روده است. نزدیک بودن مجرای ادراری به راست روده باعث می شود که ورود باکتریها به مجرای ادرار ،مثانه و کلیه راحت تر شود. با این حال، مردان نیز می توانند عفونت ادراری داشته باشند که دارای علائم زیر است:

• ادرار ابری یا کدر که حاوی چرک است؛
• ادرار قرمز، صورتی یا قهوه ای که حاوی خون است؛
• درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن؛
• تکرر ادرار؛
• بوی بد ادرار؛
• حالت تهوع یا استفراغ.

عواملی که خطر ایجاد عفونت ادراری را افزایش می دهند ؛عبارتند از:

• رابطه های جنسی محافظت نشده؛
• عفونت ادراری قبلی؛
• سنگ کلیه؛
• پروستات بزرگ شده؛
• سیستم ایمنی ضعیف ، دیابت، ایدز یا شیمی درمانی؛
• استفاده از سوند ادرار.

عفونت ادراری به شریک جنسی منتقل نمی شود؛ اما ممکن است فرد هنگام رابطه جنسی، درد و ناراحتی احساس کند.

عفونت ها و بیماریهای آمیزشی

به علت رابطه ی جنسی محافظت نشده و تماس با دستگاه تناسلی، عفونت ها می توانند از فردی به فرد دیگر انتقال پیدا کنند. عفونت ها و بیماری های آمیزشی که ممکن است باعث ترشحات مردانه غیرمعمولی شوند، عبارتند از:

عفونت کلامیدیا

کلامیدیا، رایج ترین عفونت و بیماری آمیزشی است، با این حال، اکثر مبتلایان به کلامیدیا از بیماری خود بی خبر هستند ؛ زیرا اغلب، علائمی ندارد. کلامیدیا تراکوماتیس، علت بروز بیماری کلامیدیاست. این باکتری ها می توانند مجرای ادرار، روده و گلو را آلوده کنند.

در مردان، کلامیدیا ممکن است با علائم زیر همراه باشد:

• ترشحات سفید، ابری یا آبکی آلت تناسلی؛
• خارش یا سوزش در نوک آلت؛
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن؛
• درد بیضه.

سوزاک (بیماری مسری جنسی)

سوزاک، یک عفونت رایج در بین بزرگسالان و جوانان محسوب می شود. باکتری نایسریا گونوره‌آ، عامل بروز بیماری سوزاک است. این باکتری ها می توانند مجرای ادراری و روده را آلوده کنند. بعضی اوقات، این عفونت ممکن است روی چشم، گلو و مفاصل هم تأثیر بگذارد.

علائم بیماری سوزاک در مردان عبارتند از:

• ترشحات سفید، زرد یا سبز آلت تناسلی؛
• التهاب پوست ختنه گاه؛
• درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن؛
• تورم در یک بیضه.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید ؟

اگر ترشحات مردانه ، شامل مواردی که در پایین ذکر شده نباشند؛ باید به پزشک مراجعه کنید:

• ادرار؛
• پیشاب؛
• انزال؛
• اسمگما.

پزشک برای تعیین علت ترشحات می تواند این اقدامات را انجام دهد:

•  در مورد علائم فرد سؤال کند؛
• درباره ی بیماری ها و رابطه های جنسی که بیمار داشته، اطلاعاتی کسب کند؛
• ناحیه آسیب دیده آلت را معاینه کند؛
• برای تشخیص عفونت ادراری، نمونه ادرار را بررسی کند؛
• ناحیه آسیب دیده را شستشو دهد و باکتری ها و ویروس ها را ارزیابی کند.

پس از مشخص کردن علت ترشح، پزشک بهترین راه درمان را تجویز می کند.

خلاصه

ترشحات مردانه در طول برانگیختگی جنسی به وجود می آیند که بعد از مقاربت جنسی و انزال، طبیعی است. ترشحات غیر طبیعی معمولا:

• رنگ غیرمعمول دارند؛
• بوی ناخوشایندی دارند؛
• بدون رابطه ی جنسی رخ می دهند؛
• همراه با درد، سوزش یا علائم دیگر هستند.

در این موارد، ترشحات مردانه می تواند نشانه ای از بیماری باشد که نیاز به بررسی و درمان دارد . در صورت مشاهده این نشانه ها، به پزشک مراجعه کنید.

منبع